ตอนที่ 2 หนูอยากได้

1587 Words

2 หนูอยากได้ “พ่อจะไปดูงานก่อสร้างที่เชียงใหม่สองสามอาทิตย์ อยากได้อะไรไหม” เหมทัตวางแก้วกาแฟลง เขามองบุตรสาวที่ยังคงกดโทรศัพท์มือถือ ไม่ยอมทานข้าวเช้า “ไม่ค่ะ เอ๊ะ คุณพ่อจะไปไหนนะคะ” เธอไม่ทันฟัง แต่ก็ไม่แน่ใจ ว่าบิดากำลังพูดถึงจังหวัดเชียงใหม่หรือเปล่า “เชียงใหม่” เหมทัตพูดย้ำอีกครั้ง “พระพายอยากไปเที่ยวไร่ส้มค่ะ แต่คุณพ่อคงไม่มีเวลาพาพระพายไปหรอก เพราะต้องพาคุณริรินไปด้วย ใช่ไหมคะ” รินรดานางเอกหน้าสวย กำลังคบหากับบิดาเธออยู่ แต่เธอกลับไม่ค่อยชอบผู้หญิงคนนี้เท่าไหร่ “ถึงจะไม่มีริริน พระพายก็ติดเรียน เอาไว้ปิดเทอมเมื่อไหร่ พ่อจะพาไปแล้วกันนะ” เหมทัตพูดจบก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ ถึงเวลาที่เขาต้องเข้าบริษัทแล้ว พรลภัสถอนหายใจ ตั้งแต่แม่เสียไป พ่อเธอก็เอาแต่เปลี่ยนคู่ควงเป็นว่าเล่น คบดาราที นางแบบที วนไปอยู่แบบนี้ “พี่จวง” เธอเรียกหาสาวใช้พี่เลี้ยง ที่คอยปรนนิบัติตั้งแต่เด็กจนโตมาด้วยกัน “ค่าาา คุณพระพาย” จรงจิตได้ยินเสียงแหลมเรียกชื่อตน ก็รีบวิ่งออกมาจากในครัว “เตรียมอาหารให้ฉันไปมหาลัยด้วย ตอนนี้ยังไม่หิว กินไม่ลง” พรลภัสทำหน้าบูดบึ้ง ก่อนจะคว้าเอากระเป๋า แล้วเดินไปอยู่ในรถรอ จรงจิตรีบทำตามที่พรลภัสสั่ง หากชักช้า คงได้เจอวีนแตก ระหว่างที่นั่งรถไปมหาวิทยาลัย เธอก็เปิดดูรูปญาณวุฒิไปด้วย เขาเป็นผู้ชายที่ดูมีเสน่ห์มาก ทั้งสีหน้าและแววตายิ่งมองก็ยิ่งน่าดึงดูด ร่างกายที่แข็งแรงบึกบึนเต็มไปด้วยมัดกล้าม มันทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบในช่องท้อง เกิดเป็นกระแสบางอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน โชคดีที่เขายังไม่มีใคร เป็นพ่อเลี้ยงไร่ส้มที่ยังคงความโสด เธออยากจะรู้นัก ว่าผู้หญิงแบบไหนที่จะสามารถทำให้ใจเขาหวั่นไหวได้ มือบางดึงปิดที่กั้นระหว่างเธอกับคนขับรถ ก่อนเริ่มลูบไล้บริเวณต้นขาตัวเอง ชายกระโปรงล่นสูงขึ้นจนเห็นถึงกางเกงในลายลูกไม้สีดำ หากเปลี่ยนจากมือของเธอ เป็นฝ่ามือหนาหยาบกร้านแทน… “คุณตรัย” เสียงหวานแหบพร่า เธอต้องการเขามากเหลือเกิน จนน่าอับอายที่ไม่รักนวลสงวนตัว ปลายยอดถันชี้ชันในเสื้อนักศึกษา “ถึงแล้วครับคุณหนู” รถเบรคตัดอารมณ์ของเธออย่างฉับพลัน เธอรีบดึงกระโปรงลง และจัดเสื้อให้เรียบร้อย พอดีกับที่คนขับรถเดินมาเปิดประตูให้เธอพอดี “เย็นนี้ไม่ต้องมารับนะ เดี๋ยวฉันกลับเอง” “ครับคุณหนู” ร่างบางเดินตรงไปยังคณะบริหารธุรกิจ แต่ทว่าสายตากลับเหลือบไปเห็นญาณวุฒิที่กำลังยืนอยู่กับกลุ่มนักศึกษาคณะเกษตร เธอเห็นแค่แผ่นหลังกว้างก็รู้แล้วว่าเป็นเขาอย่างแน่นอน ด้วยความสงสัยเธอจึงเปลี่ยนทิศทางเดิน อยากรู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ เธอเข้าใกล้ตัวเขาขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งได้ยินว่าเขากำลังสอนนักศึกษาอยู่ เขาเป็นอาจารย์อยู่ที่นี่เหรอ? เธอยืนดูอยู่นาน จนทั้งกลุ่มแยกย้ายกัน เขาทำท่าจะเดินกลับเข้าตึกคณะ เธอจึงรีบวิ่งไปขวางเอาไว้ “เอ่อ…คุณตรัย จำพระพายได้ใช่ไหมคะ” เธอถามเขาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “จำได้” ญาณวุฒิตอบแค่สั้นๆ เขามองเด็กสาวในชุดนักศึกษารัดติ้ว ก็ถึงกับต้องส่ายหน้า ยุคสมัยมันคงเปลี่ยนไปแล้ว “คุณเป็นอาจารย์สอนที่นี่เหรอคะ คือพระพายไม่ทราบค่ะ” เขาไม่แม้แต่จะยิ้มให้เธอเลย แถมยังยืนกอดอกมองเธอด้วยสายตาแปลกๆที่คาดเดาไม่ได้อีก “ฉันเป็นอาจารย์ภาคพิเศษ มีอะไรที่เธออยากรู้อีกไหม ฉันมีธุระต้องไปทำ” ญาณวุฒิตัดบท ก่อนจะมองไปทางอื่น “ไม่มีแล้วก็ได้ค่ะ เชิญอาจารย์เถอะค่ะ” เธอยิ้มยียวนใส่เขา ที่เอาแต่ทำหน้าตึงอยู่ตลอดเวลา พอเขาไม่สนใจเธอ มันก็ยิ่งท้าทาย เมื่อร่างใหญ่เดินผ่านเธอไปแล้ว กรกนกก็เข้ามาสะกิดที่แขนเบาๆ “มองอะไรอยู่” “ไม่มีไรหรอก เห็นดอกกุหลาบสวยดีเลยมอง” พรลภัสชี้กระถางต้นดอกกุหลาบสีแดงสดให้เพื่อนดู ก่อนจะหมุนตัวเดินกลับไปทางเดิม “สวยตรงไหน” กรกนกมองตามก็เห็นแต่ต้นดอกกุหลาบที่ใกล้ตาย มีดอกหนึ่งร่วงโรยลงพื้น ช่างไร้ความสวยงาม ญาณวุฒิกำลังทำสเต็กเนื้ออยู่ เขาแอบชำเลืองมองลูกชาย ที่นั่งอยู่บนโซฟากับเด็กสาว ทั้งสองใกล้ชิดสนิทสนมกันจนออกนอกหน้า พอทำเสร็จแล้ว เขาจึงยกไปเสิร์ฟให้ทั้งสองคน “น่ากินจังเลยค่ะ” พรลภัสมองจานสเต็ก ก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมองญาณวุฒิด้วย “ฝีมือพ่อผม รับรองว่าอร่อยมาก” วรภพหั่นหนึ่งชิ้นแล้วป้อนเข้าปากให้พรลภัส “อื้มมม อร่อยจริงๆด้วย คุณตรัยชอบทำอาหารเหรอคะ” เธอถามเขาที่นั่งอยู่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม จ้องมองด้วยสายตากรุ้มกริ่ม “ก็พอทำได้ แค่ไม่กี่อย่าง” ญาณวุฒิทานสลัดผักของตัวเอง เขาไม่ชอบทานอะไรหนักๆในมื้อเย็น “ไว้วันไหนพ่อมาอีก พระพายก็แวะมาสิ จะได้ทานข้าวด้วยกันบ่อยๆ” วีรภพอยากให้พรลภัสกับบิดาเข้ากันให้มากกว่านี้ โดยไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังเปิดทางให้พรลภัสอยู่ “ได้เลยค่ะ คอนโดพี่ซันก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านพระพาย พระพายแวะมาบ่อยแน่ค่ะ” พอพูดจบเธอก็หันไปยิ้มให้วีรภพอย่างอารมณ์ดี วีรภพเองก็ยิ่งหัวใจพองโต เขาอยากมีเวลาส่วนตัวอยู่กับเธอตั้งนานแล้ว “ซันอย่าให้พระพายกลับดึกมากนะ เดี๋ยวพ่อแม่จะเป็นห่วงเอา พ่อขอตัวไปอาบน้ำก่อน” อยู่ๆญาณวุฒิก็โพล่งขึ้น เขากำลังจะเก็บจานทั้งหมดไปล้าง “เดี๋ยวพระพายล้างเองดีกว่าค่ะ รบกวนคุณตรัยมากแล้ว” เธอรีบแย่งจานมาจากมือของญาณวุฒิ ทำให้มือเธอและเขาแตะสัมผัสกัน เธอก้มหน้าด้วยความเขินอาย ก่อนจะเดินไปในครัวที่อยู่ติดกับห้องนั่งเล่น เขามองตามเด็กสาว ก่อนจะคว้าเอาแก้วน้ำของตัวเองตามไป พรลภัสเห็นเขามาทางด้านหลัง เธอจึงรับขยับชายกระโปรงให้สูงขึ้น เขาวางแก้วใกล้ๆกับจาน “เธอล้างจานไม่สะอาด” เขายืนมองอยู่นาน จนต้องเอื้อมมาจับมือเล็กให้ทำตาม “เอ่อ…ปกติพระพายไม่ค่อยได้เข้าครัวค่ะ” เสียงหัวใจของเธอมันดังออกมา ความใกล้ชิดกันทำให้เธอแทบจะไม่กล้าขยับตัว กลิ่นกายเขาที่ผสมเหงื่อจากการทำงานกางแจ้ง บ่งบอกถึงความเป็นบุรุษเพศ “พระพาย” วีรภพเรียกเธอ ทำให้เขาผละออกห่าง และเธอก็ล้างจานเสร็จพอดี “พี่ซันมีอะไรเหรอคะ” “พี่มีหนังจะชวนพระพายดูด้วยกัน เรื่องนี้มีคนโพสต์รีวิวว่าสนุกมาก” วีรภพดึงแขนเล็กให้เดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่น พรลภัสมองตามญาณวุฒิ เธอไม่ปิดบังว่ามีใจให้กับเขา ด้วยสายตาและท่าทางที่เขาเห็น มันทำให้เขาต้องกัดกรามแน่น ก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปบนชั้นสองของคอนโด ในระหว่างที่เขากำลังอาบน้ำอยู่ เสียงหัวเราะต่อกระซิกก็ดังลอดมาให้ได้ยินเป็นระยะ เขาไม่รู้ว่าการที่เธอเข้ามาในชีวิตวีรภพ เธอต้องการอะไรกันแน่ “พี่ซันคะ พระพายขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ” พอหนังจบ เธอก็หันไปหาวีรภพ “ครับ?” วีรภพเองก็รอฟังอยู่ว่าเธอจะถามอะไร “พ่อของพี่ซันไม่มีแฟนเหรอคะ พระพายแค่แปลกใจน่ะค่ะ เห็นอยู่คนเดียวตลอดเลย” เธอถามเพื่อความแน่ใจ เขาดูดีเกินกว่าที่จะครองโสดได้ อย่างน้อยๆก็ต้องมีผู้หญิงเข้าหาบ้างแหละ “อันนี้พี่ก็ไม่รู้นะ ไม่ค่อยอยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของพ่อ แต่พี่ก็เคยได้ยินคนงานในไร่คุยกัน ว่าพ่อกับแม่เลี้ยงไร่ข้างๆสนิทสนมกันเกินคำว่าเพื่อน แต่มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้” วีรภพยักไหล่ เขาไม่ใช่คนหวงพ่อ แถมยังอยากให้พ่อเจอคนดีๆมาดูแลด้วยซ้ำ “พระพายอยากไปไร่ส้มจังเลยค่ะ คงอากาศดีและสวยมากแน่ๆ” ถึงแม้ในใจของเธอตอนนี้จะร้อนระอุเป็นไฟแค่ไหน ก็ต้องเก็บไว้ แค่รู้ว่าเขามีผู้หญิงที่สนิทมากก็แทบไม่อยากอยู่นิ่งแล้ว “งั้นเดือนหน้าพี่จะพาพระพายกลับบ้านด้วย ดีไหม” เขาดีใจมากที่เธออยากไปไร่ส้ม เผื่อแต่งงานเมื่อไหร่จะได้ช่วยกันบริหารต่อจากบิดา “ดีค่ะ พระพายจะไปกับพี่ซัน” พรลภัสโผเข้ากอดวีรภพ เธอยอมให้เขาหอมแก้ม ทั้งที่ไม่ได้ชอบเลย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more