บทที่ 1.2 - พ่อผัวยอดรัก NC35+ (จบตอน)

1294 Words

“ใช่ กูจะเอามึง! เอาจนกว่ามึงจะหายร่าน ซี้ด… ฟิตจริงๆ อีมิน โดนกูกระแทกทุกวันแต่ยังฟิตอยู่ อ่าส์! เกิดมาเพื่อให้กูเด้าแท้ๆ มึง” สินธรขยับโยกสะโพกกระแทกกระทั้นใส่ร่างของมินตราอย่างบ้าคลั่ง มือหนาจับเรียวขาข้างขวาไว้มั่น เสยลำเอ็นใส่ร่องสวาทไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบเนื้อช่างไพเราะเสนาะจิต ยิ่งเสียงน้ำกระฉอกเวลาถูกลำเอ็นกระเด้ามันยิ่งให้อารมณ์หื่นกระหายจนยากอธิบายเป็นคำพูด “อ๊ะๆ มันส์รู! เสียวหอย ผัวขา… ร่อนโคนให้เมียหน่อย” มินตรายังไม่อยากถึงสวรรค์โดยเร็ว สินธรก็เช่นกัน… เขาร่อนสะโพกบดคลึงเนื้อแนบเนื้อเพื่อยืดเวลากามให้ยาวออกไป “ซี้ด… เมียไอ้สินแม่งเด็ดดวงฉิบหาย อ่าส์…” สินธรอัดกระเด้าท่อนซุงใส่ร่องสวาทไม่ยั้ง มินตราพยายามเอื้อมมือหวังคลานไปกอดหัวเตียงเอาไว้ แต่สินธรกลับปล่อยขาขวาให้เป็นอิสระ แล้วทิ้งตัวนอนลงบนเตียงโดยตวัดร่างบางให้นั่งคร่อมทับกายแกร่งด้านบน เขาแหวกหน้าขาของเมียเด็กอ้าออกกว้าง เผยให้เห็นกลีบเนื้อสดที่กำลังถูกกลืนกินชัดเจน “ยกก้นหน่อยเมียรัก ซี้ด!” สินธรร้องบอก มินตราทำตามอย่างว่าง่าย สินธรไม่รีรอที่จะสวนลำเอ็นร้อนฉ่ากระเด้าใส่รูหอยของหญิงสาว “อร๊าย! ผัวขา… ทั้งเสียวทั้งมันส์ อ๊า! แรงอีกค่ะ แรงๆ” มินตราหลงใหลลีลารักของสินธรยิ่งกว่าชายใด “อ่าส์… ซี้ด… รูสดกระแทกมันส์ ไอ้สินโว๊ย! เมียมึงถูกกูกระเด้าหอย มาดูสิวะ เป็นไง ลีลาของกู อ่าส์… สินลูกพ่อ มาดูพ่อเยลูกสะใภ้เร๊ว! ฮ่าๆ” สินธรหัวเราะชอบใจ เมามันส์กามอารมณ์ มินตราค่อนข้างแปลกใจที่สินธรพูดถึงธนาสินแบบนั้น ความจริงก็แอบคิดมานานแล้ว เหตุใดสินธรถึงดูไม่ค่อยรักใคร่ใยดีอะไรในตัวสามีหล่อนเลย ทั้งๆ ที่อีกฝ่ายเป็นลูกชายคนเดียวของเขา เลือดเนื้อเชื้อไขแท้ๆ ของวงศ์ตระกูล “รูหอยเมียมึงทั้งตอด ทั้งแน่น เวลากูเด้าเอ็นสวนแม่งเสียวฉิบหาย อ่าส์…! ซี้ด… มินจ๋า…” ประโยคหลังเรียกเมียเด็กเสียงหวาน “จ๋าพี่” มินตราตอบรับอย่างหวานหยดไม่แพ้กัน “ขย่มตอพี่สิจ๊ะ พี่จะนอนนิ่งๆ ให้น้องอัดกระเด้าพี่ตามสบาย” สินธรอมยิ้ม มินตราลุกขึ้นยืน ท่อนเอ็นร้อนหลุดจากตัวเธอ แต่ไม่นานเกินรอ มังกรแกร่งแท่งนั้นก็กลับเข้าสู่ถ้ำสวาทอีกครั้ง หญิงสาวเปลี่ยนท่านั่งหันหน้าเข้าหาผัวตัวร้าย สองมือบีบขยำเต้านมอวดสายตาหื่น ขย่มกายตอกอัดจนกลีบแคมปริแยกเป็นสองฝั่ง “ซี้ด… เสียวเหมือนใจจะขาดเลยพี่จ๋า ทั้งใหญ่ทั้งอวบ แถมยาวอีกต่างหาก อูย…” มินตราร้องเสียงหลง เวลาถูกไอ้จ้อนของสินธรกระเด้าที เหมือนตัวเธอลอยคว้างอยู่กลางอากาศ ปีกมดลูกแทบฉีกเพราะแรงกระแทกอันหนักหน่วง แต่เธอชอบ… เธอชอบถูกเอาแรงๆ! “อ่าส์! มินตรา… น้ำกระฉอกเลย อู้ย… อีมิน น้ำมึงจะไหลอีกแล้วใช่ไหม ลุกก่อนๆ” สินธรตีก้นเธอให้รีบลุก มินตรารีบถอนตัวออกจากแท่งเหล็กกล้าแล้วแอ่นตัวดันสะโพกไปตรงหน้าเขา พร้อมปลดปล่อยสายน้ำขาวใสพุ่งฉีดใส่ใบหน้าคมคายของอดีตพ่อผัว สินธรอ้าปากรองรับแล้วกลืนกินอย่างเอร็ดอร่อย “อู้ย… ลงลิ้นท่านี้ก็ได้เหรอพี่ เสียวร่องจัง” บอกแล้วว่าลีลารักของสินธรไม่เป็นสองรองใคร “อื้อ… แบลิ้นด้วยสิจ๊ะผัวจ๋า” สินธรผงกศีรษะแลบลิ้นเขี่ยติ่งแคมที่ซุกซ่อนอยู่ด้านในจนมินตราขนกายลุกซู่ “แบแล้วกวาดจากข้างล่างขึ้นมา อ๊ะ! บะ แบบนั้น ดีมากผัวขา…” มินตราอ่อนระทวย สินธรลากลิ้นสากตั้งแต่รูทวารจนถึง โหนกนูนสามเหลี่ยม ทำเอาหล่อนน้ำแตกอีกรอบ “เสียบต่อเลยเมียจ๋า น้ำกำลังมา จะได้มันส์ๆ” สินธรจับท่อนลำตั้งฉากรอ มินตรากดทับตัวตนของผัวแล้วขย่มตอกอัดแบบไม่คิดชีวิต เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นราวกับพายุ “โอ้ว! อ่าส์… เสียวยันหัว แม่งเอ๊ย! ซี้ด… อ๊าค!!!” สินธรทนไม่ไหวอีกต่อไป น้ำแตกใส่มดลูกมินตรา “ผัวขา… แตกแล้ว มินแตกแล้ว ซี้ด…!!!” หญิงสาวแอ่นสะโพกควบขี่แท่งเหล็กร้อนจนน้ำกามล้นทะลัก เปรอะเปื้อนกล้ามท้องของสินธร มินตราฟุบหน้าลงบนอกกว้าง หอบหายใจรวยริน สมองปลอดโปร่งโล่งเบาสบายตัว “พี่ธรจ๋า” “ว่า?” สินธรลูบเรือนผมนุ่มหอมของมินตราไปมา “พี่รักพี่สินบ้างหรือเปล่า” คำถามของเจ้าหล่อนเล่นเอาคนฟังควันออกหู ดันร่างบางให้นอนราบข้างๆ ตัว แล้วจ้องใบหน้าหวานด้วยสายตากรุ่นโกรธ “มึงพูดถึงมันทำไม หรือว่ามึงยังรักมันอยู่!” ความหึงหวงถูกกลั่นผ่านวาจาหยาบคาย “เปล่าจ้ะพี่ มินแค่สงสัยว่าทำไมพี่ที่เป็นพ่อแท้ๆ ถึงดูไม่ค่อยรักใคร่พี่สินเลย” ตั้งแต่เธอแต่งงานอยู่กินกับธนาสิน สินธรมักพูดจากระโชกโฮกฮากใส่สามีของเธอ และชอบทำหน้าบึ้งตึงราวกับโกรธเกลียดมาแต่ชาติปางก่อน ฝ่ายธนาสินเองก็เกรงกลัวพ่อจนหัวหด เธอยังเคยต่อว่าอยู่บ่อยครั้งเรื่องทำตัวลีบตัวบางเวลาอยู่ต่อหน้าหนุ่มใหญ่อย่างสินธร “เพราะว่ามันไม่ใช่ลูกกูไง!” “หะ พี่ว่าอะไรนะ?” มินตราเบิกตากว้าง “มะ หมายความว่ายังไง ที่ว่าพี่สินไม่ใช่ลูกของพี่” นี่มันเรื่องอะไรกัน เธองงไปหมดแล้ว “เออ! แม่มันแอบไปมั่วกับเพื่อนกูแล้วเอามันมายัดเยียดให้เป็นลูกกู!” สินธรกำหมัดแน่น นึกถึงนังผู้หญิงแพศยาคนนั้นทีไร ความแค้นแล่นจุกอกทุกร่ำไป “มันบังคับให้กูรับผิดชอบมันกับลูกในท้อง ทีนี้มึงรู้แล้วใช่ไหมว่าทำไมกูถึงเกลียดมัน!” สายตาของสินธรวาววับ “และการที่กูเอามึงก็เป็นเพราะว่ากูต้องการเอาคืนมัน” สินธรจับปลายคางมินตราโยกไปมา เรียวปากหยักยิ้มร้าย “แต่น่าเสียดายที่มันดันชิงตายไปซะก่อน ความจริงกูตั้งใจจะเด้ามึงต่อหน้ามันด้วยซ้ำ” คำพูดโรคจิต มินตราเริ่มกลัว นี่ (อดีต) พ่อสามีเคยคิดจะร่วมรักกับเธอต่อหน้าธนาสินหรอกหรือ โหดเหี้ยมผิดมนุษย์มนาจริงๆ “แต่ช่างเถอะ กูมาคิดๆ ดูแล้ว แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เผลอๆ ตอนที่กูเด้าหอยมึงอย่างเมามันส์ วิณญาณของไอ้สินอาจกำลังยืนมองเราสองคนอยู่ก็ได้” สินธรพูดแล้วหัวเราะร่าด้วยความสะใจ ผิดกับมินตรา… เจ้าหล่อนกระชับผ้าห่มแน่น มองซ้ายมองขวาด้วยท่าทีหวาดระแวง “พะ พี่ธร อย่าพูดแบบนี้สิจ๊ะ มินกลัวนะ” “ไม่เอาน่า กลัวทำไมกับคนตายที่รัก” สินธรรั้งร่างบางมากอดแน่น ตวัดผ้าห่มเหวี่ยงลงข้างล่าง แล้วสอดนิ้วแกร่งเข้าไปยังกลีบกุหลาบสด “อู้ย… พะ พี่จ๋า” มินตราขนลุกซู่ “กูอยากอีกแล้ว ขอเด้าแคมอีกรอบแล้วกันนะ” และแล้วเพลิงสวาทก็ถูกบรรเลงขึ้นอย่างเผ็ดร้อน โดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาเคียดแค้นคู่หนึ่งคอยจดจ้องอยู่ตลอดเวลา ‘เสียแรงที่กูนับถือมึงเป็นพ่อ ไอ้ธร กูจะฆ่ามึง!!!’ วิญญาณของธนาสินยืนกำหมัดแน่นอยู่ตรงปลายเตียง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more