Midnight Lover

Chapter I

Isang araw palang ako dito sa lugar na ito pero parang sinisilihan na ang puwet kung bumalik ng seyudad. Hindi ko alam na ganito kalayo at ka secluded ang hacienda ni Lolo. Ilang araw na nga akong nagtagal doon sa bayan pero nahanap nya parin ako. Kung pwede lang itakwil ang Lolo ko ginawa ko na.

"Hoy Fin. Makita ka ng katiwala wag kang pagala-gala dito. Bukas ang umpisa ng trabaho mo kaya matulog ka ng maaga. Kasi kailangan bago sumikat ang araw nasa bukid na tayo."

Napatingin ako Manuel na syang kasama ko sa tinutuloyan ko. Sya din ang nagdala sa akin dito sa hacienda. Actually inutosan din sya ng tauhan ni Lolo at wala syang kaalam-alam na apo ako ng may-ari ng lupang tinatapakan nya. Pero kung tratuhin nila ako dito ay kalevel lang nila. Daig ko po 'yung pinaparusahan sa pinapagawa ni Lolo.

"Sige Manuel susunod din ako sayo. May pupuntahan lang ako."

Nagalangan pa syang iwan ako. Gusto ko lang puntahan ang kwarto ko sa mansyon. May kailangan akong tawagan sa Manila. At kailangan ko ding makausap si Lolo para alam ko kung gaano ako katagal dito. Napatingin ako sa mansiyon na nasa harap ko. Ilang ilaw na lang ang naiwang bukas at sobrang tahimik na. Meron kang maririnig na ingay pero medyo malayo iyon. Siguro ay mga tauhan na nagkakasayahan.

Katahimikan ang unang bumungad sa akin pagpasok ko ng bahay. Isang kwarto na lang ang nagsisilbing may ilaw dito sa baba sigurado may tao pa sa kumedor. Maliit pa noong huling beses akong nakapunta dito. Hindi ko na nga masyadong matandaan ang mga katiwala dito sa bahay bukod kay Yaya Saling ang mayordoma ng mansiyon.

"Anong ginagawa mo dito? Hindi ba mahigpit kung bilin ay doon ka lang sa bahay ni Manuel."-napalingon ako sa lalaking lumabas mula kung saan dito sa study room.

Parang tumanda na ako pero ang lalaking nasa harap ko ay hindi man lang kakitaan ng pagbabago. Seryosong nakatitig sa akin si Lolo bago muling umupo sa pwesto nya siguro kanina bago ako dumating.

"Lo sabi nyo tutulongan ko lang kayo? Bakit ngayon naging isa na ako sam ga tauhan nyo?"-reklamo ko dito. Pero sa halip na maawa ay natawa pa tuloy sya sa akin. Hindi naman ako nagbibiro.

"Ganoon nga Finnegan. Ikaw ang magiging mata ko mula sa baba. At aalamin mo lahat ng hirap, pagod at hinaing nila na hindi ko naririnig mula dito sa taas. I want you to saw them as a foundation of this place not as a simple worker. 'Coz all the things that I have, that you have were from them."-nakangiting sagot ni Lolo na kahit hindi ko maintindihan ay hindi na rin ako nagtanong. Baka mas lalo pang lumalim ay mahirapan pa ako.

"Dito ako matutulog ngayon Lo. Babangon na lang ako ng maaga bukas para sa bukid."

Hindi na sumagot si Lolo kaya lumabas na lang ako at hinanap ang dati kung silid. Ayoko ng magpakalat-kalat pa dahil baka may makakita sa akin at mapagkamalan akong magnanakaw. Dahil pag nangyari 'yun sigurado akong ipapakulong talaga ako ni Lolo.

Agad akong dumiretso ng banyo at naligo nagboxer na lang ako kasi wala naman akong damit dito. Pakiramdam ko kasi lahat ng alikabok sa hacienda dumikit na sa akin. Sabagay sabi nga ni Benj wala namang chicks dito para pasikatan ko. Nang mahiga ako sa kama ay para akong dinuduyan. Namiss ko ito, yung higaan kasi sa bahay ni Manuel ay papag na konting galaw mo lang ay tumutunog na. Feeling ko kung may dadalhin akong babae doon siguradong gigiba 'yun.

Nakapikit na ako at dinadama ang kamang kinahihigaan ko ng biglang bumukas ang pinto ng kwarto. At pumasok doon ang isang babaeng pasuray-suray at isa-isang hinuhubad ang saplot nya.

"Oh god its so hot. Bakit ba ang init?"-dinig kung reklamo nya.

Napasandal ako sa ulonan ng kaman g tumayo sya sa paanan ko. Hindi ko alam kung nakikita nya ako o hindi pero sigurado akong hindi. Dahil madilim ang kwartong kong yun at isang parte lang ng bintana ko ang nakahawi ang kurtina para pumasok ang liwanag muna sa labas.

"Wtf! Ano bang ginagawa ng babaeng 'to? Nababaliw na bas ya hindi ito ang kwarto nya."

Nanlalaki pa ang mata ko ng tanggalin nya ang bra nya at ihagis yun papunta sa akin. Napahinga ako ng malalim dahil para bang sinasadya nyang gawin 'yun para akitin ako. Pero malabong mangyari 'yun dahil madilim ang kwarto at sigurado ako doon dahil kanina nabunggo ako doon sa baul na nasa paanan ng kama.

Napasunod ang mata ko sa kanya ng lumapit sya sa bedside table at may pinindot na kung ano. At biglang pumailanlang ang tugtog ng how deep is your love, pero saxophone version. Madalas kung marinig 'yun sa asawa ni Benj na pinapatugtog. Ngayong nakikita ko syang umiindayog sa saliw ng tugtoging iyon, napapaisip din tuloy ako kung sinasayawan din ban ya si Benj ng ganito.

Sa isiping iyon mas lalong umiinit ang paligid ko. At sumisikip na ang suot kung boxer. Kusa ng nagigising ang alaga ko. Masyado ring malakas ang pakiramdam nya sa kinalalagyan kung sitwasyon. Sumayaw sya doon na para bang may kaparehas sya. Kaya hindi ko napigilang tumayo sa harap nya at abutin ang kamay nyang nakabitin sa hangin.

I know your eyes and the morning sight

I feel you touch me and the pouring rain.

And the moments that you wander far from me

I wanna feel you in my arms again...

Seeing her dancing and singing the first stanza of the song I feel lost.

Lost in something beautiful in the middle of the night.

Nakita ko na lang ang sarili kung nakamasid at pinapanood sya sa bawat galaw nya. Sa bawat indayog ng katawan nya sa bawat lyrikong lumalabas sa labi nya. Pakiramdam ko para sa akin ang kantang 'yun.

I saw myself wanting for more... wanting it to be me.

"You'd come to me on a summer breeze

Give me warmth and your love and softly leaves.

It's me that you need to show

How deep is love..."

Dama ko ang sakit at pangungulila sa bawat katagang binibitawan nya. Para bang sinasaktan nya ako kahit hindi para sa akin iyon. Habang kinakanta nya yun ay bigla na lang syang umiyak sa gitna ng silid.

•••••

Yung sobrang bigat na ng lahat pero wala kang magawa. Ganoon ang nararamdaman ko ngayon. Yung pagod na pagod kana pero kailangan mo pa ring lumaban at magpatuloy. Ganoon ako sa loob ng ilang taon. Lumalaban mag-isa, nasasaktan mag-isa at naghihintay ng mag-isa. Kinaya ko 'yun lahat sa isiping baka isang araw magising din s'ya at muli kaming babalik sa dati.

Pero habang tumatagal, napapagod na ako.

Hindi ang umasa, kundi ang masaktan na namang muli sa paghihintay sa kanya.

"I wish I could ease all the pain your feeling right now... but for now let me share your pain for a moment."-napatingin ako sa lalaking nasa harap ko at pinupunasan ang luha ko.

It is just his silhouette.

Masyadong madilim sa kwartong ito at hindi ko sya maaninag. Hindi ko sya kilala, pero hindi ko magawang lumayo sa kanya. Nagugustohan ng katawan ko ang bawat paghaplos nya sa pisngi ko para tuyuin ang bawat luhang pumatak doon.

"S—sino ka? A—anong ginagawa mo dito sa kwarto ko?"-nagtataka kung tanong dito. Kahit medyo nahihilo ay nagawa kung tumayo at inalalayan nya ako.

"Seeing you cry right now, makes me wanted to comfort you. I wish I could be the reason for all your tears. 'Coz I know I can wipe them away."

Napanganga ako sa sinasabi nya.

His voice was like a lullaby to me. It soothes my aching heart. It comforts my longing heart.

Napapikit ako ng lumapat ang labi nya sa labi ko. Hindi ko sya magawang itulak palayo. Hindi ko alam kung dahil ba sa alak o sadyang nagugustohan lang ng katawan ko ang init na hatid ng halik nya.

Napasinghap ako ng mas hapitin nya ako palapit sa kanya. Dapat itulak ko sya pero hindi ko magawa dahil nagugustohan ko ang bawat halik na binibigay nya.

"Ohhh..."

Daing ko ng damhin nya ang dibdib ko. Wala na nga pala akong saplot bukod sa panty ko. Dama ko ang pananabik sa bawat galaw ng labi nya. Parang konti nalang malulunok nya na ako ng buo.

Wala akong ginawa kundi ang umungol at humugot ng hangin mula kung saan.

Dinama ko ang katawan nyang mararamdaman mo ang ilang taong pagpapagod ng sarili. Para makuha ang ganitong estado ng katawan sigurado akong hindi lang ito gawa ng isang gabing pagiehersisyo.

Lumipat ang mga labi nya sa pisngi ko papunta sa tenga ko pababa sa leeg ko. Para akong mapupugtoan ng hininga sa sarap na nararamdaman ko. Yung ginagawa nya sa akin ay parang unti-unti nya akong pinapatay sa sarap. Kung titigil sya ngayon sigurado akong magpoprotesta ako.

Kasabay ng pagkuha nya sa kainosentihang ilang taon kung iningatan pumatak ang mga luha ko. Luhang hindi ko alam kung dahil sa sakit o sa nawalang isang bahagi ng sarili ko.

I lost not just myself... but I lost all the will that I can found someone, who will accept me wholeheartedly, even if im tainted.