บทที่ 6 เบ๊ไถ่โทษ

1660 Words

“จะพาหนูไปไหนไม่ทราบ” ~~เจสงานที่คุณสั่งให้ผมทำเรียบร้อยแล้วครับ~~ “ขอบคุณพอตเตอร์ ฉันจะกลับบ้านช้าหน่อยวันนี้” ~~ครับเจส~~ เสียงผู้ชายดังก้องทั่วในรถ ฟังจากเสียงเข้มๆ ทุ่มๆ แล้วคงจะหล่อน่าดู แต่มันดังมากจากตรงไหนกัน ไม่เห็นเขาจะใช้โทรศัพท์เลยด้วยซ้ำ ดวงตาคู่สวยสอดส่องทั่วหน้าคอนโทรลรถด้วยความสงสัย “อยากช็อปปิ้ง” “แล้วจะพาหนูไปด้วยทำไม ไม่ชวนเพื่อนพี่ไปล่ะ หรือบรรดาผู้ทั้งหลายของพี่ คงมีค้างสต๊อกเยอะอยู่” “ไปกับเบ๊น่าสนุกกว่า” “หนูไปตกลงเป็นเบ๊พี่ตอนไหนไม่ทราบ” “ไม่รู้สิ แต่ผู้ที่เธอเล็งไว้ฉันจดใส่สมองหมดแล้วนะ อย่างรุ่นพี่ที่คณะเธอ ประธานชมรมเชียร์และก็นักฟุตบอลคนนั้นใช่มะ ฉันเห็นเธอแอบมองมันตอนลงมาจากตึก” “โหหห! โรคจิตสุดๆ ไปเลย” เธอได้แต่อ้าปากค้างกับสิ่งที่อีกฝ่ายพูด ทุกคนล้วนเป็นคนที่เธอเล็งเอาไว้จะเข้าหา แต่ยังไม่มีโอกาสที่เหมาะสม ทำได้แต่แอบมองไปก่อน แต่ใครจะคิดว่าค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD