ตอนที่ 3 อีกคน 2/3
1456 Words
==Part Soa==
อ๊าก จะบ้าตาย เกือบไปแล้ว ใครมันจะปล่อยให้มีรอยลามก ๆ แบบนี้ไปเรียนกันล่ะ ฉันมองรอยดูดที่เขาทำไว้ผ่านกระจก นี่เขาทำรอยเยอะขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เราเคลิ้มขนาดไหนกันเนี่ย
มหาวิทยาลัย X
“โซ นี่มันรอยอะไรอะ”
อุ้มพูดขึ้นพร้อมจิ้มคอฉันตรงรอยนั้นเบา ๆ
“รอย?” อุ้มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรอยนั้นแล้วยื่นมาให้ฉันดู เชี่ย! นี่ฉันปิดรอยไม่หมดเหรอเนี่ย โอ๊ยยัยโซอา สะเพร่าเกินไปแล้ว
“ยุงกัดมั้งมึง” ฉันยิ้มแห้ง ๆ ให้พร้อมทำท่าเกาคอ
“อ๋อ”
อุ้มพยักหน้าแล้วหันไปสนใจกับคลิปในโทรศัพท์ต่อ
“กูรู้นะ โกหกคนอื่นได้แต่โกหกกูไม่ได้หรอก”
ซีนเดินมากระซิบข้างหูฉันเบา ๆ เชี่ย! แล้วซีนมันรู้ได้ไง
“รู้อะไร มั่วละมึง”
“รู้ว่าเป็นรอยดูด ไม่ต้องปิดกูหรอก เรื่องอย่างว่า...กูทำกับแฟนประจำ”
ฉันหันไปทำตาโตใส่ซีนทันที ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของฉันเลยถามออกไป
“เดี๋ยวนะ มึงเข้ามหาวิทยาลัยพร้อมกู แล้ว...” ฉันเม้มปากไม่อยากพูดต่อ แต่ให้ซีนเป็นคนตอบเอง
“กูคบกับแฟนนานแล้วพอจบ ม.ปลาย ก็เอากันเลย”
โอ๊ย จะเป็นลม
“แล้วครั้งแรกมันเจ็บไหมอะ กูไปอ่านมาบางคนก็เจ็บบางคนก็ไม่”
“เจ็บตอนโดนยัดอะ สักพักความเสียวก็เข้ามาแทน แต่ไม่มีเลือดนะ อาจจะขึ้นอยู่กับแต่ละคนด้วย”
“สองคนนี้พูดอะไรทะลึ่งอยู่ได้”
เสียงไทม์ดังขึ้นมาทำให้อุ้มกับมิ้นหันมามองหน้าฉันกับซีน
“เรื่องเสียว ๆ กับแฟนกู มึงจะทำไม”
ซีนพูดพร้อมมองหน้าหาเรื่องใส่ไอ้ไทม์ ฉันได้แต่กุมขมับ ไม่คิดว่าซีนจะกล้าเล่าเรื่องพวกนี้ให้พวกเราฟัง
ร้านกาแฟ X
“เชี่ย!”
พี่บอยสบถทันทีหลังจากฉันเดินเข้าร้านมา พร้อมกับถอดผ้ากันเปื้อนที่เอวมาพันรอบ ๆ คอฉัน เอ๊ะ! ฉัน...ลืม...ปิด...รอย ฉันก้มหน้างุด ๆ รีบเดินไปนั่งหลังเคาน์เตอร์ทันที
“ไม่นะ ไอ้เฟมมันทำใช่ไหมคะ บอกพี่มานะ โถ่น้องโซของพี่”
พี่เมสันฉวยโอกาสดึงเข้าไปกอดทั้งทีตัวเองยืนอยู่ ทำให้ตอนนี้หน้าฉันอยู่ตรงหน้าท้องพี่เมสัน ท้องเขาแข็งชะมัด ต้องเป็นซิกซ์แพ็กแน่เลย โอ๊ย อยากจะเป็นลมวันละหลายรอบ แล้วทำไมพี่เมสันกับเฟมชอบฉวยโอกาสกับฉันนักนะ
“ไอ้เมสัน แกล่วงเกินน้องอีกแล้วนะ พี่มีคอนซีลเลอร์ติดกระเป๋าอยู่ เดี๋ยวพี่เอามาปิดรอยให้ รอแป๊บนะ”
พี่แคทหันไปค้นของในกระเป๋าแล้วดึงฉันออกจากพี่เมสัน จากนั้นก็เริ่มทำการปิดรอยให้ เห้อ ชีวิต
“ขอบคุณนะคะพี่แคท” ฉันยกมือไหว้ขอบคุณทันทีที่ทำเสร็จ
“เดี๋ยวพี่จะบอกไอ้จีโฮเดี๋ยวนี้เลย ไอ้เฟมมันเอาใหญ่แล้ว”
“ไม่ต้องค่ะพี่ วันนั้นหนูพลาดเอง” ฉันรีบดึงข้อมือของพี่บอยเพื่อห้ามไม่ให้บอกพี่จีโฮ
“พลาด? น้องโซของพี่ได้กับมันแล้วเหรอคะ พี่เจ็บมากเลย ขอซบที่หน้าอกหนูได้ไหมคะ”
พี่เมสันพูดพร้อมกับกำลังเอียงตัวมาซบฉัน ก่อนพี่บอยจะตบหัวพี่เมสันหนึ่งที
“สนใจไปซบตีนไอ้จีไหมล่ะ”
“หนูไม่ได้มีอะไรกันค่ะ เขาแค่ทำรอยไว้” ฉันก้มหน้าลงพูดอย่างเขินอาย ก่อนจะรีบดึงความสนใจของทุกคนไปที่การทำงาน
“เราทำงานกันต่อดีกว่านะคะ” ทุกคนพยักหน้ารับแล้วไปทำงานกันต่อ เว้นแต่พี่เมสันที่ยืนทำหน้าละห้อยอยู่
“พี่เมสันคะ” ฉันเรียกพร้อมจิ้มไปที่หน้าท้องพี่เขา
“พี่ว่าเฟมมันทำเกินไป พี่จะไม่ทนแล้ว และพี่จะเริ่มจีบหนูจริงจังสักที ไม่งั้นเดี๋ยวหมาคาบไปแดกก่อน”
พูดจบพี่เมสันก็ก้มลงหอมแก้มฉันทีหนึ่ง ฉันนั่งอึ้งอยู่สักพัก ก็หันไปเห็นพี่แคทที่ยืนทำตาปริบ ๆ อยู่
“พี่แค่บังเอิญมาเห็น ไม่ได้อยู่ตั้งแต่เริ่มนะ”
พูดจบก็หันไปทำงานตัวเองต่อ ฉันได้แต่ฟุบหน้าลงกับโต๊ะคิดถึงเรื่องที่พี่เมสันพูดเมื่อกี้ สรุปที่ผ่านมาพี่เมสันก็คิดเกินเลยกับฉันเหรอ ฉันนึกว่าพี่เขาหยอดเล่น ๆ ตามประสาคนขี้เล่นซะอีก
“พี่แคทคะ พี่เมสันเป็นคนยังไงเหรอคะ” ฉันถามพี่แคทเบา ๆ
“จะบอกยังไงดี ไม่เคยเห็นสาว ๆ ของมันสักคน ถึงมันจะหยอดลูกค้าไปทั่วแต่ก็ไม่มีคนไหนได้เบอร์มันหรือมันได้เบอร์ใครเลย แต่ว่านะ น้องโซเนี่ยเสน่ห์แรงจริง ๆ ผู้ชายมาจีบตั้งสองคน”
พี่แคทพูดพร้อมยืนบิดตัวไปมาเขินแทนฉัน ฮ่า ๆๆ ฉันเลิกคิดเรื่องพรรค์นั้นแล้วหันมาทำงานตัวเองต่อ ก่อนจะมีลูกค้าเดินมาสั่งออเดอร์
“สวัสดีค่ะคุณลูกค้า ไม่ทราบว่ารับอะไรดีคะ” ฉันยิ้มต้อนรับให้ลูกค้าอย่างจริงใจ
“เอ่อ...เอาเป็นวานิลลา สวีทครีม โคลด์ บรูว์ครับ ส่วนอีกแก้ว...เอาเป็นเมนูที่คุณชอบแล้วกันครับ ไม่ทราบว่าคนสวยชอบทานอะไรเป็นพิเศษเหรอครับ”
อ่า...มาแนวนี้อีกแล้ว ช่วงนี้ฉันโดนลูกค้าผู้ชายมาเต๊าะแทบทุกวันจนชินไปแล้ว ฉันเลยเริ่มคิดว่าจะอ่อยให้ลูกค้าสั่งเยอะ ๆ ไปเลย
“อืม...โซชอบไนโตร กรีนที ลาเต้ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณพี่จะรับขนมเพิ่มไหมคะ โซมีขนมใหม่แนะนำด้วยนะ~” พูดพร้อมกับยิ้มตาหยีให้ลูกค้าหน้าหล่อหน้าเคาน์เตอร์
“ชื่อโซสินะครับ งั้นขนมอะไรที่คุณโซว่าอร่อยก็เอามาให้หมดเลยครับ”
ฉันยิ้มให้พร้อมกับคีย์ออเดอร์ที่หน้าจอ
“อะแฮ่ม น้องโซอายุสิบเก้าเองนะครับ”
เป็นพี่เมสันที่เดินเข้ามาพูดพร้อมกับหันมามองฉันทำหน้างอน ๆ
“โซขออนุญาตรวมยอดนะคะ ทั้งหมดแปดร้อยสี่สิบบาทถ้วนค่ะคุณลูกค้า” พูดจบหนุ่มหน้าหล่อก็ยื่นแบงก์พันมาให้ ก่อนฉันจะหยิบสลิปให้พร้อมกับเงินทอน
“ไม่ต้องทอนครับน้องโซ”
ลูกค้าหันไปขมวดคิ้วให้พี่เมสันทีหนึ่งอย่างงุนงง แล้วรับสลิปเดินไปนั่งรอที่โต๊ะ
“เล่นหูเล่นตาเกินไปแล้วนะคะ พี่หึงนะ เลิกงานแล้วมาง้อด้วยค่ะ”
“แกนั่นแหละอย่ามัวพูดมาก มาเอาน้ำไปเสิร์ฟลูกค้าเดี๋ยวนี้”
พี่แคทพูดพร้อมนำแก้วมาวางต่อหน้าพี่เมสัน
“ชิ! อย่าลืมมาง้อด้วยนะครับน้องโซของพี่”
พูดจบก็คว้าแก้วน้ำเดินไปวางให้ลูกค้าด้วยท่าทีไม่พอใจนิดหน่อย
เมื่อถึงเวลาปิดร้านเราก็เก็บร้านกันปกติแล้วแยกย้ายกันกลับบ้านเหมือนทุกวัน แต่ฉันขอตัวอยู่ร้านต่ออีกนิดเพื่อดูว่าร้านจะสามารถเพิ่มยอดขายส่วนไหนได้อีกบ้าง ก่อนจะมีใครบางคนเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ
“ไม่มาง้อพี่เลยนะคะคนสวย”
พี่เมสันนั่งทำหน้างอนใส่ฉันอีกแล้ว
“หนูไม่ได้ลืมนะ แค่งานหนูยังไม่เสร็จ แล้วทำไมพี่ยังไม่กลับคะ” ฉันเอียงคอถามเขา
“รอคนมาง้ออยู่ค่ะ แต่ไม่เห็นออกร้านมาสักทีเลยเดินเข้ามาดู”
ฉันพยักหน้าน้อย ๆ ให้พี่เขา
“งั้นหนูง้อด้วยการทำอะไรให้พี่กินดีไหมคะ หนูทำอาหารอร่อยนะ~” ฉันนั่งทำตาปริบ ๆ ให้ ส่วนพี่เมสันก็มองหน้าฉันนิ่ง
จุ๊บ!
“ไปค่ะ พี่อยากชิมอาหารฝีมือหนู ว่าอร่อยจริงหรือขี้โม้”
พี่เมสันพูดขึ้นหลังจากจุ๊บปากฉัน นี่พี่เขาฉวยโอกาสจากฉันอีกแล้ว ฉันหันไปมองกระจกในร้านแล้วก็เห็นว่าตัวเองกำลังหน้าแดงอยู่
“อ่า...ค่ะ” ฉันกับพี่เมสันปิดร้านเสร็จก็เดินไปที่รถแล้วขับออกไป โดยมีรถพี่เมสันขับตามหลัง
- Writer
