คนที่เปลี่ยน…1/2
1160 Words
กลับมาที่บ้านทั้งสองคนก็มีปากเสียงกันอย่างที่คิดไว้
“คุณเป็นชู้กับเลขานั่นใช่มั้ย คุณทำแบบนี้ได้ยังไง นินทร์ไม่คิดเลยว่าคุณจะทำแบบนี้ได้...ฮึก”
อธินินทร์ร้องไห้จนดวงตาแดงช้ำ มีร่องรอยปูดบวมมาก่อน คาดว่าเธอคงร้องไห้ตั้งแต่โดนเขาไล่กลับมา แล้วมาร้องไห้อีกตอนที่มีปากเสียงกัน
“บอกไปกี่รอบแล้วว่าไม่มี”
“ไม่จริง แล้วใครมันจะส่งรูปในห้องทำงานคุณมาให้นินทร์ดูได้ ถ้าไม่ใช่คนที่อยู่ใกล้ตัวคุณ...ฮึก...ฮือ”
เขาทอดถอนหายใจ หลับตาแหงนหน้าขึ้นฟ้าด้วยความระอา
“คุณไล่มันออกได้มั้ย แล้วนินทร์จะไม่ไปยุ่งวุ่นวายแบบนี้”
“เขาไม่ได้ทำอะไรผิด ผมจะไล่เขาออกทำไม”
กรี๊ดด อธินินทร์กรีดร้องออกมาอย่างเหลืออด
“หยุด!”
“ถ้าอยู่กันไปแล้วมันทำให้เธอเป็นทุกข์ก็หย่ากับฉันซะที”
อธินินทร์เหยียดปากยิ้มกับคำนี้ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาท้าให้เธอหย่าขาดจากเขา
“ฉันให้เธอสิบล้านถ้ายอมหย่า”
“อยากหย่านักใช่มั้ย...ได้...”
ดวงตาคมจดจ้องดวงตาที่ปริ่มน้ำของเธออย่างรอคอยคำตอบ
“ร้อยล้าน แล้วฉันจะหย่า”
สีหน้าที่ฉายแววแห่งความหวังของเขาแปรเปลี่ยนไปทันที
“หึ มากไป ค่าตัวเธอไม่ได้มากขนาดนั้นอธินินทร์”
“ค่าตัวฉันก็ไม่ได้น้อยขนาดนั้นเหมือนกัน” เธอสวนทันควัน แล้วเอ่ยต่อ
“คุณเอาทุกอย่างของฉันไป ธุรกิจของพ่อฉัน บ้าน หุ้น แล้วจะมาให้ค่าฉันแค่สิบล้านเนี่ยนะ ถ้าได้แค่นั้น ก็ฝันไปเถอะว่าฉันจะหย่า อยู่กับคุณใช้เงินคุณไปเรื่อย ๆ ยังได้มากกว่านั้นอีก”
ฟังเหตุผลของเธอ เขาถึงกับเหยียดปากออกมาเป็นรอยยิ้มเยาะ
“สมบัติของคุณไม่ได้มีมากขนาดนั้น ตอนที่พ่อคุณยกทุกอย่างให้ผมบริหาร รู้ไว้ด้วยว่ามันติดลบ ติดลบจนเป็นหนี้ร้อยกว่าล้านพ่อคุณคงไม่ได้บอกสินะ เป็นผมต่างหากที่ทำให้บริษัทมันฟื้นขึ้นมา หัวอย่างคุณใช้แต่เงิน เคยเข้าใจอะไรบ้าง”
ฮึก... อธินินทร์ถอนสะอื้นเหมือนคนใจจะขาดรอน ๆ มองเข้าไปในดวงตาคู่นั้นเหมือนมันไม่หลงเหลือความรักใด ๆ ไว้ให้เธอเลย มันมีแต่ความเกลียดชังอย่างมากล้น เธอทำอะไรผิดเหรอ ทำไมเขาถึงตอบแทนเธอได้เจ็บปวดขนาดนี้ ทั้งที่เธอรักเขาจนหมดใจ
“นั่นเพราะพ่อฉันโดนโกง ธุรกิจของบริษัทไม่ได้แย่”
“หึ จะโดนอะไรมาก่อนก็ช่าง แต่เธออย่าคิดจะมาปอกลอกฉัน สิบล้าน พร้อมเมื่อไหร่ก็ไปหย่า”
พูดจบเจ้าตัวก็เดินออกไปจากห้องนอนของเธอที่แยกกันนอนมาเกือบหนึ่งเดือน
อธินินทร์ทิ้งร่างที่บอบช้ำทางจิตใจลงบนเตียง น้ำตาเหือดแห้งแทบไม่มีให้ไหล เธอไม่เข้าใจว่าทำไมสามีที่เคยรักกันอยู่ดี ๆ ถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ เขากับเธอรู้จักกันมาตั้งแต่ตอนที่เธออายุสิบห้า ทว่าก็ไม่ได้สนิทสนมกัน เป็นทางผู้ใหญ่มากกว่าที่แนะนำให้รู้จักเวลาไปออกงาน ไม่เคยได้คุยกันส่วนตัวเท่าไหร่ ก็ไม่คิดว่าวันหนึ่งเธอจะได้มาแต่งงานกับเขา ตอนแรกก็เหมือนถูกใจกันดี อยู่กันด้วยดีจนเวลาผ่านไปหนึ่งปี เข้าปีที่สองความเย็นชาหมางเมินก็เริ่มเกิดขึ้น และมันก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเขารับเลขาคนใหม่เข้ามาเมื่อหกเดือนก่อน เพราะอะไร มือที่สาม เลขาคนนั้นน่ะเหรอ หรือมันมีเรื่องอะไรที่มากกว่านั้น
ขณะที่เธอนอนซมอยู่บนเตียงเหมือนคนป่วยไข้ ไม่อยากน้ำไม่อยากอาหาร ตรอมใจกับสามีก็มีเมสเสจส่งเข้ามาในแอปพลิเคชันที่เธอเปิดเป็นสาธารณะอยู่ คนส่งก็คนเดิมซึ่งเคยบล็อกไปแล้วแต่มันก็ยังสร้างแอ็กเคานต์ผีมาตามรังควานเธออยู่ดี
นางฟ้าสีเทา:คุณรามเขาไม่ได้รักแก เขามีคนรักอยู่แล้ว
อีกไม่นานคนรักของเขาก็จะกลับมา
ถึงตอนนั้นแกจะโดนเฉดหัวทิ้ง
[สติกเกอร์แมวทำหน้ายิ้มเยาะ]
อธินินทร์ดูข้อความในมือถือแล้วก็ได้แต่เก็บข้อความไว้คนเดียว กี่ครั้งกี่หนแล้วที่เธอไปโวยวายใส่เขา สุดท้ายก็ต้องโดนด่าว่ากลับมาเหมือนลูกไม่มีพ่อไม่มีแม่ ก็ใช่ ตอนนี้พ่อแม่ของเธอท่านจากเธอไปหมดแล้ว เหลือเพียงลูกสาวคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ อยู่กับคนที่คิดว่าจะดูแลเธอได้ดี ความจริงแล้วอธินินทร์ก็ไม่ได้อยากให้ใครต้องมาคอยดูแล เธอดูแลตัวเองได้ เพราะตอนไปเรียนอยู่ต่างประเทศก็ต้องดูแลตัวเอง ทำอะไรเองตลอด ไม่ได้ปวกเปียกไร้สมองแบบที่ใคร ๆ คิด ทว่าตั้งแต่แต่งงานเข้ามาอยู่ในบ้านกับสามี เป็นตัวเขาเองต่างหากที่ไม่ยอมให้เธอได้ลงมือทำอะไร ไม่ยอมให้เข้าไปช่วยงานที่บริษัท กีดกันสารพัดวิธี โดยอ้างว่าเขารับปากกับพ่อของเธอไว้ว่าจะดูแลเธอให้เหมือนกับเจ้าหญิง ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อย มีเงินใช้ชอปปิงรายเดือนสวย ๆ
แต่ต่อมาเมื่อหกเดือนก่อนเขาก็เริ่มมึนตึง หงุดหงิดอารมณ์เสียใส่ทุกครั้งที่พูดคุยกัน อธินินทร์คิดในแง่ดีว่าคงเป็นเพราะโพรเจกต์ใหม่ของบริษัทยังไม่ลงตัวดีนักเขาจึงอารมณ์ไม่ค่อยดี เธอจึงไม่ได้ติดใจอะไร ยังคงดูแลเอาใจใส่เขาตามปกติ แต่นานวันเข้าสภาพการณ์ก็ยังคงไม่ดีขึ้นและเหมือนจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอตั้งคำถามกับเขา
“หยุดทำตัวไร้สาระน่ารำคาญได้มั้ย”
และเขาก็ยกเรื่องหย่าขึ้นมาพูด
“ฉันจะให้เธอสิบล้านเป็นค่าหย่า”
สิบล้านกับธุรกิจของพ่อเธอ แลกกับการที่เธอไม่มีสิทธิ์อะไรอีกต่อไปมันคุ้มเหรอ
หลังจากที่เห็นสายตาที่เปลี่ยนไปจากเดิมจนไม่เหลือเค้าของเขา อธินินทร์ก็ตั้งคำถามกับตัวเองพร้อมกับความเจ็บปวดว่าที่จริงแล้ว ผู้ชายคนนี้เข้ามาในชีวิตเธอเพื่ออยากได้ทรัพย์สินของพ่อเธอเพียงเท่านั้นเองหรือ ส่วนตัวเธอเมื่อเขาเบื่อก็เขี่ยทิ้งไปพร้อมกัน
“หึ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก”
^
^
^
***โปรดติดตามตอนต่อไป เป็นกำลังใจให้กันด้วยน้า หม้อไฟมาม่ารออยู่ข้างหน้าค่า
- Writer
