“ความจริงแล้วชีวิตข้าในตอนนี้ไม่มีอะไรเลย การมีข้าวสามมื้อ มีที่ซุกหัวนอน สำหรับข้าในตอนนี้นับว่าไม่เลวแล้ว หากพวกท่านจะบอกว่าข้านั้นเป็นผู้มีพระคุณต่อคุณชาย มิสู้บอกว่าพวกท่านมีพระคุณต่อข้าไม่ดีกว่ารึ? การใช้ชีวิตเพื่อตอบแทนคุณก็นับว่าเป็นเรื่องที่สมควรแล้ว ประมุขเฟยท่านอย่าได้กังวลใจไปเลย ส่วนเรื่องบิดาของข้านั้น...ข้าคิดว่านายท่านเองก็คงเข้าใจในเรื่องนี้กระมัง” คำพูดของเจียงหลีคล้ายบอกปัดคล้ายยอมรับ ในความรู้สึกลึกๆ ของนางนั้นย่อมไม่คาดหวังที่จะได้เห็นน้ำใจจากผู้ใด และในขณะเดียวกันหัวใจที่โดนปิดตายจากการพลัดพราก ในชีวิตนี้นางไม่อยากที่จะต้องพบพานความรู้สึกเฉกเช่นนั้นอีก
เพียงแค่ความสัมพันธ์ทางกายคงมิอาจจะลึกซึ้งได้เท่าความสัมพันธ์ทางใจ มนุษย์ก็ย่อมเป็นเช่นนี้ ย่อมต้องเห็นแก่ตัว ข้ายอมเสียสละอิสรภาพทางร่างกาย แต่จะไม่ยอมสูญเสียความรู้สึกเจ็บปวดทางด้านจิตใจอีก ท่านพ่อข้าได้ทำตามสัญญาที่เ
