ตอนที่9 ชีวิตหลากสี
1007 Words
“เสาร์นี้ฉันไม่ว่างแล้ววะ โทษทีนะริน”
“เอ้า...แบบนี้ฉันก็อดเลย”
เพื่อให้แผนนั้นสมบูรณ์ไร้ข้อบกพร่อง น้ำรินบอกภรรยาผอ.หลุยส์ อังเดรให้ทราบว่าเธอและสามีของแซมมี่นัดทำกิจกรรมเยเย้กันวันเสาร์
พี่สะใภ้จึงออกอุบายให้น้องสามีไปทำธุระบางอย่างแทนตัวเอง ภรรยาในนามรู้เห็นเป็นใจเปิดทางให้ครูสาวเข้าไปมาทำกิจกรรมเสียวๆ กับสามีถึงในบ้าน
เป็นความใจสมัครกันทั้งสองฝ่ายและได้ประโยชน์ด้วยกันทั้งคู่ (คี่)
“เดี๋ยววันหลังชดเชยให้”
“ขอหม้อใหญ่ๆ เลยนะ”
“กินให้หมดก็แล้วกัน”
น้ำรินติดใจซุปครีมเห็ดแชมปิญองฝีมือของมิรินด้ามากๆ รวมไปถึงทุกคนในครอบครัวต่างก็ชอบเมนูนี้แต่มิรินด้าไม่ว่างทำให้กินบ่อยนัก
แม่ครัวสาวหล่อบอกว่ามันยุ่งยากตั้งแต่การเลือกซื้อเห็ดแชมปิญอง กว่าจะล้าง กว่าจะต้มแล้วต้องนำไปปั่นให้ละเอียดก่อนยกตั้งไฟอีกครั้ง
“อีนางแม็กกี้หายหัวไปเลยเนาะ”
“มันติดเมีย”
“ฮะ...” ส่วนช่วงนี้น้ำรินเองก็ติดค...จนไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนๆ ทั้งสองเช่นกัน แต่ก็ไม่รู้มาก่อนว่าเกย์แซ่บอย่างแม็กกี้จะมีเมียกับเขา
“อากงมันบอกว่าถ้าหลานคนไหนมีเหลนเป็นผู้ชายคนแรกจะยกที่ดินให้ ได้ข่าวว่าที่ตรงนั้นอยู่ในเมืองเลยนะ ตารางวาละเป็นแสน”
“หูย...คนรวยๆ นี้ดีเนาะ” น้ำรินไม่ปฏิเสธว่าอิจฉา
พ่อแม่เธอก็มีที่ดินแต่มูลค่ามันเทียบไม่ได้เลยกับที่ดินในเมืองของอากงแม็กกี้ ในเมื่อเลือกเกิดไม่ได้ก็ไม่ต้องน้อยเนื้อใจไป เลือกชีวิตในแบบที่ต้องการดีกว่า
อย่างเช่นตอนนี้ที่ชีวิตของคุณครูน้ำรินลงตัวไปหมดทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว
“ว่าแต่แกเถอะ หายไปเลยเหมือนกันนะ ติดค..ที่ไหน”
“ไอ้บ้า..! ไม่มีสักหน่อย” น้ำรินปฏิเสธเสียงอ้อมแอ้ม บอกไม่ได้หรอกและไม่อยากบอกใครทั้งนั้น เก็บไว้เป็นเรื่องลับๆ แบบนี้มันดีต่อตัวเธอแล้วยังตื่นเต้นอีกด้วย
“หน้าตาอิ่มน้ำแบบนี้ อย่ามาโกหก”
“ชัดขนาดนั้นเลยเหรอ” น้ำรินยกกระจกพกขึ้นมาส่อง
ใบหน้าจิ้มลิ้มตามภาษาสาวไทบ้านอย่างเธอก็ดูดีเป็นปกติเหมือนทุกๆ วัน
“ไอ้หนุ่มไร่มันที่พ่อแม่จับคู่ให้เหรอ” มิรินด้าแกล้งเย้า
ช่วงนี้ไม่เห็นน้ำรินจะเอ่ยปากถึงใครอื่นนอกจากผู้ชายชื่อยอด
“จะใช่ยังไงแก! มันก็ขุดมันขุดเผือกอยู่ที่บ้านนอกนู้น”
“นั่นสิ แล้วใครนะที่แกกำลังบ้าอยู่ตอนนี้” มิรินด้ามองหน้าน้ำรินอย่างจับผิด
เป็นเพื่อนกันมานานทำไมจะมองไม่ออกว่าเพื่อนสนิทกำลังแฮปปี้มีความสุข
“ไม่ต้องสนใจเรื่องของคนอื่นหรอก แกล่ะ เมื่อไรจะมีแฟน...หรือแกจะเทิร์นแบบอีแม็กกี้”
“คงไม่ ฉันชอบมีอะไรกับผู้หญิงมากกว่ามีอะไรกับผู้ชาย”
“นึกไม่ออกเลยว่าเวลาผู้หญิงเอากันมันจะทำกันไง”
“แกไม่เคยดูหนังเลสเปี้ยนเหรอ”
“ก็เคย แต่แบบ...กีกับกีสีกันเนี้ยนะ มันเสียวเหรอ”
“ลองให้ฉันทำแกสักทีมั้ยล่ะ” มิรินด้าเสนอ ของแบบนี้อธิบายไปก็ไม่รู้สึกหรอกมันต้องลองปฏิบัติจริงถึงจะเก็ทฟีลนั้น
“ไม่อะ! ฉันเป็นพวกคลั่งค... ชอบโดนแหย่ ชอบโดนกระแทก”
“ฉันก็แหย่ก็กระแทกแกได้นะ”
“เหรอ...เลิกพูดเล่นได้แล้วมิรินด้า” น้ำรินตัดบทไม่สนทนาเรื่องรสนิยมทางเพศที่เธอและมิรินด้ามีความชอบแตกต่างกันและชัดเจนในสิ่งที่ตัวเองชอบ พวกเราสามคนมีคาร์เรคเตอร์ชัดเจนแต่มิตรภาพแบบเพื่อนก็ไม่เคยมีปัญหา
พึ่งพากันได้ตลอด ปรึกษาพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่เคยมีใครตัดสินใจ นี้แหละคำว่าเพื่อนแท้
ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ♡ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ
“ไม่อยากกลับเลย”
“กลับไปทำไร่ทำนาของแกได้แล้ว”
“รินอะ ก็ยอดอยากอยู่กับรินแบบนี้นี่หน่า”
“แกแค่อยากขย่มฉันเท่านั้นแหละ”
“รินเองก็ชอบขย่มเราเหมือนกันไม่ใช่เหรอ เนี้ยดูสิ มันแข็งอีกแล้ว” ยอดดึงมือน้ำรินลงไปกุมเป้า กลับบ้านนอกคราวนี้คงไม่มีกะจิตกะใจจะทำไร่ไถนาหรอก เขาอยากเข้ากรุงเทพฯมาไถนาพื้นน้อยของครูน้ำรินคนนี้
“ช่วงนี้เราเบื่อของยอดแล้วอะ กลับไปได้แหละ”
“หืมม...ทำไมใจร้ายจัง” คนฟังน้อยใจยิ่งนัก ทั้งๆ ที่เขาติดใจเธอออกขนาดนี้
“ห่างกันสักพักเถอะ ถ้าเราอยากเดี๋ยวโทรเรียก”
“กรุงเทพฯ สกลมันไม่ใช่ใกล้ๆ กันนะริน”
“ถ้าแกมาไม่ได้เดี๋ยวฉันก็หาหนุ่มในเมืองกินแก้เสี้ยนเอา” แล้วหนุ่มในเมืองคนนั้นก็ใหญ่ยาวตั้งเก้านิ้วเชียวนะ
“ไม่ได้นะริน รินอย่าไปเอากับใครนะ” ยอดหวงของยอด
เราสองคนคือคนแรกของกันและกัน และก็ได้กลับมารื้อฟื้นความหลังที่ห่างไปถึงสี่ซ้าห้าปี
“โอ๊ยอีตานี้ ฉันยังโสดไม่มีฟงไม่มีแฟนฉันจะเอากับใครก็ได้ทั้งนั้นแหละถ้าฉันพอใจ”
“ไม่! งั้นเราจะรีบให้พ่อไปสู่ขอ รินจะได้เป็นเมียเราคนเดียว”
“เดี๋ยวไอ้ยอด เดี๋ยว!” น้ำรินไล่ยอดตั้งนานแต่ยอดไม่มีทีท่าจะกลับบ้านต่างจังหวัดสักที แต่พอพูดว่าโสดจะเอากับใครก็ได้เท่านั้นแหละ...ยอดรีบวิ่งขึ้นรถแล้วขับออกไปเลย
“ฉันยังอยากสนุกอยู่จ้ะ ไม่อยากมีครอบครัวหรือว่าผัวเป็นตัวเป็นตน ยิ่งใครที่วางแผนจะมีลูกด้วยแล้วล่ะก็ ขอบาย...”
- Writer
