คืนนี้เป็นคืนเดือนดับมีเพียงแสงไฟสลัวในห้องมืดของนางโมลีที่ทำให้มองเห็นภายในห้องรางๆ ร่างใหญ่ของงูตัวดำเขื่อง นอนขดเงียบสนิทอยู่ข้างๆ ร่างอรชรนาโมลีพลิกตัวไปมาเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไรแต่มือกลับไปสัมผัสโดนสิ่งลื่น ๆ นางถึงกับตกใจสะดุ้งตื่นรุดตัวขดติดข้างฝา
นี่มันอะไรกันนี่ งู!!!
"ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ"
นางโมลีที่ตัวขดเกร็งอยู่ข้างฝาบ้าน ตกใจอย่างสุดขีดที่เห็นแววตาสีแดงฉาน ตัวเขื่องดำเมี่ยมนอนขดอยู่ข้างเตียงโดยไม่ขยับแต่เมื่อรู้ว่านางนั้นตื่นขึ้นก็ส่งเสียงขู่ฟ่อมาหานางทันที
นางยกมือประนมพร้อมกับพูดไปว่า "ข้าแต่ท่านงูใหญ่ได้โปรดอย่าทำร้ายข้าเลยทางใครทางมันเถิดหนา"
อสูรไพรในร่างของงูใหญ่รู้สึกขบขันที่ได้เห็นว่าที่เมียของตัวเองนั้นตกใจกับรูปลักษณ์ที่เขาปรากฏให้นางได้เห็นจึงได้เลื้อยเข้าไปใกล้ๆ นางเข้าไปอีก
"อ๊ายยยย อย่ากัดข้านะ!!!"
"ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ"
นางโมลีตกใจอย่างสุดขีดที่งูตัวใหญ่เขื่องตัวนี้เลื้
