Kerimhan, odaya girerken onu görünce duran hizmetçiye geçmesini işaret etti.
Kız elinde tepsiyle salona girip kahveleri dağıtırken karısının yanına oturmuş, kahvesini sessizce almış, karşısında küçük çocuklar varmış da sabrediyormuş gibi bir havaya girmişti.
Demir, hizmetçinin çıkmasını bekleyip kızın yeterince uzaklaştığından emin olunca sinirli olduğunu fazla belli eden bir şekilde fincanından bir yudum aldı.
Talin, ondan önce “Kerimhan, dün beni bağlayan adamlara emri sen mi verdin?” diye sordu. O da kocası gibi buram buram öfke yayıyordu.
Kerimhan, kahvesinden bir yudum alıp tek kaşını kaldırarak Demir’e baktı.
Demir, bakışlarına aynı şekilde cevap verirken Dilek, “Hiçbir şey anlamıyorum,” diye mırıldandı.
Kübra, “Biz de aynı muameleye maruz kaldık,” dedi. “Fazla mı sinirlisiniz,
