“ไม่มีปัญหาแน่นอน ครอบครัวเราใจดีมากนะ รับรองไม่มีใครว่าอะไรมินทั้งนั้น ไม่ต้องกังวลนะ”
ชนิดาเข้าใจความรู้สึกของเพื่อน ลองคิดกลับกัน หากเป็นเธอที่ตกอยู่ในสถานะเดียวกับมินตรา เธอก็คงรู้สึกแย่และกังวลไม่แพ้กัน
ทั้งสองพูดคุยแลกเปลี่ยนสารทุกข์สุขดิบกันมาตลอดทาง ทำให้มินตราได้รู้เกี่ยวกับความเป็นไปของชนิดามากขึ้น หลังจากไม่ได้เจอกันนานกว่าสิบปี ได้ความว่าเพื่อนคนนี้ไปศึกษาเล่าเรียนที่ประเทศญี่ปุ่นหลังจบมัธยมปลาย วันที่รู้ว่าครอบครัวจะส่งไปเรียนต่อต่างประเทศ ชนิดารีบมาโรงเรียนแต่เช้าหวังจะมาบอกข่าวให้มินตรารับรู้ และตั้งใจว่าจะเลี้ยงข้าวเธอเป็นการส่งท้าย ทว่าความตั้งใจทุกอย่างกลับต้องพังทลายลง เมื่อรู้ข่าวว่ามินตราลาออกไปเรียบร้อยแล้ว ชนิดาถึงกับซึมและนอยด์ไปหลายวัน
“ถึงแล้ว” ชนิดาขับรถเลี้ยวเข้าซอยหมู่บ้านหรู มินตราเหงื่อแตกพลั่ก หัวใจเต้นเร็ว เริ่มทำตัวไม่ถูก
“ฝน… เราคุยเรื่องงานกันในรถก็
