CHAPTER 14
1008 Words
Jealous of the one whose arms are around you - Nina
Jhoanne
I'm wearing royal blue chiffon strapless today 'cause this is their motif ewan ko ba bakit ito ang ibinigay saakin pwede naman kahit yung one-shoulder basta may kakapitan man lang. Hindi naman sa walang kakapitan kaso hindi ako sanay na ganito ang sinusuot ko lalo na kung maraming tao. This is my second time to wore like this.
Nanghihinayang akong nakalimutan ko sa kotse yung scarf na dala ko kanina sa simbahan kaso tinatamad naman na akong kunin dahil malayo ang parking, lalo pa't nakapointed na heels ako. Inayos ko naman ang buhok ko para matakpan kahit kunti ang pwedeng matakpan. Ito pa hindi ko alam kung tumaba ba ako dahil medyo sumikip itong suot ko kaya nagmukhang nakapush up yung dibdib ko. Hays ayaw ko ng idescribe at wag na rin kayong maiimagine ng kung ano.
"You okay?" hindi ko namalayang may lumapit saakin kaya napatingin ako. Isa siya sa mga groomsmen kanina pero hindi ko kilala, natatandaan ko lang dahil na rin sa suot nito na pareho sa mga groomsmen. "Seth, by the way?" pakilala nito at iniabot ang kamay.
"Jhoanne." Maikling sabi ko at inabot ang kamay para makipagshakehands. Mukhang hindi naman siya masama.
"Here, mukhang hindi ka sanay diyan sa suot mo." Ipinatong naman nito ang coat na suot niya kanina. Bigla naman akong nahiya dahil sa ginawa niya.
"Salamat, ibabalik ko na lang ito pagkatapos ng event."
"No problem. Anyway, why are you alone?"
"Ahm.. wala naman kasi akong kilala a side sa bride and groom." Awkward na sabi ko.
"Hindi ba kilala mo rin si Clark?"
"Oo, kilala ko siya pero hindi ganun kaclose ." sabi ko, naging ackward tuloy. Tumango naman ito pero hindi ko ba alam parang hindi naman siya naniniwala.
"Para kasing iba ang nakikita kong tingin niya sayo. Pero mukhang hindi ka komportable pag-usapan, sorry, I cross the boundary." Ngumiti naman ako sakanya.
"Wala yun." Katahimikan naman ang namayani saamin. Sa totoo lang hindi talaga ako sanay na makipag usap lalo na sa opposite gender hindi ko alam kung paano ako makikitungo. Feeling ko tuloy ang boring kong kausap. Naalala ko tuloy tuwing kasama namin ang mga boys pag may gathering dati yung mga kaibigan ko lang nakikipag-usap while ang kagaya ko ng ugali pagdating sa lalaki si Camilla. "Sorry, wala maitopic. I'm not good at this." Ackward na tawa ko kaya nakita tawa rin ito.
"Yeah, I guess I'm also thinking of the right topic." Ngiting sabi nito.
"Can I ask kung sinong related mo sakanila dahil wala tayong maitopic." Turo ko sa newlywed feeling close ang peg ko.
"Cousin ko yung groom."
"No wonder good looking ang ankan niyo." puri ko.
"Tsk, marunong ka rin palang mambola, but thanks I'll take that as a compliment. I already like you." Nabigla naman ako sa sinabi nito.
"Straight forward ka rin noh."
"I hope we could usually get along. Maganda kang kawentuhan."
"What? Parang wala naman akong natandaan na nagkwentuhan tayo parang nagpuri lang tayo sa isa't isa."
"kaya ang maganda kung mas makilala natin lalo ang isa't isa. Magaan kang kausap."OMG ang gusto ba niyang sabihin hindi lang ito ang huli pagkikita namin. Oh my! Para akong kinikilig pero hindi pwedeng makahalata. Papayag ba ako?
"I'm sorry man, she can't see you anymore 'cause she's a busy person." Nagulat ng biglang may nagsalita sa likuran ko. Tinangal naman nito ang suot kung coat kanina at pinilit akong itayo sa kinauupuan ko.
"Ano bang problema mo?" Inis na sabi ko kay Clark.
"Hinahanap ka ni Janine." Maikling sabi nito pero nakatingin naman ito kay Seth na para bang binabantaan. Hindi ko na lang pinansin iyon baka mali lang ako ng nakita.
"I'm sorry Seth, kailangan ko nang umalis. It's nice talking to you again."
"No problem, I hope we could see each other again." Tumango na lang ako sakanya. Saka naunang umalis bahala si Clark mag-isa sa buhay niya. Baka ano pang isipin ng mga tao rito kung sakaling makita nila kami. Kilala pa naman siya.
"Are you flirting with him?" Hindi ko namalayang na magkasabay na pala kaming naglalakad I know hindi naman talaga ako hinahanp ni Janine pero hindi ko alam bakit bigla na lang itong sumulpot. Para lang ba sabihin na nakikipaglandian ako. Napaka niya talaga.
"Hindi ako malandi, wag mo akong itulad sayo." Lumabas naman na ako sa venue, feeling ko na-sosuffocate ako sa loob. Lalo na nang dumating si Clark.
"Hey, Jhoanne!! Look I'm sorry. Please let's talk." Habol naman nito saakin namalayan ko na lang na hawak na nito ang kamay ko para tumigil sa paglalakad.
"Ano bang problema mo Clark? hindi naman kita pinapakialaman sa mga ginagawa mo. Why I'm feeling that you're acting like a jealous boyfriend." Pagkatapos kong sabihin lahat ng yun bigla naman ako natahimik at narealize ang mga sinabi ko. Minsan talaga jhoanne hindi mapigilan yang bibig mo. Napapikit na lang ako at pinagdarasal na sana hindi niya narinig ang sinabi ko pero alam kung impossible yun.
"Oo nagseselos ako, dahil kahit ilang beses ko nang patunayan sayo na mahal pa rin kita parang wala na lang sayo. Nagseselos ako dahil kakikilala mo palang kay Seth magaan na agad ang loob sakanya samantalang ako halos parating nakabuntot sayo, lahat ginawa ko na, lahat napakiusapan ko para lang makausap ka pero para akong may malalang sakit sayo na ayaw mong mahawaan. Tell me ganun na ba katindi ang galit mo saakin at halos kasuklaman mo ako." Natahimik naman ako sa sinabi niya hindi ko alam kung anong tamang sabihin dahil sa totoo lang bakit nga ba ginagawa ko sakanya ito.
"I'm sorry.. Clark." Yun lamang ang unang lumabas sa bibig ko.
"You don't have to. Ako naman ang may kasalanan.. Wag kang mag-alala mula ngayon.. Hindi ako magpapakita sayo. Sorry again." Hindi ko alam pero bumigat ang pakiramdam ko para lalo akong hindi makahinga. Umalis naman na ito at naiwan akong nakatayong mag-isa. Hindi ko namanlayang na may bumagsak na butil ng luha sa mata ko.
- Writer
