เมื่อสั่งแม่บ้านผู้อาวุโสให้จัดการเรื่องเค้กเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็ตรงขึ้นไปยังห้องทำงานชั้นบนทันที โดยมีหญิงสาวคนใช้ถือวิสกี้ตามขึ้นไปอย่างที่เคยทำ
“คุณผู้ชายต้องการอย่างอื่นเพิ่มไหมคะ”
“ไปเปิดน้ำใส่อ่าง”
“ค่ะ” หญิงคนใช้คลี่ยิ้มเพราะคิดว่าเธอจะได้ทำหน้าที่ปรนเปรอให้กับเขา
มาร์คัสนั่งไถหน้าจอมือถือเลื่อนดูข้อความของลูเซียน่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า นี่ก็วันที่สามแล้วที่เขาไม่ได้เข้าไปหา แต่เธอก็ไม่เคยส่งข้อความหรือโทรมาตามเขาเลย มาร์คัสลังเลเล็กน้อยกับข้อความที่พิมพ์ค้างไว้ว่าจะส่งหรือไม่ส่งดี ‘อยากให้ฉันไปหาหรือเปล่า_’ แต่แล้วนิ้วเรียวยาวก็กดลบทิ้งแล้ววางโทรศัพท์ลงจากนั้นก็ลุกขึ้นเดินไปยังห้องอาบน้ำ
“ใส่เสื้อผ้าแล้วออกไป” น้ำเสียงนิ่งพูดขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวคนใช้ถอดเสื้อผ้ารออย่างเช่นทุกครั้ง
“ละ แล้ว…”
“ออกไป” คนถูกไล่รีบหอบเสื้อผ้าแล้วเดินออกไปด้วยความรู้สึกเสียดาย
จากนั้นมาเฟียหนุ่ม
