Bahçede dolaşan Kübra, kocası kapıdan çıktığında ardında Dilek ve Talin’le birlikte yavaşça adama doğru yürümeye başladı.
Bu sırada kapıdan ve bahçenin çeşitli yerlerinde konumlanmış olan korumalara göz gezdirdi. Hiçbirini tanımıyordu, isimlerini bilmiyordu. Ailesi için çalışan insanların isimlerini de kim olduklarını da bilmeye alışık olduğu için bu biraz garip geliyordu.
Kerimhan’ın hiçbiri ile muhatap olmasına da tanışmasına da izin vereceğini sanmıyordu. Zaten karmakarışık hissederken böyle bir hevesi de yoktu. Sanki evinde değil, misafirlikte gibi hissediyordu. Hala eve de evli olma fikrine de tam olarak alışmış değildi.
Yalnız, onu süzen kocasına bakarken her zamanki asık yüzünde hafif bir gülümseme yer bulmuştu. Adamın bedenini saran takım elbiseye, duruşuna, konuşurken yaptığı
