#2 ของเล่นนายวายร้าย
วันนั้นพอลก็อยู่ที่ห้องกับฉันทั้งวันไม่ออกไปไหน ไม่มีคนโทรตามไม่มีคนก่อกวนซึ่งมันดีมาก ๆ ฉันชอบเวลาแบบนี้ที่สุดแบบที่มีเขาอยู่ใกล้ ๆ แบบนี้
ฉันเลียหัวนมคนที่ไม่ใส่เสื้อและกำลังนอนดูหนังอย่างสบายใจ
"โอ้ย มามี้ อยากอีกหรือไง" ฉันไหวไหล่เบา ๆ ให้กับคำพูดของเขา ก่อนจะซุกหน้าลงไปดูดดื่มกับหัวนมของเขาอย่างชอบใจ "อะไรเนี่ยมามี้"
"แค่อยากอ้อน" ฉันแหงนหน้าขึ้นมาตอบคนตัวโต
"ทำแบบนี้เดี๋ยวเขาก็แข็งหรอก" พอลว่าพลางยกมือหนาลูบศีรษะฉันเบา ๆ
"เดี๋ยวเขาอมให้" พูดจบฉันฉีกยิ้มแฉ่ง และคนฟังก็ไม่คิดจะปฏิเสธมัน
ฉันหยุดการกระทำไว้แค่นั้น เมื่อเสียงโทรศัพท์มือถือของพอลดังขึ้นมา และคนที่โทรเข้ามาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน นอกจากนางเอกคู่ขวัญคู่จิ้นของพอล คู่ที่แฟนคลับต่างพากันเชียร์ให้คบหากันจริง ๆ .....
ฉันกลอกตามองบนอย่างคนไม่ชอบใจ ก่อนจะผละตัวออกจากพอลหยางขึ้นมานั่งดี ๆ พอลมองหน้าฉันเล็กน้อย ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือมากดรับสาย
"ว่าไงชา"
("..........")
"เหรอ ได้ผมจะรีบไป"
("..........")
"ครับ"
เมื่อเขาวางสาย เขาก็ลุกพรวดพราดหยิบกุญแจรถเดินออกไปจากห้องทันที ทิ้งให้ฉันนั่งอยู่ตรงนี้เพียงคนเดียว
ไปโดยไม่บอก ไม่กล่าว
ไหนบอกว่าวันนี้จะไม่ไปไหนจะอยู่ด้วยกันจนฉันหายคิดถึง ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย พลางทิ้งตัวลงไปนอนอย่างคนใช้ความคิด
[ซุบชิบเรื่องดารา : อีฉันไม่อยากจะเม้าส์ เพื่อนอีฉันมันตาดีเห็นพระเอกสุดฮอตอักษรย่อตัว พ. กับนางเอกสาวคู่จิ้นคู่ขวัญ ช. เดินออกมาจากบ้านของนางเอก ช.ด้วยกัน ก่อนที่พระเอก พ. จะหอมแก้มนางเอก ช. ฟอดใหญ่ก่อนขึ้นรถแล้วขับออกไป เอ๊ะ ๆ นางเอก ช. พระเอก พ. คือใครกันนะ เอาเป็นว่าอีฉันแนบรูปภาพเลยแล้วกันค่า]
ฉันเขวี้ยงโทรศัพท์มือถือทิ้งด้วยความโมโหหลังจากอ่านข่าวซุบซิบนินทาเกี่ยวกับพอลหยางจบ ฉันโมโหมาก และตั้งหน้าตั้งตารอให้เขากลับห้องมา
เวลาผ่านไปช้า ๆ จวบจนประตูห้องถูกเปิดเข้ามา พร้อมร่างของชายหนุ่มที่ปรากฏตัว ฉันลุกพรวดพราดจากโซฟา ก้มลงหยิบโทรศัพท์มือถือที่ฉันเป็นเขวี้ยงมาถือไว้ สาวเท้าเรียวยาวมาหาคนมาใหม่ที่กำลังถอดรองเท้าอยู่
"นี่อะไร หอมแก้มมันเหรอ" ฉันยื่นโทรศัพท์มือถือไปตรงหน้าที่โชว์ร่ารูปเขากับเธอคนนั้นด้วยความโมโห
"ไม่ได้หอม มุมกล้องรึเปล่า" พอลตอบอย่างไม่ใส่ใจ เดินผ่านหน้าฉันไปอย่างไม่ใยดี
"แล้วไปหามันทำไม"
"แม่เขาลื่นล้มห้องน้ำ พอลเลยไปช่วย"
"มันไม่รู้จักรถพยาบาลเหรอ 1169 ทำไมมันไม่โทรไป" ฉันเลิกคิ้วถามด้วยความโมโห "โง่" ก่อนจะตะโกนคำนี้ใส่หน้าเขาเต็ม ๆ
"อย่ามาทำตัวไม่น่ารักนะมามี้" พอลว่าพลางมองหน้าฉันด้วยสายตาดุ ๆ
"ไม่น่ารักยังไง พอลจะให้มี้อารมณ์ดีที่แฟนตัวเองไปกอดหอมผู้หญิงคนอื่นเนี่ยน่ะนะ แถมยังไปกอดกันที่หน้าบ้านผู้หญิงคนนั้นอีก พอลมีแฟนแล้วนะให้เกียรติมี้บ้างสิ" ฉันว่าพลางยกมือเสยผมที่หล่นลงมาปกหน้าลวก ๆ มองพอลที่กำลังทำหน้าเบื่อหน่ายใส่ฉันอยู่ เขาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ราวกับเขานั้นกำลังรำคาญฉันอยู่ยังไงยังงั้น แล้วฉันผิดหรือไงกันที่ฉันไม่โอเคกับการที่แฟนของตัวเองไปหอมแก้มผู้หญิงคนอื่น ฉันผิดเหรอ?
"มันไม่มีอะไรเลยมามี้ อย่าเอาเรื่องไร้สาระมาทะเลาะกัน" พอลพูดด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายฉันเต็มทน ฉันที่ได้ฟังประโยคเมื่อกี้ของเขาถึงกับเลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่เข้าใจ
มันเป็นเรื่องไร้สาระตรงไหน ในเมื่อสิ่งที่เขาทำมันมีผลต่อความรู้สึกฉันขนาดนี้
"พูดออกมาได้ยังไงวะ" ว่าจบฉันก็เหยียดยิ้มอย่างนึกสมเพชตัวเองออกมา
"เอาเป็นว่าพอลไปช่วยชาเรื่องแม่เขามาจริง ๆ ส่วนไอ้เรื่องหอมแก้มกัน พอลก็ยอมรับว่าหอมแก้มกันจริงเพราะมีคนตามถ่ายรูปพอลกับชาอยู่ไง พอลเลยต้องทำแบบนั้น พอลต้องหาผลประโยชน์จากชานะมามี้ก็รู้ พอลกับชาเราต้องหาผลประโยชน์ร่วมกัน มามี้ก็อยู่ในวงการบันเทิงเหมือนกันแล้วทำไมมามี้ถึงไม่เข้าใจพอล"
"..........."
"อย่าทะเลาะกันเรื่องนี้เลยที่รัก พอลไม่ได้คิดอะไรกับชาเลยสักนิด สิ่งที่พอลแสดงออกกับเธอมันแค่การแสดงเรียกกระแสคู่จิ้นเท่านั้น ยังไงซะพอลก็รักแค่มามี้คนเดียว" ว่าจบเขาก็เข้ามาสวมกอดฉันด้วยท่าทางออดอ้อนและฉันก็ใจอ่อนให้กับท่าทางน่ารักนี้ของเขาอีกจนได้ ฉันไม่เคยใจแข็งกับเขาได้เลยสักครั้ง แค่คำว่ารักของเขาที่เปล่งออกมา ใจฉันก็อ่อนยวบแล้วค่ะ....