สี่เดือนผ่านไป
หอนางโลมผู่เยว่
"เจ้านั่งอยู่ที่นี่ก่อน หากผู้ใดถามก็ไม่ต้องตอบ หากมีใครให้กินอะไรก็ห้ามกิน หรือหากมีคนบอกว่าจะพาเจ้าไปซื้อแป้งทอดก็ห้ามไปเข้าใจไหม นี่แป้งทอดข้าซื้อมาให้เจ้ากินรอข้าไปก่อนนะ"
ฟางหรูพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง โม่โฉวในตอนนี้รู้สึกกังวลหากไม่ใช่เพราะมีเรื่องจำเป็นต้องปรึกษาซีฮันด่วนเขาคงไม่พานางมาที่นี่
"ข้ามีคนที่ต้องไปพบ เจ้านั่งรอข้าที่นี่ก่อน"
"คุณชายโม่ ท่านไม่ต้องห่วงหรอก ข้าจะไม่ทำตัวน่ารำคาญแน่นอน"
โม่โฉวลูบหัวสตรีตรงหน้าเบา ๆ ก่อนจะกำชับนางอีกครั้งเขาต้องมองสตรีตรงหน้าด้วยสายตาห่วยใย ในตอนนี้ความรู้สึกน่ารำคาญที่เคยรู้สึกกับนางไม่มีเลยสักนิด
"เจ้าไปเถอะ ข้าอยู่ได้ สัญญาเลยว่าจะทำตามที่ท่านสั่ง"
"อืม"
โม่โฉวเดินออกจากห้องก่อนจะใช้ม่านพลังของเขากั้นไม่ให้ใครเข้าไปในห้องได้ เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเขาก็เดินไปหาซีฮันที่ห้องทันที
ด้านฟางหรูตอ
