"ซีฮัน เจ้าห้ามงูดำนั่นหน่อยดีหรือไม่ หากดื่มอีกข้าเกรงว่าเขาจะไม่ไหว"
"ปล่อยไปเถอะ"
ซีฮันพูดออกมาเสียงเรียบ เขาจ้องมองโม่โฉวที่กำลังดื่มสุราด้วยท่าทางเมามาย ความรู้สึกกังวลยังคงเกิดขึ้นในใจของเขานิ้วเรียวเคาะลงบนโต๊ะเบา ๆ ก่อนที่เขาจะถอนหายใจออกมา
"ข้าไม่เคยเห็นเจ้าหนักใจเช่นนี้ตั้งแต่ งานแต่งของหลันฮวา"
ลี่อินปีศาจแมงมุมเอ่ยขึ้น ซีฮันที่ได้ยินเช่นนั้นก็แสร้งยิ้มออกมา
"ข้าเพียงคิดว่า ไม่ควรยุ่งกับชะตาพวกเจ้ามากเกินไป"
"ซีฮัน เจ้าเองก็เมาแล้ว"
"ข้าคงเมาแล้วจริง ๆ เช่นนั้นข้าขอตัวกลับห้องเจ้าช่วยดูพวกเขาด้วยอย่าให้สร้างความวุ่นวาย"
ลี่อินพยักหน้าเบา ๆ มองแผ่นหลังของซีฮันที่เดินออกไปจากห้อง ด้านซีฮันที่เดินออกมาจากห้องเขาไม่ได้ตรงไปที่ห้องตัวเองแต่อย่างใดแต่กลับตรงไปที่ห้องนอนของโม่โฉว
"ข้าซีฮันพี่ชายของโม่โฉว มีเรื่องจะคุยกับแม่นาง"
ซีฮันพูดออกมาเสียงเรียบไม่นานประตูก็ถูกเปิดออก พ
