Tough Hunks Series 9 : Jarred the Undaunted

Chapter 3

Alam ni Royet na sumusunod si Jenan sa kanya dahil sa naririnig niya ang mga yabag nito. Ngunit hindi siya basta-basta nalang na magpapahuli ng buhay rito kaya't agad siyang pumasok sa malawak na lote papasok sa isang abandonadong bodega, tingnan lang natin kung makakasunod pa ba sa kanya si Jenan.

Samantalang mabilis na itinago ulit ni Jenan ang kanyang baril dahil sa nakatingin sa kanya ang mga sibilyan na naraanan niya. Nabubwesit naman siya sa taong nagpaputok kanina dahilan sa pagtakas ni Royet. Pero bahala na, kahit saanmang sulok magtago ang lalaki ay hahanapin pa rin niya ito at papatayin sa walang pag-aalinlangan.

Two years ago, right after she was shot by Royet. Mga limang buwan rin ang pagdurusa niya bago siya tuluyang naka recovered. Her need for revenge against Royet and the pain of Jarred's betrayal kept the fire of her determination lit until she wasn't merely as physically capable as she had been before.

Napahinto naman siya sa pagtakbo nang makita niya ang tatlong marurungis na bata na kumakain ng tinapay sa gilid ng kalsada. Ngunit naisip niya na hindi iyon oras na maawa kaya't nagpatuloy siya sa pagtakbo para habulin si Royet.

Umalingawngaw ulit ang isa pang putok, this time naririnig niya ito na nasa malapitan lang.

Mamaya ka na ulol, kung sino ka man. Uunahin ko muna ang target ko.

Pumailanlang na naman ang sunod-sunod na putok at narinig nalang niya ang pamimilipit sa taong natamaan. Napahinto nalang siya nang makita niyang si Royet pala ang natamaan sa binti nito nang papasok na sana ito sa abandonadong bodega. Ngunit nagpatuloy pa rin sa paghakbang ang huli kahit sugatan na ito. Good thing masusundan agad niya ito dahil sa patak ng dugo nito. This was her chance. Binunot niyang muli ang baril saka pumasok din siya sa abandonadong bodegang pinasukan ni Royet. Kitang-kita naman niya ang lalaki na pasuray-suray ng lakad habang iniinda nito ang sugatang binti. Sakto ring may nakita itong nakatambay na bike roon at sinakyan nito. Dali-dali naman siyang humakbang papalapit dito at inasinta ang lalaki sa kanyang baril. But before she could pull the trigger, a bang sounded from behind her. Natumba ang bike kasama si Royet.

Bwesit! Masyado na talagang nangingialam sa kanya ang mystery shooter. But the whine of a motorcycle's engine caught her attention. Pagkalingon niya sa kanyang likod, nakita niya ang isang lalaki na nakasakay ng motor at natatabunan ang mukha nito sa suot na helmet.

"Oh, shit." Ang tanging nausal niya.

The mystery shooter. Mukhang malakas ang appeal ng lalaki dahil sa porma pa lang alam mo nang magandang lalaki. Tas agad naman niyang napansin ang hawak nitong HK45 pistol.

Pero bakit ba ito nangingialam sa diskarte niya? Sino ba talaga ito, kakampi kaya ito ni Royet? O isa rin sa naghahabol sa lalaki para patayin ito?

Then again, it didn't matter how many people wanted Royet Moore dead. Kailangan niyang maunahan ang mystery shooter na ito kung pareho man sila ng layunin. Ngunit pagkalingon niya ulit kay Royet, wala na roon ang lalaki kung saan ito bumagsak. Narinig naman niya na papalapit sa kanya ang motorsiklo kaya't agad niyang binaril ang taong nakasakay non. Swerte namang nakailag ang gago sa pamamaril niya gamit ang motorsiklo kung kaya't binaril niya ulit ito. But then he jump the partition and land on the walkway passed her. Whoever he was, this man was a professional. A damn good one. Napalingon pa ito sa kanya ng bahagya na parang nanunudyo.

She stood, ready to shoot him in the back, but he was too skilled to give her an adequate target, moving the motorbike in unpredictable swerves. Tuluyan na itong nakalabas sa backdoor ng bodega at sinundan niya agad ito.

Langhiyang pakialamerong ito, naglaho ng tuluyan si Royet dahil sa pangingialam nito. Kaya't humanda ka sakin.

Pagkalabas niya ng bodega, bumungad sa kanya ang simoy ng dagat. Malamang may malapit lang na dalampasigan roon kaya't nagpatuloy lang siya sa paghakbang hanggang sa unahan. Nawala na rin yong bwesit na pakialamero.

Sa tantiya niya umaabot ng isang daang metro ang nilakad niya bago niya narating ulit ang boardwalk. At Bingo, nakita nga niya roon si Royet na pasakay sa isang parasailing adventures na may konektado na parachute. At nakita na lamang niya ang katabing Mama nito na nagpupumiglas sa kanyang pagkakatali at alam niyang kagagawan ito ni Royet para maagaw ang speedboat. At sa isang iglap lang, napahiyaw ng malakas ang Mama nang inihulog ito ni Royet mula sa barko.

Lumitaw ulit ang mystery shooter na nakamotor. At mukhang hinabol din nito si Royet. With a rev of the engine, pinaandar na ni Royet ang speedboat at tinanggal nito ang parachute na nakatali sa barko.

Patakbo na rin sana si Jenan sa direksyon ng isa pang naka docked na speedboat nang humarang sa daraanan niya ang misteryosong gunman. Mukhang hindi siya nito napansin dahil nakatalikod ito sa kanya. The mystery shooter dropped his bag that had been slung over his back and withdrew a Remington M2010 Enhanced Sniper Rifle. The prototype model. Katulad talaga ito sa model na binigay sa kanila noong kumpleto pa ang kanilang team sa Brazil two years earlier.

Nanigas tuloy siya bigla sa kinatayuan niya. No. It couldn't be him.

Subalit nang tanggalin ng lalaki ang kanyang helmet agad siyang napatutop sa kanyang bibig. Kilala kasi niya ang korte ng buhok nito. Hindi.

Pinasadahan niya ito mula ulo hanggang paa at pabalik pa. That strong, broad back, narrow waist, perfect backside. Just as she remembered it. At nakita nalang niya na inangat nito ang dalang sniper rifle at nakatingin ito ngayon sa scope. Nang kalabitin nito ang gatilyo ay umalingawngaw agad ang putok. Ngunit nakita niyang mabilis na nakadapa si Royet mula sa barko. Pero basag naman ang windshield sa speedboat na minamaneho nito.

"Damn it!" malutong na mura nang mystery shooter nang magmintis ang kanyang target.

Tumayo naman ang lahat ng balahibo sa kanyang katawan nang marinig ulit niya ang boses na yon.

Subalit hindi pa rin siya dapat mapanatag, dahil alam niya na magkasangga na noon paman sina Royet at Jarred bago pa niya makilala ang huli. Gustong-gusto na talaga niyang sugurin ito ngunit bigla nalang napako ang mga paa niya sa kanyang kinatayuan.

Royet's boat was a blip on the horizon now, headed south in a direct path to St. Croix. Papalayo ng papalayo ito at mukhang hindi na talaga niya ito maabotan pa.

At naramdaman nalang niya ang biglang pagkailang, alam kasi niyang may mga matang nakatitig sa kanya at pinilit naman niyang salubungin ang mga matang iyon.

They were cold, colder than she'd ever seen them. He might have the body of the man she'd once called her lover, but she could see it in his face that he was a changed person. Mukhang seryoso na ito at malayo na sa komikerong Jarred na nakilala niya. Gusto na talaga niya itong sugurin para sampalin at suntukin pero parang mas nanaig ang pakiramdam na gusto niya itong yakapin.

"Jarred?" kumpirma niya sa piyok na boses.

"Yes, in the flesh."

A tingle swept over her body. In the flesh was right. Pero hindi na mahalaga kung nagulat man siya sa biglang paglitaw nito, dahil kahit bali-baligtarin paman ang mundo hindi pa rin maalis ang katotohanan na nagtaksil ito sa kanya at sa grupo nila noon.

"Walanghiya ka tinulongan mo si Royet na makatakas." angil niya rito.

He huffed and shook his head as though she'd told a joke that was in poor taste. "Is that it, huh? Sa tingin mo talaga na tinulongan ko siyang makatakas?" He turned away and shoved the rifle in his bag, tas binunot ni Jarred mula sa beywang nito ang HK45 pistol.

The ache of longing in hearing that growl of a voice that had haunted her dreams for twenty-four long months was so powerful that she hardly knew what to think anymore. Kailangan niyang maipakita na galit talaga siya rito. "Of course, alam kong tinulongan mo siyang makatakas. You're the Robin to his Batman. Eh noon paman, sidekick ka lang ni Royet, at kailanman hindi naging bida. You're not capable of being the alpha male o bidang lalaki sa isang storya. Palibhasa isa ka lang hamak na sidekick."

Alam niyang insulto talaga ang mga sinasabi niya rito lalo na isang elite na sundalong katulad ni Jarred. Pero kailangang ipakita niya rito na wala na talaga itong puwang sa buhay niya at ang tanging pagkamuhi niya rito ang natitira.

Jarred eyes became colder. He ran his tongue over his lower lip. Jaw tight and eyes frosty, he swaggered the few steps to her and leaned his face in. Nahigit tuloy niya ang hininga dahil sa sobrang lapit ng mga mukha nila. "Hindi mo lang alam kung anong kaya kong gawin, Pandora."

Gustohin man niyang haplusin ang balat nito pero sa halip ay kinuyom niya ang mga kamao. Pwes, ipakita mo - muntik na niya itong sabihin rito. "I'm not Pandora anymore. Lalo na kung ikaw ang tumawag."

Napahagod naman ito sa kanyang baba, tas napatango ito. "Okay, pero mauna ako sayo sa pagkuha kay Royet."

"Pwes, hinding-hindi ako makakapayag."

"Hindi mo ako mapipigilan." tugon pa nito.

Kung ibang tao sana ito, madali lang niya itong mapipigilan sa pamamagitan ng pagbaril ng binti nito katulad sa ginawa nito kay Royet, pero alam niyang mas malakas at may kakayahan sa kanya si Jarred na labanan siya. Sa halip na piliin niya ang naunang opsyon, mas pinili na lamang niya ang natitirang opsyon, which is ang barilin ang dalawang gulong ng motorsiklo nito at ang makina ng isa pang speedboat. Tingnan lang natin kung mahahabol pa nito si Royet.

Napataas naman ng kilay sa kanya si Jarred, mukhang dismayado nga ito sa ginawa niya. Then he lifted his gun and aimed past her, to the street beyond the boardwalk.

Pagkalabit ng lalaki sa gatilyo, sunod-sunod na putok ang pinakawalan nito at nanlaki nalang ang kanyang mga mata nang makita niya na ang pinatamaan nito ay ang mga gulong ng kotseng nirentahan niya kanina lang umaga. Guess he'd seen her drive up earlier. That means he'd seen her interaction with those kids, too. The realization brought a suddden flush of heat to her cheeks. Knowing na kanina lang pala siya pinagmamatyagan nito.

"Ako na ba ang isusunod mo sa pagbaril? Go on, hindi kita lalabanan." hamon pa sa kanya ni Jarred.

"Ayokong magmukhang walang kalaban-laban ang taong babarilin ko. Salamat nalang. Kung gusto mo, lumaban ka ng patas." May diin niyang sagot.

Jarred's jaw went stiff and the ice in his eyes seemed to spread to the rest of his body. Ang pagtunog ng sirena ng mga pulis ay ang nakaputol sa tensyon sa pagitan nila.

Napalingon si Jarred sa dagat at agad na sinundan ni Jenan ang tingin nito. Alam niya na ang lugar na pwedeng madaongan ni Royet ay ang St. Croix lang dahil ito lang ang nag-iisang katapat na isla.

Pinulot na ni Jarred ang kanyang canvass bag at nilagpasan siya. "Those sirens are my cue to evaporate. See ya around, Pandora."

"Royet's mine to kill, Jarred."

Ngunit hindi na ito nag abala pang lingunin siya. "Maybe so, pero may ibang plano ako para sa kanya. Adios!" huling saad nito saka ito tumakbo ng mabilis.

Pero hindi siya pwedeng maunahan ni Jarred sa pagpunta sa St. Croix, baka all this time ay magkasabwat pa rin sila ni Royet. At patutunayan niyang tama nga siya pag magkaharap ulit silang tatlo.

-----

Sumakay na si Jarred kung saan naka docked yong minamaneho niyang pumpboat pero bago pa niya pinaandar ang bangka, tiningnan muna niya sa binoculars ang speedboat na sinasakyan ni Royet. Ngunit hindi na niya ito nakita pa.

Palibhasa isa ka lang hamak na sidekick. Ang huling kataga na yan ang nagpabalik-balikan sa kanyang isipan. How dare she slap him that words in his face. Green Beret snipers always worked in pairs, with each able to perform both jobs of spotter and shooter with deadly, world-class accuracy. Hindi ibig sabihin na spotter lang siya at si Royet ang shooter ay less skilled na siya kumpara kay Royet, kaya siguro nasabi ni Jenan na sidekick lang siya palagi.

And there he went, arguing the point as if he was trying to convince himself. Kaya't tinapik na lamang niya ang sariling noo upang matauhan siya. Wala na siyang dapat aasahan pa ngayon kundi sarili nalang niya. Alam naman niyang malakas siya kung nag-iisa lamang siya, even faster and more lethal than he ever had been in the group or as Royet's sniper partner.

Pinaandar na niya ang pumpboat patungo sa kabilang isla ng St. Croix. Maaasahan kasi niya itong pumpboat na sinasakyan niya dahil ang makina nito ay pwedeng makipagsabayan sa makina ng speedboat.

After thirty minutes of travel, he no longer needed binoculars to keep tabs on Royet's location, kasi kitang-kita na niya ang isla ng St. Croix mula sa distansya niya. In another twenty minutes, narating din niya ang isla ng St. Croix, sa katunayan nga sa parehong bahagi ng isla nagkataon na pareho sila ng dinaongan ni Royet. At mas lalong naka tsamba siya dahil hindi pa rin nakababa mula sa speedboat ang traydor na kaibigan. Pero kailangan muna niyang pag-isipan ang pag lusob niya rito. He needed a new strategy. Kailangan niyang languyin ang distansya nila upang hindi siya mahalata nito.

When he was close behind Royet's speedboat, Jarred climbed onto the speedboat and tried not to be noticed. Kailangan talaga niyang kumapit ng maigi at kumuha ng balanse para hindi gumalaw yong barko, dahil pag nagkataon na makita siya nito, hindi na niya alam kung ano ang susunod na mangyayari.

*****