PROLOGUE

142 Words
Masaya na ko makita lang syang nakangiti,kahit alam ko na hindi para sakin ang mga ngiting nakikita ko mula sakanya ay kuntento na ako.. Araw araw ko syang tinatanaw mula sa malayo.. Tuwing magsasalubong ang landas namin ay di ko maalis ang mga mata ko sakanya,parang napako ang mga paa ko sa lupa.. Itanggi ko man sa lahat alam ko sa sarili ko na masakit parin talaga.. Na kunin man nila sakin ang lahat hinding hindi nila makukuha ang mahahalagang alaala ko sakanya.. Tuwing makikita ko sya,nasasabi ko pa din sa sarili ko na minsan din akong tinignan ng mga nangungusap nyang mata.. Naramdaman ko ding minsan kung gaano kalambot ang mga labi nya.. Nayakap at nadama ko na din ang balingkinitan nyang katawan.. sa makatuwid.. ang taong dinadaanan at nilalagpasan lang ako ngayon.. ay ang babaeng mahal na mahal ako noon..    
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD