ค่ำคืนในป่าใหญ่เงียบสงัด แสงจันทร์สาดส่องลอดเรือนยอดไม้ลงมายังกระท่อมหลังเล็ก นางโมลีหลับใหลอย่างสนิทใจบนเสื่อผืนเก่า ข้างกายเธอมีตะกร้าสานใบใหญ่ ภายในนั้นมีร่างของงูใหญ่ขดตัวนิ่งสงบ มันคืออสูรไพรที่จำแลงกายมาเพื่อปกป้องนางโมลี
คืนนี้ นางโมลีขออาศัยพักค้างคืนที่กระท่อมของตายายคู่รักแห่งพงไพร ตายายคู่นี้เป็นมิตรที่ดีของนางโมลี พวกเขาอาศัยอยู่ในป่ามานาน และมีความรู้เกี่ยวกับพืชสมุนไพรและสัตว์ป่าเป็นอย่างดี
อสูรไพรเฝ้ามองนางโมลีด้วยความรักใคร่ มันคิดถึงเธอจับใจ แม้ว่ามันจะจำแลงกายมาเป็นงูใหญ่ได้ แต่มันก็ยังคงมีความรู้สึกนึกคิดเหมือนมนุษย์ มันอยากจะสัมผัสใบหน้าของนางโมลี อยากจะบอกเธอว่ามันรักเธอมากแค่ไหน ทันใดนั้น อสูรไพรก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์บางอย่าง มันรับรู้ได้ถึงอันตรายที่กำลังคืบคลานเข้ามา มันตัดสินใจที่จะกลับไปยังร่างเดิมของมัน ร่างที่แท้จริงของอสูรไพรนั้นใหญ่โตและน่าเกรงขาม มันมีพละกำ
