“ไม่ใช่ทุกคนหรอก ฉันมีคนที่จะมาร่วมทำรายงานกับเรานะ” ลูกตาลพูดด้วยแววตาเป็นระยับ เหมือนว่าสายไหมจะอ่านความคิดเธอออก ใบหน้าสวยส่ายไปมาไม่เห็นด้วยกับความคิดของเพื่อนสนิท
“ไม่นะ ฉันรู้ว่าแกหมายถึงอะไร ฉันไม่ยอมทำรายงานกับไอ้ดีเจแน่ๆ ถ้าได้ทำรายงานด้วยกันมีหวังฉันต้องประสาทเสียแน่ๆ”
“แล้วแกเห็นทางเลือกที่ดีกว่านี้ไหม ทั้งสองคนตั้งใจทำรายงานมากนะ จากที่ได้ช่วยทำพวกเขาทำรายงานครั้งก่อน ถือว่าโอเคเลยนะ ฉันเชื่อว่า ดีเจไม่ทำให้เธอผิดหวังหรอก” ลูกตาลยิ้มออกมาก่อนที่จะหันหน้าไปเก็บกระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้าน
“เฮ้ย ...แล้วอีกคนละ จะเอาใคร” สุดท้ายสายไหมก็ยอมใจอ่อนตามเพื่อนสนิท เธอถามถึงสมาชิกคนสุดท้ายที่จะมาร่วมกลุ่ม
“ไม่รู้ เอาไว้วันจันทร์ค่อยว่ากัน ตอนนี้ฉันต้องกลับแล้ว พี่เคชิส่งข้อความมาบอกว่ารออยู่หน้าโรงเรียนแล้ว” ลูกตาลรีบเก็บกระเป๋า เพื่อเตรียมตัวกลับ เพราะวันนี้ทาเคชิอาสาที่จะพาเธอกลับไปส่ง
