วันทั้งวันนางโมลีที่อยู่ในเรือนกับงูใหญ่ที่ดูเชื่องจนน่าตกใจ นางโมลีที่หมดกังวลเกี่ยวกับงูใหญ่ในเรือนเพราะนางถือว่างูใหญ่คือผู้มีพระคุณแม้เป็นเพียงแค่การคาดเดาของนางฝ่ายเดียวเพราะพูดอะไรงูก็ ฟ่อ ฟ่อ พยักหัวใส่อย่างเดียว ไม่ว่านางจะเดินไปไหนในเรือนก็เลยตามเป็นลูกแมวเลย เพียงแต่รูปลักษณ์ไม่ใช่เท่านั้นเอง
นี่ก็โพล้เพล้พระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้านางโมลีรีบลงไปอาบน้ำตรงท่าพร้อมกับตะเกียงเจ้าพายุในมือที่ถือลงมาด้วย โชคดีของนางคือ นางมีสระข้างเรือนไม่ต้องไปแย่งกับใครอากาศยามเย็นแสงอาทิตย์ลับแสง แทนทีด้วยความืดโพล้เพล้เสียจิ้งหรีด พากันส่งเสียง กระหึ่มป่า นางโมลีเดินลงมาตรงท่าน้ำ นุ่มกระโจมอกหย่อนขาแล้วโดดลงไปว่ายน้ำอย่างสบายอุรา แต่ก็ต้องตกใจ
“ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ ว๊าย ท่าน!!!”
“ฟ่อ ซี่ ฟ่อ ท่านทำแบบนี้ไม่ได้นะ ถ้ารอบหน้าท่านจะมาด้วยต้องมาพร้อมข้านะ จะมาโผล่ในน้ำแบบนี้ข้าตกใจหมด รู้ไหม จุ๊บ”
“ฟ่อ ซี่ ซี่
