หลังจากมื้อดินเนอร์จบลง ทั้งสามก็บอกลาแล้วแยกย้ายกันกลับ
“นายจะกลับคฤหาสน์เลยหรือเปล่าครับ”
“ไปเพนต์เฮาส์” ร่างสูงตอบอย่างไม่คิด
“ครับ” รถตู้เลกซัสสีดำขับเคลื่อนออกไปช้า ๆ โดยมีสายตาคู่หนึ่งมองตามอยู่ในรถสปอร์ตอย่างไม่ละสายตา
Penthouse Lucia
ติ้ง! เมื่อลิฟต์เปิดออก ฉันก็เห็นคุณเขาเดินเข้ามาพร้อมกับถุงอะไรบางอย่าง
“กินข้าวหรือยัง”
“มันกี่โมงแล้วล่ะคะ”
“ฉันถามดี ๆ”
“ยังค่ะ” ใครจะไปรู้ว่าวันนี้เขาจะไม่กลับมากินข้าวด้วย ทุกทีก็เห็นกลับมากินที่นี่ทุกวัน
“ทำไมไม่กิน”
“กำลังจะกินค่ะ” ตอบเขาจบ ฉันก็ลุกเดินเข้าไปในโซนห้องครัวทันทีโดยมีเขาเดินตามหลังมา
“อะไรคะ”
“ไอ้ลุยจิมันสั่งมาเกิน เอาไปกิน” ฉันรับถุงนั้นมาจากเขาแล้วเปิดดูก็พบกับหม้อซุปขนาดเล็กประมาณหม้อซุปกิมจิ
“ต้มซุปทะเล? (Zuppa di pesce)” มาร์คัสไม่ตอบ เขาเดินไปหยิบไวน์ขาว ที่ผลิตจากเมืองบอร์กโดซ์ของประเทศฝรั่งเศสมาเปิดแล้วเทลงใน
