Princess Enemy

Midnight Visit

**06 – Midnight Visit**

            Priestess of the ancient times wears a necklace exactly as what that necklace in the museum looks like. If it’s really a priestess necklace, what does it do? I mean… jewelry lang? Walang silbi? Sadyang fragment lang siya ng gear nila? O baka may meaning?

                 “Holy…”

            Lights were off. And I mean all lights including my computer. Naghintay ako. Just then may kalabog na nanggagaling sa east side ko. Naramdaman ko ang hangin. Paglingon ko bukas ang bintana. Jeez. Why do I feel like nangyari na ‘to? Dejavu? Ano ba namang nangyayari? Napapadalas na ang mga kagaguhan sa buhay ko ah!

            The wind wooshed again. Tinakpan ko ang ilong ko. A mild yet intense scent lingered in my room. Labo lang di ba? I mean… mabango yung amoy. I even think it’s adorable. Kung sinomang may ari no’n ang sarap lang yakapin. Thing is it creeps to my nose and up to my head. Sa sobrang intense ng kagat ng amoy na ‘yon, masakit na sa ilong.

            At sigurado akong hindi maganda ‘to.

            Tumayo ako para maghanap ng flashlight sa cabinet ko. Para lang akong bulag na nangangapa dito. Bakit kasi hindi ako nagkalahing pusa para naman nakakakita ako sa dilim?

            Flashlight!

            I opened it. Small light but enough for me to see. Di na ako magtataka kung bakit walang naghahanap na mga katulong sa akin at kung bakit walang nagpa-panic sa cut off ng electricity. It’s twelve in the midnight. Siguradong mahimbing na ang tulog nilang lahat. Kaya nga kahit gaano pa karami ang katulong mo kung lahat naman eh antukin, wala ring silbi. Mamamatay ka rin kung sakali.

            Haru jusko. -____-

            *BLAG!*

            P*t$%@#! O____O

            Nagulat ako nang saktong pagtapat ko ng flashlight sa may pintuan kung saan nanggaling ang ingay ay bumulaga sa akin ang karumal-dumal na itsura ng isang lalaking tulo laway este ng lalaking mukhang wala sa sariling katinuan. He has this pair of fangs like a vampire, skin is drought, face is crystalize, his eyes were almost off, at papalapit po siya sa akin.

                 “Hghgahrycudbfjla…”

                 “Alien ‘to alien?”

                  “Guraaaaaaaaaaaaaa!”

            Potek. Sinugod niya ako. Akmang kakagatin pero iniharang ko sa bibig niya ang flashlight kaya iyon ang nakagat niya. Napaatras ako sa cabinet. Tinamaan tuloy ang balakang ko. Shet naman oh.

            Sinipa ko siya sa sikmura. Nakarinig ako ng malakas na pag-groan mula sa kanya pero hindi na naiintindihan since nakasalaksak pa rin ang flashlight sa bunganga niya paraan na rin para makita ko siya. Kinuha ko ang comb brush ko sa may tokador, yung may mahabang handle. Isinaksak ko iyon sa dibdib niya.

            Then he vanished like sand dissolving in the wind.

            Dali-dali akong bumaba ng hagdanan. Bahala na kung madilim. Diretso ako sa kusina at kumapa ng kitchen knife. Kinuha ko ang dalawa.

            ♪*ten tenen ten tenenen ten*♪

            Kinuha ko ang cell phone ko sa bulsa. Unregistered number. Why do I have a bad feeling about this? I pressed the answer button but I didn’t said a thing. Pinakikinggan ko lang. Distorted noises. Like kapag nasisira yung frequency o signal sa TV. Gano’n ang naririnig ko.

            This is fvcking creeping me out. Ano ‘to horror movie? The ring lang mga dre? Kakasura naman!

            Pinatay ko na nang makarinig ako ng kalabog. I wasn’t sure kung nakakakita rin ang mga nilalang na ‘yan sa dilim. Pwede naman. Vampire sila eh. Out of control nga lang.

                 “Yaaaaaaaaaaaah!”

            Ayan na nga may sound epek pa. =___=

            Kinuha ko ulit ang mga kutsilyong nilapag ko sa counter kanina. I crept out behind him and formed the knife I held with a V-form then slashed his neck. Hindi lang naman ang pagsaksak ng wooden stick ang pumapatay sa mga uri nila hindi ba? Since they aren’t any of the pureblood or even the class A ones then it’s okay if I hit them everywhere.

            Lumabas ako sa sala. Saktong nag-ilaw sabay ng isa pang kalabog na nanggagaling sa kwarto ko. Must be the window. Duh? I have a midnight Romeo. -____-

            Pagdating sa sala, visible na sa liwanag ang tatlong ‘X-ile’ na natitira. Bilang para silang mga zombie kung kumilos, nauna na akong sumugod at ginilitan sila ng ginilitan sa leeg. Gaya nung nauna, they all disappeared.

            Binitawan ko ang kutsilyo at kinuha ang cell phone ko. Scrolling, scrolling… DAD!

                 “Xana. Bakit gising ka pa?”

                 “At nakukuha mong matulog? What the fvck are X-iles doing at my house at this hour? Tsaka bakit may X-iles? Ano ‘to trip n’yo na akong patayin nang manahimik na ang buhay n’yo?”

                 “X-iles? How come? All X-iles are cleared, Xanara, it can’t be.”

                 “Well welcome to reality, Dad. Sinugod ako ng limang X-iles sa Crescent! Paano nagkaroon ulit ng X-iles gayong na-clear na ‘yan ng Sector? What is this?”

            X-iles pronunced as exiles. Technically, vampires sila. For the past three years ay nagkalat ang mga ‘yan sa Sunny Dale, threatening life of humans who lives in here. There are two type of X-iles. The first type is called D-23. They were transmitted by class D vampires. The lowest. Ibig sabihin mabagal, mahina. But still, they have the abilty to eat if they were hungry. Gaya ng naka-engkwentro ko. D-23 X-iles ang mga iyon.

            The second type is called CC X-iles. Transmitted by class C vampires. They can disguise as normal humans, they have the usual class C strength and speed unlike ng D-23 na madali lang patayin.

            X-iles were already cleared. Well supposedly. DNAed lang kasi sila. Humans na tinurukan ng dugo ng mga bampira at naghawaan sa pagkakagatan nila. They live secludedly underground. Lumalabas kapag kailangan ng pagkain.

            Kaya nga nagtataka ako kung bakit may X-iles na sumugod sa bahay ko.

                 “T-Teka, okay ka lang ba? Hindi ka nasaktan?”

                 “Tatawagan ba kita kung patay na’ko?”

                 “You want me to come there?”

                 “No thanks just answer my question! Dalawang bampira na lang ang naninirahan sa Sunny Dale. Two purebloods, Dad. May kinalaman ba dito sina Vira at Regine? Sinasabi ko sa inyo mapapatay ko ‘yang mga ‘yan! Sila lang ang pwedeng gumawa nito.”

            This is why I hate vampires. You can never trust any of them. Ewan ko ba, nasa dugo na yata nila ang betrayal. Tapos pati ako nadadamay. For goodness sake naman why do they have to come around and ruin everything?

                 “Xanara, nasa Sector ang mga dugong ini-inject nila. H’wag ka namang nagtuturo ng mga taong wala namang kinalaman sa nangyayari.”

                 “Wow, tao. Ni asal tao nga hindi eh. Ba’t ba hindi mo makita ‘yon?”

                 “Sumusobra ka na, Xanara!” yay he shouted. -___- “Kung hindi mo ako kayang respetuhin mas mabuti pang h’wag na tayong mag-usap! Hindi mo rin lang naman kayang pahalagahan ang kagustuhan kong maalis sa ganitong sitwasyon! Hindi habambuhay kailangan kong matali sa sakit ng nangyari noong bata ka pa! Regine can give me hope and love why can’t you understand that?”

                 “Fine. My Dad is dead as well as my Mom is. Bye.” I ended the call. Binaklas ko ang cell phone ko at tinanggal ang battery no’n saka ko hinagis.

            Saklap ng buhay ko. Wala ka na ngang nanay nawalan ka pa ng tatay. Kamusta naman ‘yun, Thea? Ang saya mo lang.

            Naglakad ako patungong landline telephone namin. Idinayal ko ang numero ng landline phone nila Sir Ed. And luckily, si Sir Ed mismo ang nakasagot.

                 “Sir, si Thea po.”

                 “Oh. Oy bata ka, matulog ka na. Aba hating-gabi na. Ano pa’t gising ka d’yan?”

                 “May nangyari lang kasi. Sir, pwedeng favor? Hindi po muna ako makakapasok ng school for the consecutive days and I don’t know until when. Gawa naman po kayo ng excuse oh. H’wag n’yong sasabihin sa Dean ah. Basta yung excuse na gagawin n’yo, iyon ang i-present n’yo sa lahat including kay Mr. Cain. Ha? Please?”

                 “Abaaaa. Ano na namang binabalak mo? Ayoko nga. Idadamay mo pa ako sa kalokohan mo.”

            Si sir oh pakipot. =___= “Ipagkakalat kong long lost child mo si Vice Ganda ge ka. Ang daya neto. Dali na kasi eeeh. Parang ilang araw lang eh.”

                 “Ano ngang gagawin mo kasi?”

                 “Maghahanap ng vampire.”

            Silence. Hinintay ko lang siya. Actually nagbibiro lang naman ako. Saan naman ako hahanap ng vampire noh? =___=

                 “Thea, you think… you think kaya mo nang hawakan ang kapangyarihan mo? Hindi mo pa ba… sasabihin sa Daddy mo kung anong taglay mo?”

                 “Di na niya kailangang malaman. I’m sure he knows. Siya ‘tong nakakakilala sa nanay ko de malamang naman alam niya kung paano nangyari ang ganitong bagay sa akin.”

                 “Tsk. Sige gagawa ako ng excuse para sa’yo. Just make sure that you will come back okay?”

                 “Opo. Thank you.” ^____^

            Pagkatapos ng tawag segment namin ni Sir Ed, kinuha ko na ang jacket ko at lumabas ng mansyon. I drove to the Dale’s faculty, baka sakaling may mahalungkat ako. Buti na lang parang convenience store lang ang buildings ng Sunny Dale, twenty four hours bukas. xD

                 “Welcome to Dale’s faculty, Ma’am, may I help you?”

                 “Hi, I’m Althea Hamilton. I’m an archaeology student, I just happen to search something for my thesis.” Pagkatapos ay itinaas ko ang folder at laptop ko na nag-iindicate na may kailangan nga akong i-research.

            She nodded. “Dale is welcome for you, Ma’am. Just call me if you’re troubled for something.”

                 “Yeah thanks.”

            I proceeded to the shelves. Jeez, no people. Ang sama tuloy ng kutob ko dito. Feeling ko may kung anong something na mangyayari. = u =

            Naghalungkat ako sa history section ng faculty. Napatunganga pa ako kasi by year pala ang sorting ng folders. Eh wala namang particular na year ang hinahanap ko.

            Then suddenly, may naalala ako.

            1910.

            Kinuha ko ang folder that states 1900 – 1910. Bumalik ako sa inuupuan ko and I tried searching for something nang may malaglag na papel na nakaipit marahil sa folder. Pinulot ko. Para akong napako sa kinatatayuan ko nang makita ko kung anong nakasulat doon.

            Zero Schneider.

            Binitawan ko kaagad ang folder at ibinalik sa lagayan saka naghalungkat pa ulit shelf by shelf. I need to find something. Baka makatulong siya. Kung sinumang lechugas na Schneider na ‘yan.

                 “Ah, Ma’am out of order na po d’yan.”

            Natigilan ako. Asan na ba ako? Pinaka-dulo? Nilingon ko yung babae. “Out of order? Why?”

                 “Hindi po namin alam. Pero out of order na po ang mga files na nandyan, pasensya na po.”

            I smiled at her. “Hindi magiging out of order sa akin hindi ba?”

            Saglit siyang tumigil. Then maya-maya ay tumango-tango. “Hindi po, pasensya na sa abala.” At umalis na siya.

            =____=v

            Resume sa paghahanap. Bakit ba parang wala akong makita?

            *BLAG!*

            Napatingin ako sa nahulog na libro mula sa west side ng area. Galing ata sa opposite na shelf. Nakakapagtaka. Puti siya eh. Kinuha ko at pinagpag ang alikabok. Nagulat ako sa nakita ko. Para bang bigla na lang umagos ang tuyong dugo sa libro at binalutan niyon ang bukasan. Ang siste hindi siya mabuksan ngayon.

            Para saan ‘to?

            Pinagpag ko pa dahil sa sobrang kapal ng alikabok. May nakapa akong na-emboss sa may cover. Tinatanggal ko ang alikabok at unti-unting nagiging visible ang nakaguhit doon.

            Binded by blood, separated by death. To whom this book shall surrender where thy blood is offered to spare.

            Huh? Wah konek? Teka… blood? Tae libro ng vampires? Naalarma tuloy ako kaya nagpalingon-lingon ako. Baka mamaya may kung anong nilalang ang nagta-trap sa akin dito masangkot na naman ako sa gulo. =___=

            Mukha namang wala, hayaan na.

            Pero paano ko bubuksan ‘tong libro eh may riddle pa ata sa unahan? May naka-emboss pa sa ibaba ng riddle na mga drawings. Yung isa, yung parang historic symbol ata ng wind. Naturo na ni Sir sa akin ito eh. Yung tatlong paalon na linya meaning nu’n wind. Tapos yung may X sa ibaba at may nakalagay namang umaalon na linya paitaas ay simbolo ng apoy. Eh bakit may bilog-bilog tapos may mga outline sticks pa ng tao ata.

            =___=?

            Jeez what am I doing?