ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย รูปร่างสูงกำยำ ผิวสีแทนเข้มยิ่งเสริมให้บุคลิกภาพของเขาดูน่าค้นหา
“คนนี้แหละค่ะ ชื่อมินตรา เพื่อนที่ฝนเคยเล่าให้พี่แบงค์ฟังไง”
ชนิดาบอกอย่างตื่นเต้น
“สะ สวัสดีค่ะ” มินตรายกมือไหว้เจ้าของร่างสูงที่กำลังสาวเท้าตรงมาหา หล่อนพยายามข่มความกลัวระคนตื่นเต้นเอาไว้สุดฤทธิ์
“ชื่อมินตราเหรอ” เขาถามย้ำแม้น้องสาวจะแนะนำตัวเธอคนนี้ให้รู้จักบ้างแล้วคร่าวๆ
“ค่ะ” มินตราตอบโดยไม่กล้าสบตา
ไม่รู้ทำไมพอเขาเดินมาหยุดยืนใกล้ๆ เธอถึงรู้สึกกลัวและใจสั่นในเวลาเดียวกัน น่าแปลกเหลือเกิน
“ฉันชื่อพีระ หรือจะเรียกว่าพี่แบงค์ก็ได้”
พีระ พินิจมองใบหน้าของมินตรานิ่งๆ คนถูกจ้องสั่นประหม่าเหงื่อแตกพลั่ก
“ดีจังเลยมิน ปกติพี่แบงค์ไม่เคยให้คนแปลกหน้าเรียกชื่อเล่นมาก่อนเลยนะ มินเป็นคนแรก” ชนิดาบอกด้วยความประหลาดใจ
ทว่าคนที่ได้รับเกียรติให้เรียกอย่างสนิทสนมกลับไม่ได้รู้สึกยินดีด้วยสักนิด มินตรารู้
