“แล้วมึงซวยอะไรไม่ทราบ กูสิต้องซวย อยู่ดีๆ ก็ได้โรคเวรโรคกรรมกลับมา ลำบากต้องมานั่งรักษา กินยาไปตลอดชีวิต”
สินธรคับแค้นใจ อยากให้มินตราได้รับเชื้อเหมือนอย่างที่เขาได้รับ หนุ่มใหญ่วางแผนจะแพร่เชื้อโดยการมีอะไรกับมินตราหลังจากนี้ รอให้หายเครียดก่อน เขาจะเอาคืนอย่างสาสม นังเมียตัวดีต้องติดโรคเหมือนกับเขา เรื่องอะไรเขาจะยอมซวยคนเดียว
“ไอ้ผัวเฮงซวย มึงทำให้ชีวิตกูตกต่ำ! ไอ้สินธร ไอ้สัตว์นรก!”
เพียะ!
มือหนาตวัดตบใบหน้านวลจนสะบัดหัน มินตราอึ้งที่ถูกสินธรทำร้ายร่างกาย ธนาสินผัวเก่าเธอยังไม่เคยลงไม้ลงมือกับเธอเลยสักครั้ง ต่อให้ทะเลาะกันหนักเพียงใดเขาก็เลือกที่จะเงียบ และยอมให้เธอทำร้ายตบตีเขาอยู่ฝ่ายเดียว
“ไอ้ธร! นี่มึงกล้าตบกูเหรอ?” มินตราชี้หน้า
“เออ! กูกล้าทั้งนั้นแหละตอนนี้ จะตายห่าอยู่แล้วยังเสือกมาชวนทะเลาะอยู่ได้ แม่งเอ๊ย!!!”
สินธรคุ้มคลั่ง กวาดปัดข้าวของหล่นแตกเกลื่อนเต็มพื้น มินต
