“Mucize”
Keyifli Okumalar!!!
Leyla üzerini giyinen adama baktı. Gidecekti. Hep yaptığı gibi önce onu göklere çıkartacak sonra gidişiyle yerlere çarpacaktı. İliklediği gömleğini pantolonunun içine sıkıştırırken döndü ve kadına baktı. Çıplaklığını hiç saklamadan kendisini izliyordu. İşini bitirip ona doğru gitti. Çenesini kavradı ve gözlerine bakmasını sağladı.
“Anlaşmıştık Leyla.” Dedi sakin sesle. Onun ne demek istediğini bilen kadın kafasını salladı.
“Birlikte uyumak yok. Biliyorum.”
“O zaman bir daha bana öyle bakma.”
“Nasıl bakıyorum sana?”
“Sen nasıl baktığını biliyorsun. Yapma"
Eğilerek kadının öptü ve arkasını dönerek gitti. Ardında can veren kırık kalp bıraktığını bilmeden gitti hem de. Dolu gözlerle çoktan kapanmış kapıyı izleyen kadının dilinden dökülenler bir ağıtta
