บทที่ 18 สอนกันได้ NC

1751 Words

“อร้ายยยย” ร่างบางเชิดหน้าหวีดร้องลั่น ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวอย่างทรมาน นิ้วทั้งห้าขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่น เมื่อเขากระทุ้งนิ้วเข้าออกร่องสวาทรัวเร็วจนเรือนร่างของเธอเกร็งกระตุก และปลดปล่อยน้ำสีใสทะลักออกมาเต็มง่ามนิ้วทั้งสาม “น้ำเยอะฉิบหาย” รามิลสบถคำหยาบพลางยืดตัวขึ้นนั่งคุกเข่า นัยน์ตาคมกริบจ้องมองท่าทางกระสับกระส่ายบิดเร้าของเดวาอย่างเร่าร้อนจนเธอใบหน้าสวยหวานแดงระเรื่อ ดวงตาฉ่ำปรือหยาดเยิ้มเบิกกว้าง เมื่อเขาแสยะยิ้มร้าย ก่อนจะอ้าปากดูดเลียนิ้วทั้งสามที่อาบชโลมด้วยน้ำของเธอ “!!!” “หวาน” ท่าทางของเขาดิบเถื่อนแม้แต่คำพูดยังห้วนจนเธอขมวดคิ้ว แต่กลับปฏิเสธไม่ได้เลยว่าพี่รามเต็มไปด้วยเสน่ห์ โดยเฉพาะลายสักสุดเท่ตรงหน้าอก มันไม่ใช่ลายใหญ่เต็มแผงอก แต่ว่าเป็นลายขนาดเล็กและกลางหลายอันมารวมกัน เมื่อรวมกับใบหน้าหล่อเหลาคมคาย นัยน์ตาคมดุแล้วกลับเสริมให้เขามีเสน่ห์ ดิบเถื่อนจนขโมยหัวใจครั้งแล้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD