KABANATA 4
2008 Words
Taranta ako sa mga oras na ito lalo na takot ako sa dugo.
Ngunit walang ibang tumulong sa lalaki. Kaya nilakasan ko ang loob ko upang magamot ang sugat nito.
Maya't-maya natapos ko na gamutin ang sugat ni Seb.
"Salamat, Sofia. Dahil sa'yo okay na si Lord," saad ng ginang sa akin.
"Wala po, iyon," tungon ko.
Inayos ko muna ang higaan nito bago ako lumabas ng kwarto.
Si Manang na lang bahala sa kanya.
Aminin ko, sa mga oras na iyon takot na takot ako. Parang bumalik ang dating trahedyasa utak ko.
20 yrs na nakaraan pero minsan bumabalik pa rin sa utak ko. Kung paano nakita ko ang isang lalaki pinagbabaril sa kanyang sasakyan. Sinundo ako sa mga oras na iyon ng driver namin galing sa school.
"Sofia," tawag ni Manang sabay hawak sa braso ko.
"Ikaw pala Manang," tungon ko sa Ginang.
"Kanina pa, kita tinatawag ang lalim ata iniisip mo," anya nito sa akin.
"Opo?" Manang," sagot ko.
" Ano naman ang iniisip mo, Sofia.
Pwede mo naman sabihin sa akin. "
" Manang, habang ginagamot ko, si Seb bumalik lahat ng nakita ko noong 6 yrs pa ako. Nakita ko kung paano pinatay ang walang laban na lalaki, " saad ko sa Ginang.
" Ang tagal na noon tapos bumalik pa sa' utak mo?" saad nito..
" Opo, na troma pa nga po, ako. Pero may na-alala po, ako Manang.May batang lalaki po, nakasakay sa sasakyan hindi ko alam kung pati sya namatay," muling sabi ko.
" Batang lalaki kamo?" untag nito.
" Opo, Manang kung hindi lang ako nagkamali mas matanda pa sya sa akin.
Siguro 2yrs or 3 yrs ang tanda nya sa' akin," sagot ko.
" Ganun, ba' sige ma iwan na muna kita titingnan ko muna si Lord sa kwarto nya," pa'alam nito sa akin.
Tumingin ako sa paligid puro tauhan ni Seb ang nakikita ko..
Nagtaka ako kung ano ang meron sa lalaki. Bakit puro may baril silang hawak at bakit puro naka itim sila. hindi kaya member sila ng sendikato.
Pero kung member sila bakit hindi sila pinaghahanap ng mga pulis.
Hay gulong-gulo na ang isip ko. Mababaliw na ata ako sa kakaisip.
Makalipas kalating oras binisita ko ,is Seb sa kanyang kwarto.
Mahimbing pa rin ito natutulog.
" Manang, kamusta na sya?" tanong ko sa Mayordoma nito.
" Nagtaka nga ako, kung bakit hanggang ngayon tulog pa rin sya. Halos limang oras na sya ganyan?" malungkot na sabi nito.
Tumabi ako sa lalaki sabay hawak ng kamay nito. Mainit pa naman sigurado ako buhay pa ito.
" Manang, iwan mo muna kami, ni Seb ako na ang bahala sa kanya," saad ko sa Ginang.
Tumango ito sa akin sabay labas ng kwarto.
Nang makasiguro ako na wala na si Manang. Nilapitan ko, si Seb pinagmasdan ko, sya ng maigi. Ang gwapo nya ang tangos ng ilong nya at ang pula ng labi nya ang sarap halikan.
Hay kung ano-ano pumapasok sa utak ko.
"Seb, kung narinig mo, man ako gumising ka na. Hindi bagay sa' yo, nakahilata dyan," saad ko.
Para akong baliw nagsalita mag-isa dito.Nagtaka lang ako bakit sya lang nandito wala ba, sya kamag-anak man lang dumalaw dito.
Nakalimutan ko, tanungin kay Manang kung wala ba syang ibang pamilya dito.
Kumuha ako ng tuwalya upang punasan ang ulo nito. Ganun rin ang ibang bahagi ng kanyang katawan.
Aminin ko, naglaway ako sa katawan ni Seb. Ganito ang gusto ko sa lalaki.
Hindi nagtagal gumalaw ang kanyang daliri.
"Seb, gising ka na?" tanong ko sa lalaki.
Dahan-dahan nagmulat ang kanyang mga mata sabay tingin sa akin.
"I'm glad na gising ka..labis ako nag-alala sa' yo, baka kung ako na nangyari sa' yo?" mahabang salaysay ko sa lalaki.
"Anong ginagawa mo, dito?" mahinang sabi nito.
" Huwag ka muna magsalita baka biglang bumuka ang sugat mo.
Anong gusto mo, nagugutom ka ba o nauuhaw sabihin mo, lang sa akin," saad ko sa lalaki.
Inikutan lang ako ng mata.
" Aba kahit nag-agaw buhay na ang taray pa rin," bulong ng utak ko.
"Manang?" tawag nito sa Mayordoma..Agad naman bumukas ang pinto ag pumasok roon si Manang. Parang pagod ito katatakbo.
" Palayasin mo, yan babae na yan?" turo nito sa akin.
" Seb, hindi, mo ako kailangan palabasin dahil ako na ang kusa lalabas," saad ko sa lalaki.
" Lord, sya po, ang gumamot sa' yo," anya nito sa amo.
Ngunit wala man lang reaction ang lalaki.
Ayos lang naman sa akin kahit hindi sya nagpapasalamat sa akin. Ang layunin ko lang ay makatulong sa' kapwa ko.
Pumasok ako sa kwarto ko, upang magpahinga medyo na pagod lang ako ng konti doon sa ginagawa ko.
Humiga ako sa matigas kong kama.
Bigla sumagi sa isip ko ang mukha ni Seb. Ang sarap titigan ng matagal. Kahit sino naman babae magkakagusto sa kanya.
Pumikit ako, saglit upang makatulog may isang oras pa ako para matulog.
Hanggang sa nilamon na ako ng dilim.
Nagising ako sa sobrang lamig ng electricfan.
Bumangon ako upang patayin ito. At muli ako humiga sa kama gusto ko pa matulog ulit dahil ina' antok pa ako.
Tiningan ko ang relo sa pulsihan ko nagulat ako dahil hapon na pala mag-alala singko na ng hapon.
Dali-dali ako lumabas upang tingnan si Seb.
"Oh, Sofia, bakit nagmamadali ka. Anong meron tapos yung buhok mo, daig pa dinadanan ng ipo-ipo," saad ni Manang sa akin.
" Manang gusto ko, lang tingnan si Seb, sa kwarto nya," saad ko sa Ginang.
" Ikaw na bata ka, ayos lang sya. Magaling na sya dahil sa' yo, kaya salamat sa pagsagip ng buhay nya. Pagpasensyahan mo, na sya kung masungit sya sa' yo, mabait naman iyan ewan ko ba, pagdating sa' yo, nakasingot at seryoso ito," mahabang salaysay ni Manang sa akin.
"Seb, nandyan ka ba?"tawag ko sa pangalan nito.
Walang sumagot kaya binuksan ko na ang pinto.
" Damn! bakit bigla-bigla ka, pumasok! " galit na sabi nito.
" Sheet bakit naka hubad ito? " mahinang sabi ko.
" Sa susunod marunong ka kumatok," anya nito sa akin.
" Sorry, hindi ko naman alam. Nga pala kamusta ka na? " tanong ko sa lalaki.
" Lumabas ka sa kwarto ko o pasabugin ko iyan ulo mo! "banta nito sa akin.
" Sige, balik na lang ako mamaya. "
Napakamot na lang ako sa aking ulo. Akala ko wala ito sa loob kaya basta ko na lang binuksan ang pinto.
Putik ang laki ng kargada nya parang ulo ng ahas. Sheet bakit ko iyon na isip hindi kaya nakakamatay ng tao kapa tumuklaw.
Hay, kung ano-ano ang pumapasok sa utak ko.
Para tuloy ako timang nito.
Muli ako pumasok sa kwarto. Ngayon ko lang na-alala wala pala kong suklay. Lintik bakit hindi ko naisip iyon bago ako pumunta kay Sebastian. Panigurado pinagtawanan nya ako.
"Hay kaloka ka talaga Sofia," saad ng utak ko.
Paano ako haharap nito sa kanya mamaya.
Napagpasyahan ko, magligo muna. Tutal ma'aga pa naman. Mamaya na ako naglilinis ng kwarto nito pagkapos mo, maligo para naman mabango ako kapag kaharap ko si Sebastian.
Isang linggo na pala ako maraming nagbago nang simulang nakatira ako dito.
Pagkatapos inayos ko ang sarili ko. Naglagay ako ng konting pulbo at konting lipstick sa aking labi. Upang hindi ako magmukhang gurang sa paningin nila.
Nang matapos ako lumabas ako ng kwarto.
Pinuntahan ko, si Manang upang yayain magkape.
Hindi naman ako taga luto sa bahay na ito tanging linis lang ang pinapagawa ni Seb sa akin.
"Hey, You?" boses ng isang babae.
Lumingon ako upang tingnan kung sino ito.
"Bingi ka, ba?" saad nito sa akin.
"Ako ba?" turo ko sa sarili ko.
"Sino pa ba, tanga ka rin naman pala?" pagtataray nito sa akin.
"Hoy, umayos ka sa pananalita mo, sa akin. Malay ko ba, na ako ang tinawag mo. At hindi hey ang pangalan ko?" Balik na sagot ko sa babae.
" May attitude ka rin no? pero katulong ka lang naman dito. Tawagin mo, nga si Seb sabihin mo, nandito ang girlfriend mo?" utos nito sa akin.
Kaya pala umasta parang Reyna ang sunga dahil girlfriend pala ito ni Seb.
Akala mo naman kagandahan eh mas sexy pa nga ako sa kanya.
"Anong binubulong-bulong mo, dyan?" muling sabi nito.
"Oo, na Sunga, este madam pupunta na po?" saad ko sa babae sabay ikot ng mata.
Nagtungo ako sa kwarto ni Seb. Bago iyon kumatok muna ako sa pinto baka murahin nya na naman ako kapag hindi ako kumatok.
Pareho talaga sila ng ugali ng babaeng iyon.
Tok! Tok!.
"Sino yan!" saad nito.
"Si Sofia ito. May nais makausap sa' yo. Girlfriend mo, daw nasa labas naghihintay sa' yo?" untag ko sa lalaki.
Agad naman ito lumabas mula sa kwarto. Seryoso pa ito nakatingin sa akin akala mo naman may kasalanan ako sa kanya.
Sumunod ako sa likod nito, at ginagaya ko ang lakad nito. Sana naman hindi nya makita kundi patay talaga ako sa lalaki.
"Honey?" saad ng babae sabay yakap kay Sebastian.
"Bakit nandito ka?" tanong nito sa babae. Nakikinig lang ako sa usapan nila.
"Sofia, pwede ka na umalis. Hindi mo kailangan makinig sa usapan!" anya ni Seb sa akin.
"Naku? hindi naman ako nakikinig sa usapan niyo. Heto nga kausap ko ang nobyo ko?" pagsisinungaling ko.
"Damn! ginagalit mo, ako?" tagimpin na sabi nito..Kaya bago pa ito magbuga ng apoy umalis na ako sa harap nito. Baka maging BBQ pa ako.
"Ikaw na bata ka, makulit ka rin no?" saway ni Manang sa akin.
Ngumiti lang ako kay Manang sabay yakap sa Ginang.
Na miss ko lang yakamin ang Mommy at Daddy ko kaya kay Manang ko na lang ibaling.
"Manang maganda po, ba ako?" tanong ko sa Ginang.
"Oo, naman super ganda mo? bakit wala ka, ba? nobya?" tanong ni Manang sa akin.
"Wala po, Manang. Naghiyawan na po, kami ng nobyo ko?" malungkot na sagot ko.
"At bakit naman, sa ganda mong yan. "
"Ganun talaga po, Manang kahit maganda ka ipinagpalit ka rin sa iba?" malungkut na sabi ko.
"Tama ka, naman Sofia. Kaya ako hindi na ako magmahal muli nang simula nasaktan ako," sagot nito sa akin.
"Pero Manang mahirap din kapag matanda na tayo wala tayong anak. Walang nag-alaga sa atin?" ngiting sabi ko.
" Nga pala Manang, sino yung babae piling madam kung umasta?" tanong ko kay Manang.
" Girlfriend ni Lord, matagal na sila ngunit hanggang ngayon ayaw pa rin ng babae magpakasal sa kanya.
"Ganun, siguro may gusto pa ang babae kaya ayaw pa nya magpakasal" tipid na sagot ko.
" Huy? huwag mo lakasan ang boses mo, baka marinig ka ni Lord?" saway nito sa akin.
Wala naman akong pakialam kung marinig pa ito ng lalaki.
Mabuti na lang may nagmamahal pa rin sa kanya kahit ganun kasama ang ugali nya.
"May sinabi ka ba? Sofia?" serysong boses mula sa likod ko. Napalunok ako ng laway dahil boses iyon ni Seb.
"I-Ikaw pala?" pautal na sabi ko.
Lupa bumukas ka, at kainin mo, ako.
"Tama ba, ang narinig ko babae!" Seryoso nitong tanong sabay lapit sa akin.
"Naku hindi po?" saad ko.
Nanginginig ang kamay ko sa mga oras na ito.
"Lord? lalabas lang ako?" paalam ni Manang sa amo.
Gusto ko sana sumama sa Ginang ngunit nakarahang naman si Seb sa harap ko.
Nagulat ako sa ginawa nito.
Hinawakan nya ng mahigpit ang mukha ko sabay turo sa akin.
"Heto tandaan mo, babae. Oras na marinig ko pa, pinag-usapan nyo, ako pasabugin ko ang bibig nyo?" banta nito sa akin sabay bitaw ng mukha ko.
Napangiwi ako dahil masakit dahil mahigpit ang paghawak nito.
Pakiramdam ko namumula ito.
Sinapo-sapo ko na lang ang aking mukha.
"Sofia, ayos ka lang?" tanong ni Manang bumalik pala ito.
"Opo, ayos lang po, ako?" pilit na ngiti ko sa Ginang.
" Sinabi ko naman sa 'yo, ayaw ko magpa' awat yab tuloy. Ang ayaw ni Lord yung pinag-usapan sya kaya kahit isa walang mangahas," mahabang salaysay ni Manang sa akin.
Hindi ako makasagot dahil kasalanan ko naman iyon.
Nagtungo na pang ako sa kwarto ko upang magpahinga.
- Writer
