ตอนที่ 1 เมื่อลืมตา

1064 Words
หากว่าในแคว้นอื่นหรือชนเผ่าอื่นมีตลาดเช่นนี้ ก็คงเป็นได้เพียงสถานที่เล็กๆ หรือตลาดมืดที่ไม่สามารถเปิดเผยได้อย่างโจ่งแจ้งเช่นหมู่บ้านหลิ่งเหอแน่ๆ เพราะฉะนั้นหมู่บ้านหลิ่งเหอจึงเปรียบเสมือนขุมทรัพย์ของตลาดมืดเลยก็ว่าได้ “เร่เข้ามา เร่เข้ามา วันนี้ข้ามีของดีของเด็ดที่พร้อมมานำเสนอ พ่อแม่พี่น้องทุกท่าน ผู้ใดสนใจเชิญแวะที่กรงของข้า เชิญชมสินค้าของข้าดูก่อนได้ ข้ารับรองว่าทาสของข้าในวันนี้ไม่ทำให้พ่อแม่พี่น้องต้องงผิดหวังอย่างแน่นอน!” ชายร่างผอมสูงใบหน้าที่แลดูแล้วเป็นคนเจ้าเล่ห์สมกับพ่อค้าทาสตะโกนร้องเร่แข่งกับพ่อค้าทาสคนอื่นๆ อย่างสุดเสียง ชายคนนี้มีนามว่าลี่เหอ ‘ฉายาเหอปากกว้าง’ ความหน้าเลือดของลี่เหอปากกว้างไม่ได้มีแค่ชื่อไว้ข่มขู่เพียงเท่านั้น วาจาในการค้าขายของเขาสามารถขูดรีดเงินทองจากลูกค้าที่ตกหลุมพรางของเขาราวกับมีมนต์สะกด ชายผู้นี้สามารถพูดให้กิ้งก่ากลายเป็นนกหงส์หยกได้ แถมวาจากลับกลอกสร้างเรื่องกลับดำเป็นขาวหลอกล่อเหล่าลูกค้าให้เสียเงินเพราะทาสของเขามาแล้วนับไม่ถ้วน นัยน์ตาเรียวรีแหลมคู่นั้นลอบคำนวณรายได้จากการค้าขายเนื้อหนังมังสาในวันนี้ไม่ต่ำกว่าร้อยรอบ “นี่เจ้าเหอปากกว้าง วันนี้สินค้าของเจ้าไม่ใช่จกตาผู้คนอีกแล้วนะ” สตรีใบหน้าอ้วนกลมมีไฝตรงมุมปากอายุราวสี่สิบต้นๆ ร้องดังขึ้นท่ามกลางฝูงชนที่เริ่มมามุงดูทาสในกรงของเขา “แม่นางจิ่ง ทาสชายเมื่อคราก่อนของข้าเจ้าว่าข้าจกตาเจ้าหรือไม่เล่า?” นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของเหอปากกว้างฉีกยิ้มจนเหมือนเส้นตรง เล่นเอาใบหน้าอ้วนบวมของแม่นางจิ่งฉายแววเขินอายอยู่หลายส่วน “เอาล่ะๆ วันนี้ของดีของเด็ดที่เจ้าพูดมามีอะไรน่าสนใจบ้าง อย่ามัวชักช้า” ชายหนุ่มใบหน้าแบนๆ สวมชุดขาวอีกคนรีบเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางหงุดหงิด เมื่อคนเริ่มเยอะอากาศก็เริ่มไม่ถ่ายเท แถมวันนี้ลมกรรโชกแรง มิหนำซ้ำฟ้าฝนคล้ายจะตั้งเค้าอยู่ลางๆ พรึ่บ! ไม่ต้องรอให้แขกเหรื่อต้องรอนาน ยามเมื่อผ้าคลุมกรงถูกลี่เหอดึงออก ทาสราวสิบคนในกรงก็เผยโฉมหน้าต่อสาธารณชน ท่ามกลางสายตาของผู้คนนับร้อยคู่ เจ้าเหอปากกว้างก็เอ่ยขึ้นอย่างมั่นใจ “วันนี้ข้ามีโฉมงามมาให้พ่อแม่พี่น้องทุกท่านได้เลือกชม สตรีเหล่านี้ข้าเก็บมาได้ระหว่างทาง แต่ละคนผิวขาวงามดุจหยกชั้นดี แถมเนื้อหนังมังสายังผุดผ่องราวกับนางเซียน พ่อแม่พี่น้องทุกท่าน นานๆ ทีข้าจะมีหยกงามมาให้ทุกท่านได้เลือกชม หญิงงามจากต่างชนเผ่าเช่นนี้ คุณชาย นายท่าน มีผู้ใดสนใจจะรับไว้พิจารณาสักคนสองคนหรือยกกรง ข้าก็พร้อมยินดี” ภายในพริบตา เหลือเพียงบุรุษที่จ้องมองเหล่าหญิงงามจากชนเผ่าอวี้แดนเหนือที่ได้ข่าวว่าหนีตายจากการรุกรานของชนเผ่าใกล้เคียงมายังหมู่บ้านหลิ่งเหอ เพื่อเอาชีวิตรอด ผู้ที่อ่อนแอล้วนเป็นเพียงลูกไก่ในกำมือของผู้ที่กำปั้นใหญ่กว่า กฎข้อนี้คือสัจธรรมของโลกใบนี้ และเรื่องเช่นนี้ก็ไม่ใช่เพิ่งจะเกิดขึ้นเพียงครั้งแรก แม้แต่องค์หญิงองค์ชายผู้สูงศักดิ์จากแว่นแคว้นที่ล่มสลายหรือถูกเนรเทศ ล้วนเคยถูกนำมาขายเป็นทาสที่ตลาดแห่งนี้อย่างไม่มีข้อยกเว้น! ท่ามกลางเสียงร่ำไห้ของเหล่าสตรีต่างเผ่าภายในกรงค้าทาส ร่างบอบบางที่แปดเปื้อนไปด้วยความสกปรกราวก้อนแป้งเน่านอนขดอยู่ด้านหลังของเหล่าหญิงงามต่างเผ่าพวกนั้น ดวงตาคู่งามลืมตาตื่นขึ้นท่ามกลางความวุ่นวายของเสียงผู้คนรอบด้าน เจียงหลีถึงกับขมวดคิ้วมุ่นกับภาพเบื้องหน้าที่ปรากฏ “ตลาดค้าทาสอย่างนั้นเหรอ?” เสียงแหบแห้งที่ดังเพียงกระซิบในลำคอ ร่างกายของนางคล้ายกับโดนวางยาให้ไร้เรี่ยวแรงราวกับผักนึ่งในหม้อ แม้ว่าเจียงหลีจะจำไม่ได้ว่าตนมาอยู่ในสถานที่แห่งนี้ได้อย่างไร แต่สุดท้ายแล้วดูท่าชีวิตของนางคงถูกฟ้าเล่นตลกอีกยกเสียแล้วกระมัง ‘คำว่าหนีเสือปะจรเข้’ ผุดขึ้นมาในทันทีในหัวของหญิงสาว แต่โชคดีที่การปกปิดอำพรางเป็นบุรุษนี้ไม่ถูกเจ้าคนค้าทาสผู้นั้นจับพิรุธได้ ดูท่าแล้วการหมดสติหน้าหมู่บ้านในครานั้นของนาง คงถูกฟ้าลิขิตเอาไว้แล้วสินะว่าต้องให้ตนมีวันนี้… ราวครึ่งชั่วยามที่บรรยากาศในการเสนอราคาเพื่อช่วงชิงหญิงงามต่างเผ่ายังคงดุเดือด ภายใต้บรรยากาศที่แปรปรวน เหล่าฝูงชนที่สนใจในทาสของเหอปากกว้างกลับดูท่าจะเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ผิวทองแดงคล้ำแดดนัยน์ตาสีอำพันแฝงตัวในกลุ่มฝูงชนราวครึ่งร้อย ใบหน้าโหดเหี้ยมดุดันทำให้คนท้องถิ่นต่างทยอยพากันหลีกหนีห่างพวกเขาด้วยความหวาดกลัว มีแต่เพียงคนจากต่างถิ่นเท่านั้นที่ยังคงหน้าดำคร่ำเครียดในการแย่งชิงเสนอราคาหญิงงามแดนเหนือที่ผิวพรรณรูปโฉมชวนให้บุรุษอยากทะนุถนอม ผนวกกับวาจาเล่นลิ้นของเหอปากกว้าง ราคาสตรีต่อคนก็เริ่มพุ่งสูงขึ้นราวหนึ่งร้อยตำลึงทอง หากไม่นับรวมเจ้าก้อนกลมๆ ที่นอนขดอยู่เบื้องหลังโฉมงามแดนเหนือ วันนี้ลี่เหอน่าจะกวาดทรัพย์สินราวๆ หนึ่งพันตำลึงทองกลับบ้านได้อย่างสบายๆ อย่างแน่นอน “เหอปากกว้าง สินค้าของเจ้าหนึ่งร้อยตำลึงทองช่างแพงกว่าทาสแคว้นเจียงที่ข้าซื้อมาเมื่อครานั้นครึ่งต่อครึ่ง หากเจ้ายังไม่หยุดปั่นราคา ข้านี่แหละคนหนึ่งที่จะฉีกปากเจ้า!” ชายรูปร่างอ้วนท้วมใบหน้าหื่นกามชี้นิ้วด่าลี่เหอราวกับจะกินหัวอีกฝ่ายก็ไม่ปาน
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD