ยัยมาเฟียที่รัก❤️

เรื่องของสัญญา

Talk....

ฉันขึ้นมาพักตามเฮียสั่งแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเรื่องที่มันเกิดขึ้นกับฉันวันนี้มันคืออะไรกันแต่พอคิดเรื่องที่เกิดขึ้นได้ไม่นานก็มีอีกหนึ่งเรื่องที่มันเกิดขึ้นในหัวของฉันใช่พี่ภาคินคือเค้าเป็นยังไงบ้างตั้งแต่พี่เมฆไปรับฉัน ฉันก็ไม่รุ้อีกเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นเค้าเป็นยังไงบ้างเค้าจะกลับบ้านไปรึอยุ่ตรงนั้นต่อแต่ก็ช่าวเถอะเค้าเป็นคนบอกฉันเองว่าไม่ต้องไปห่วงเค้า........

สองวันผ่านไปวันนี้เป็นวันที่เฮียบอกฉันว่าจะพาไปหาป๋า

ณ.บ้านสวนหลังใหญ่...

มาเฟีย (ป๋าคะหนูคิดถึงป๊าที่สุดเลยคิดถึงมากๆเลยไม่เจอกันตั้งนานอ้วนขึ้นหรือเปล่าคะ)

นายหัวมังกร (ลูกสาวป๊าโตเป็นสาวขึ้นเยอะเลยนะไปอยู่ต่างประเทศตั้งนานมีแฟนที่นั่นหรือเปล่า)

มาเฟีย (โห่ป๊าขาที่นั่นไม่มีใครหล่อสู้ปลากับเฮียได้เลยค่ะเฟียไม่สนใจใครเลยค่ะ )

อาเฟย ( ยายเฟียจะไปอยู่ที่นี่แค่ช่วงซัมเมอร์เท่านั้นครับแล้วผมจะให้กลับไปเรียนต่อที่นั่นเหมือนเดิม )

นายหัวมังกร ( จะให้น้องหนีแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนในเมื่อยังไงยังไงแกรู้อยู่แก่ใจสัญญามันต้องเป็นสัญญาไม่มีวันเปลี่ยนไปได้ไม่วันนี้พรุ่งนี้ก็ต้องเป็นแบบที่สัญญาการรักษาสัญญาเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับตระกูลเรา )

อาเฟย (แต่ป๊าครับน้องไม่รู้เรื่องอะไรด้วยทำไมต้องมาทำตามสัญญาที่น้องไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเลย )

อาเฟย ( และอีกอย่างไอ้เมฆามันเลวไม่คู่ควรกับน้องเลยสักนิดผมไม่ต้องการให้น้องใช้ชีวิตกับคนเลวๆอย่างมัน )

มาเฟีย ( นี้..เฮียกับป๊าพูดเรื่องอะไรกันคะสัญญาอะไรคะ )

อาเฟย ( ก็สัญญาที่ป๊าจะให้แกแต่งงานกับไอ้เมฆายังไงล่ะ )

มาเฟีย ( ป๊าสัญญาอะไรคะแล้วทำไมต้องให้เฟียไปแต่งงานกับคนที่เฟียไม่ได้รักเราไม่รู้จักด้วยค่ะถ้าม๊าอยู่ม๊าคงไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นแน่)

อาเฟย ( เอาเป็นว่าผมจะยังส่งน้องไปเรียนที่นั่นจนกว่าเราจะหาวิธีแก้ไขเรื่องนี้ได้หวังว่าป๊าคงจะไม่ขัดแล้วนะครับ )

นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นจู่ๆฉันก็ดันมีคนที่มาจะให้แต่งงานด้วยเฉยรูปร่างหน้าตาท่าทางก็ไม่เคยเห็นเขาจะอยู่ด้วยกันได้ยังไงคนเราจะแต่งงานกันคนก็ต้องรักเขาจริงไหม

อาเฟย (งั้นผมขอพาน้องกลับนะครับป๊า)

นายหัวมังกร ( อืม..... )

นะคฤหาสน์หลังใหญ่

ฉันกับเฮียได้พากันกลับป๊าฉันลงจากรถเดินเข้ามาในบ้านเพื่อที่จะขึ้นไปห้องนอนของฉันแต่ก็ต้องเอะใจเพราะพี่ภาคินนั่งอยู่ในห้องรับแขกสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ฉันไม่ได้เข้าไปทักเขาหลอกฉันเลือกที่จะเดินขึ้นห้องไป