"Alexa, please be seated."
Puno ng kalituhan ang isip ko sa kasalukuyan. Hindi ko alam ang gagawin. I don't even know what to think at the moment. Parang hindi ko magawa makapag-isip sa kaba at takot na mararamdaman. No... I shouldn't even be scared. Ako ang may hawak ng desisyon ko at hindi si Papa. Hindi ako pumayag. He was just doing this to show his authority to me which is obviously, pure show. Hindi rin naman ako natatakot.
Kaya kahit anuman ang gawin niya, hindi ako matatakot dahil una't huli, desisyon ko ang masusunod kahit anuman ang mangyari.
"Pa..." I called in a low voice.
"Sit down, Alexa. Mayamaya pa ay darating din ang ipinagkasundo ko sa iyo. He'll be late for awhile because he has a game practice. But he will be here. Let's just be patient," si Papa ulit na nakitaan
