CHAPTER..3

1041 Words

“อย่างแรกพวกพี่ขอเรียกหนูว่ากะทินะคะ ดูจากอายุแล้วน่าจะเด็กกว่าหลายปี” ยังคงเป็นอชิระที่คุยกับหญิงสาวตรงหน้าอย่างอารมณ์ดีและใช้สรรพนามที่เป็นกันเองกับหญิงสาว ความขุ่นมัวเมื่อตอนเช้าที่มีต่อเธอได้หายไปทันทีที่ได้เห็นใบหน้าน่ารักของเด็กเนิร์ดตรงหน้า อชิระหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเข้าไปในเกม กดเปิดหน้าโปรไฟล์ของตนให้หญิงสาวตรงหน้าดู “ใช่ผู้ชายที่หนูจีบในเกมหรือเปล่าคะ” อชิระเริ่มแสดงนิสัยทะเล้นของตนออกมา “ใช่ค่ะ” ผู้ชายที่เธอแต่งงานในเกมมันเกี่ยวอะไรกับท่านประธาน อย่าบอกนะว่า...กิรณากลืนน้ำลายลงคอทันทียิ่งมองหน้าของเขา ยิ่งมั่นใจเลยว่าเธอกำลังจะได้ยินข่าวร้าย เธอตั้งใจว่าได้รางวัลแล้วจะเลิกเล่นเกมนี้อย่างเด็ดขาดไม่ขอรับรู้อะไรเกี่ยวกับผู้ชายทั้งสองคนในเกมอีกแล้ว แต่เหมือนสวรรค์จะลงโทษเธอที่ใช้ทางลัดในการชนะ “ใช่ค่ะ พี่ชื่อเลย์และพี่ก็อยากทวงสัญญาในเกมด้วย จะแต่งงานแล้วทิ้งกันเลยไม่ได้หรอกนะ พี่ไม่ยอมให้หนูมาหลอกฟรีๆแน่ค่ะ” อชิระค้ำข้อศอกลงบนขาเท้าคางจ้องมองเธอด้วยท่าทางน่ารักขี้เล่น “เอ่อ นั่นมันก็แค่เกมไม่ใช่เหรอคะ เราไม่ควรเอามันมาเกี่ยวกันจริงมั้ยคะ” เธอพยายามหาทางออกให้ตัวเอง ไม่คิดเลยว่าท้องฟ้าจะแจ่มใสอยู่ได้ไม่ได้ ตอนนี้หายนะมันกำลังจะพุ่งเข้ามาใส่เธอแล้ว “ก็จริงค่ะ แต่พี่ว่าถึงแม้จะในเกมเราก็ไม่ควรจะพูดโกหกนะ พูดอะไรไว้ก็ควรจะรับผิดชอบนะคะ” “งั้นกะทิขอรับผิดชอบในเกมนะคะ” ใช่เรื่องในเกมเธอก็ต้องรับผิดชอบในเกมสิ “โอเคค่ะ งั้นกะทิเข้าเกมมารับผิดชอบพี่หน่อยสิ” เขารบเร้าให้หญิงสาวเข้าไปในเกม พลันรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ผุดขึ้นมาบนใบหน้าของเขา “ก็ได้ค่ะ” กิรณาจำยอมต้องล้วงเข้าไปในกระเป๋ากระโปรงของตนเองหยิบมือถือขึ้นมากดเข้าไปในเกม แต่ปรากฏว่าเธอไม่สามารถเข้าเกมได้ไม่ว่าจะลองกี่ครั้งก็ตาม คนเจ้าเล่ห์ทั้งสองคนนั่งมองเธอที่พยายามกดเข้าเกมอย่างเงียบๆ อธิศได้จัดการเข้าไปแฮ็กระบบและล็อกแอคเคาท์ของเธอไว้เรียบร้อยแล้วก่อนหญิงสาวจะขึ้นมาหาพวกเขา ด้วยว่าหากหญิงสาวถูกใจพวกเขาจะได้มีข้ออ้าง แต่หากไม่ถูกใจเขาก็จะเข้าไปปลดล็อกให้เธอทีหลัง “มีอะไรหรือเปล่าคะ” เสียงนุ่มของอชิระแสร้งถามออกไป “กะทิเข้าเกมไม่ได้ค่ะ” เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอเข้าไม่ได้ ทั้งๆที่เมื่อคืนมันยังดีอยู่เลย “งั้นกะทิจะรับผิดชอบพี่ยังไงดีละคะทีนี้” “เอ่อ ไว้รอกะทิเข้าเกมได้ก่อนนะคะ แล้วกะทิค่อยทักไป” “พี่ไม่อยากรอ พี่กลัวโดนเบี้ยว ดูท่าแล้วเราคงมีลูกเล่นแพรวพราวไม่เบา ไม่งั้นคงไม่สามารถแต่งงานกับผู้ชายถึงสองคนได้จริงมั้ยคะ” เมื่อเขาพูดดักทางอย่างนั้น เธอก็ไม่สามารถหาลู่ทางหลีกหนีต่อได้อีก “งั้นท่านประธานอยากให้กะทิรับผิดชอบยังไงคะ” หวังว่าเขาคงไม่ได้คิดจะไล่เธอออกหรอกนะ “หนูมีครอบครัวหรือยัง หมายถึงมีแฟนหรือยัง” เธอเข้าใจคำถามของเขาแต่ที่ต้องทำหน้างงคือเธอไม่เข้าใจว่าเขาจะอยากรู้ไปทำไม แต่ถึงจะสงสัยยังไงเธอก็ต้องตอบคำถามอยู่ดี “ไม่มีค่ะ กะทิยังโสด” “ดีค่ะ งั้นอันดับแรกเลิกเรียกว่าท่านประธานแล้วเรียกว่าพี่เลย์แทนค่ะ” “คะ??” เธอเริ่มจะงงกับความต้องการของเขาแล้วนะ “กะทิขอพี่แต่งงานด้วยแหวน และร่างกายของหนู พี่ได้แหวนแล้ว แต่พี่ยังไม่ได้ร่างกายของหนู ทำไงดีคะ” อชิระเริ่มตะล่อมเหยื่อ เขาเริ่มจะชอบใบหน้าน่ารักที่ดูเหวอๆนั่นซะแล้วสิ “เอ่อ....” กิรณาถึงกับนั่งอ้าปากค้างกับคำพูดของเขา “พี่ขอหนูได้มั้ย” “ขอหนู?? หมายความว่ายังไงคะ” นั่นสิ คำพูดกำกวมนั่นคืออะไร คงไม่ใช่อย่างที่เธอคิดใช่ไหม “หมายความว่าพี่ชอบหนูในเกม และก็พี่ว่าพี่น่าจะชอบหนูนอกเกมนิดๆแล้วละ” อชิระมอบรอยยิ้มละลายใจให้หญิงสาวตรงหน้า “ชอบกะทิเนี่ยนะคะ!!” เขาต้องบ้าไปแล้วที่มาบอกว่าชอบเธอ เจอกันยังไม่ถึงชั่วโมงเลย แล้วไหนจะสายตาเจ้าชู้ที่ส่งมาให้เธอนั่นอีก “ค่ะ มาลองเป็นแฟนพี่ดูมั้ย อันนี้พี่ไม่ได้ถามนะ แต่บังคับให้หนูรับผิดชอบ” “กะทิว่ามันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเลย และค่อนข้างจะไร้สาระด้วยค่ะ”เธออยากออกไปจากตรงนี้แล้วสิ “ไม่ไร้สาระค่ะ และก็สมเหตุสมผลด้วย เลือกเอานะว่ายอมเป็นแฟนพี่เงียบๆ หรือจะให้พี่ตามจีบให้คนทั้งบริษัทรับรู้” คนขี้เล่นยังคงส่งยิ้มให้เธออย่างเจ้าเล่ห์ ต่อให้เธอยอมเป็นแฟนเขาเงียบๆยังไงคนทั้งบริษัทก็ต้องรู้อยู่ดี “งั้นกะทิขอเป็นแฟนพี่แค่อาทิตย์เดียวได้ไหมคะ แบบว่าศึกษากันก่อน”เธอเสนอข้อต่อรอง ในเมื่อเขาอยากเป็นแฟนเธอนักเธอก็จะจัดให้ เอาเข้าจริงเธอก็แอบชอบผู้ชายสองคนในเกมอยู่บ้าง จึงได้ตามจีบและตัดสินใจขอแต่งงานไปในเกม “หนึ่งเดือนครับ” “สองอาทิตย์ค่ะ” “สามครับ” “โอเคค่ะ สามอาทิตย์ แต่เมื่อจบสามอาทิตย์ไม่ว่าผลลัพธ์มันจะเป็นยังไงพี่ห้ามไล่กะทิออก มันจะต้องไม่ส่งผลกับงานของกะทินะคะ” สามอาทิตย์ก็สามอาทิตย์

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more