Bana doğru geliyordu bense geriye doğru gidiyordum. Sırtım duvara buluştu gelmeye devam ederken "Lütfen gitmeme izin ver kimseye bir şey anlatmam" Korkunç sırıtışı daha çok belirdi.
"Küçük kızzz anlatıp anlatmayacağını nerden bilebilirim hı?" Kaçacakken beni belimden duvara yasladı bı elini yanıma koydu. Ağlamam şiddetlendi "hop hop nereye küçük kız"
"Lütfen bırak y-yemin ederim söylemem g-gelecek şimdi." Şaşkın ve öfkeli bir ifade ile bana baktı ve " kim gelecek" diye sordu. Ve o lanet sesi duydum...
"Ezgi neredeysen ortaya çık yoksa seni bulduğum gibi bakireliğini alırım." dedi babam
Ağlamam çok daha şiddetli bı hal alırken hıçkırıklarımı da tutamıyordum. Artık hiçbir yere kaçamazdım beni bulacaktı önce dövecekti sonra ise taciz edecekti. Ben doğdumdan beri cehennemdeydim zaten.
