“ตื่นเช้าไปไหมครับ” ตะวันที่เดินลงมาด้านล่างถามขึ้น เมื่อเขาเห็นทาเคชิ กำลังนั่งดื่มกาแฟดำอยู่ที่ห้องครัว “เดี๋ยวผมทำอาหารเช้าเลยนะครับ เป็นข้าวต้มหมูสับนะครับ เฮียจะเอาไข่ลวกด้วยไหมครับ”
“ไม่เป็นไร” ทาเคชิยกแก้วกาแฟขึ้นดื่มจนหมดแก้ว เขาไม่ลืมที่จะล้างทำความสะอาดแล้วเก็บเข้าที่ให้เรียบร้อย สองเท้าก้าวเดินเร็วตรงมาที่ชายหาด เพื่อรับลมเย็น ในยามเช้า ตอนนี้พระอาทิตย์ค่อยๆ ทอแสงสีทองสว่างจ้าไปทั่วท้องฟ้า เสียงนกร้อง เสียงคลื่นลมที่ดังแววเข้ามา ทำให้เขายืนมองและคิดอะไรเรื่อยเปื่อย
“ตื่นเช้าจังค่ะ” ลูกตาลเอ่ยทักทาย เธอสาวเท้าเปล่าเข้ามาใกล้ทาเคชิมากยิ่งขึ้น
“นอนหลับสบายไหมครับ”
“ค่ะ หลับสนิทเลย พี่เห็นสายไหม ไหมคะ หนูเดินหาทั่วบ้านแล้วไม่เจอ เลยค่ะ”
“คงไปเดินเล่นกับดีเจมั้งครับ หิวไหม” ทาเคชิคว้ามือของเธอขึ้นมาจับแล้วออกเดินไปตามชายหาดเรื่อยๆ
“ยังไม่หิวเลยค่ะ เมื่อคืนหนูทานไปเยอะ ว่าแต่
