ฝั่งเจียงหลีเองก็คล้ายกับเข้าใจในความทรมานของคนบนร่างนาง แม้ว่าความเจ็บแสบเบื้องล่างจะถูกคนคุมบังเ**ยนอย่างเขาหยุดชะงักไป ทว่าการถูกพรากพรหมจรรย์ทั้งๆ ที่ยังไม่พร้อมนั้นเล่นเอาคนงามปวดแสบนัก
เฟยหลิงกัดริมฝีปากของตนจนปากแตกเพื่อหยุดยั้งไฟราคะอันบ้าคลั่งที่กำลังจะเริ่มอีกระลอก คลื่นปรารถนาเริ่มปั่นป่วนบริเวณท้องน้อยของชายหนุ่มอีกครั้งดั่งต้องการทรมานเขาให้ขยับเอวครอบครองบุปผางามดั่งปีศาจ เขาเอ่ยเสียงสั่น “เจียงหลีเจ้าจะทน…ได้หรือไม่…”
คล้ายดั่งเข้าใจในความทรมานของเจ้าของร่างแกร่ง มือเล็กพลันเอื้อมไปลูบใบหน้าหล่อเหลาราวกับปลอบประโลม “ข้าเข้าใจ…”
ดั่งฟางเส้นสุดท้ายที่ขึงตึงและขาดในที่สุด เมื่อธนูที่พุ่งออกจากคันศร พันธนาการต่างๆ ก็ไม่อาจที่จะฉุดรั้งเจ้ามังกรตัวร้ายได้อีกต่อไป จังหวะรักมิเคยอ่อนหัด ในขณะเดียวกันมันกลับพุ่งทะยานเข้าไปในถ้ำลึกอย่างต่อเนื่องจนร่างบอบบางสั่นไปทั้งตัว
“อ๊าห์! ซี
