หลังจากที่ดึงเรื่องนี้มานาน วันนี้นายท่านอวี่ก็ตัดสินใจยอมวางมือและความรู้สึกที่มีต่อเจียงหลีด้วยความจำนน หลังจากที่หารือเรื่องสำคัญมาหลายวัน เฟยอวี่ก็เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งว่าตนไม่สามารถยื้อเวลาออกไปได้อีก ค่ายหลอมจันทร์ไม่อาจขาดทายาทสืบสกุล ในเมื่อมีดดาบไร้ตา ชีวิตหลานชายผู้นี้ยากนักที่จะบอกได้ว่าอนาคตเขาจะไม่ประสบเคราะห์กรรมเฉกเช่นที่ผ่านมา ในเมื่อชีวิตทุกรุ่นของกลุ่มโจรหมาป่าภูเขาล้วนเสี่ยงอันตราย สิ่งที่พวกเขาทำได้คือจำเป็นต้องมีทายาทสายเลือดบริสุทธิ์ไว้สืบสกุล
“ท่านอาหมายความว่า...” เฟยหลิงลอบตื่นเต้นระคนมึนงงกับปฏิกิริยาของผู้เป็นอา
“ข้าสัญญาว่าจะคุยกับเสี่ยวเจียงเอ๋อร์เรื่องของเจ้า หากนางตกลงก็จัดพิธีได้เลย” เฟยอวี่พูดอย่างไร้ความรู้สึก ทว่าในใจนั้นกลับเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง
“ท่านอาคิดดีแล้วหรือ?”
“อืม ค่ายหลอมจันทร์ไม่อาจขาดทายาทสืบสกุลได้”
มุมปากบางลอบยิ้มนิดๆ แต่ภายในพริบตา
