หลังจากที่ลู่เสียนกลับจากการเข้าเฝ้าฝ่าบาท ก็ตรงกลับไปที่ตำหนักองค์ชายสี่ทันที เดิมที่เรื่องที่นางจะทำนั้นยังไม่เสร็จเรียบร้อย นางต้องการพบชายาสี่......ผู้ที่คิดจะขายนางและทำให้นางเกือบถูกรุมข่มขืน
“เจ้าจะพบนางอีกทำไม”
“ข้าแค่อยากพบนาง ท่านช่วยพาข้าไป...”
องค์ชายสี่เดินนำลู่เสียนไปที่เรือนร้างหลังตำหนัก ที่นี่ทรุดโทรมไม่มีแม้คนทำความสะอาด ทั้งสองเดินเข้าไปในห้อง พบเจ้ากรมการคลังและสาวใช้ที่ตอนนี้กำลังพาชายผู้หนึ่งมา ลู่เสียนมองคนตรงหน้านิ่ง หน้าคนตรงหน้าช่างคล้ายกับ....
“องค์ชายสี่”
“ข้าเคยบอกแล้วใช่ไหม นอกจากสาวใช้ของนาง ไม่ให้ใครเข้าเฝ้าพระชายา พระชายาป่วยเป็นโรคติดต่อร้ายแรงไม่อาจพบผู้ใดได้”
เจ้ากรมการคลังหน้าซีดเผือด เขารู้ดีที่บุตรสาวเป็นเช่นนี้เพราะชายหนุ่มตรงหน้า หลังจากที่รู้เรื่องบุตรสาวจากสาวใช้ของนาง เขาก็รีบตามหมอหลวงมาดูอาการบุตรสาวด้วยความเป็นห่วง แต่กลับโดนหมอหลวงปฏิเส
