Kübra, kendini az da olsa toparlamayı başarmıştı. Kerimhan’la birlikte yemek odasına girdi.
Onlar yukarıdayken gelmiş olan Dilfiruz'a selam verdi. Masada kendisi için ayrılmış olan sandalyeye kocasının yardımı ile mekanik bir şekilde yerleşip kendinden sonra odaya giren Dilek’e döndü.
Sadece donuk bir sesle “Otur Dilek,” dedi.
Dilek, kıza ne olduğunu bilmiyordu ama iyi olmadığını görebiliyordu. Zaten kızın iyiyken neye benzediğini de hiç görmemişti. Düz ifadesini koruyarak masaya geçip Kübra’nın yanına yerleşti.
Kübra’nın diğer yanına ise Kerimhan kurulmuştu.
Kerimhan, masadakilerin dikkatli bakışları üzerindeyken kız kardeşine döndü. Kızın solgun tenini süzerken “Hoş geldin,” dedi. Ne gidip sarılmış ne de bir sevgi ifadesi göstermişti.
Kız, yine de gülümseyerek “Hoş buldum abi,” ded
