Annesi, gergince gülerek “Öyleymiş,” diye olay kendisiyle alakasızmış gibi kabullenince Dilek, pes bir kahkaha attı.
“Pes anne!” dedi. Diyecek bir şey bulamadığı için elinden düşecekmiş gibi duran telefonu terden sırılsıklam olan avucunda sabitleyip parmaklarını kastı. Ne düşüneceğini bilemiyor, karar veremiyordu. Tek istediği annesi ve kız kardeşini alıp kaçmakken alıp kaçarsa güvende olmayacaklarını düşünerek sıkıntıyla telefonu bir kez daha elinde sabitleyip kulağına yaklaştırdı.
“Peki, sen seçsen Erdem mi, o adam mı, hangisini seçerdin?” diye sordu.
Annesi, “Evdekini gördün, O adam yerine katlandığım hayatı da… Erdem, gördüğüm kadarıyla, ambalajını açmak için sabırsızlanacağın bir hediye ya da ödüle benziyor onun yanında…” deyince pes etmiş bir nefes alıp merakla konuşmayı bitirmesi
