"มือของข้าอาจจะแข็งเกินไป เช่นนั้นให้ข้าใช้ของที่อ่อนนุ่มกว่าเข้าไปสำรวจในรูสวาทของท่านดีหรือไม่"
เยี่ยนฟางที่ได้ยินเช่นนั้นเม้มปากแน่น นางไม่ได้ไร้เดียงสาถึงขนาดไม่รู้ว่าคำพูดตรงหน้ามีความหมายว่าอย่างไร นางรู้ดีว่าตอนนี้นางต้องการเขามากเพียงใด แต่นางคือสตรีที่มีสามีแล้ว เป็นฮูหยินของจวน นางไม่ควรล้ำเส้นเกินกว่านี้แล้ว
"ขอบคุณคุณชายเวิน แต่ข้าคิดว่าข้าคงไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว"
"เช่นนั้น??"
"เจ้าค่ะ วันนี้ก็ดึกมากแล้วคิดว่าข้าควรกลับได้แล้ว"
จื่อหานมองเยี่ยนฟางที่ลุกออกจากเตียงไปหยิบเสื้อผ้าของนางมาสวมใส่ แม้ในใจจะรู้สึกเสียดายแต่เขาก็เชื่อว่าอีกไม่นานจะได้สตรีตรงหน้ามาครางใต้ร่างแน่นอน
"ขอบคุณท่านที่สอนข้า แต่ข้าคิดว่าข้าจะไม่เรียนแล้วเจ้าค่ะ"
"........."
"ขอคุณชายโปรดเข้าใจข้าด้วยเจ้าค่ะ"
"ข้าเข้าใจฮูหยินขอรับ"
จื่อหานพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม เขาจ้องมองแผ่นหลังของเยี่ยนฟางที่กำลังเดิน
