Hicran geçip koltuklardan birine oturdu. Yüzündeki sahte tebessüm yerini ifadesizliğe bırakmıştı. Bacak bacak üstüne attı. Levent karşısındakine değil yan tarafındaki koltuğa oturmuştu. Yüzünü net bir şekilde görmek niyetinde değildi. Burada ne süre durması gerektiğini düşünmemişti. Bir süre oturur gider diye düşündü. Levent ile dünkü tartışmalarını konuşmayı düşünmüyordu. Zaten kendisini rezil etmişti. Ona neydi ki adamın kız kardeşi hakkında konuşmuştu. Ama çenesini tutamamıştı. Hicran öylece durmuş masanın üstündeki metal adam heykelini inceliyor gibi davranıyordu. Levent ise bilgisayarda bir şeyler kontrol ediyormuş gibi yapıyordu. Hicran ona hiç bakmasa da Levent ara sıra gözünü ona kaydırıyordu. İkisinin de ağzından tek kelime çıkmadan on beş dakikaya yakın zaman geçti. Hicran bu dur
