"ทำไงดี ทำไงดี เฮียช่วยคิดหน่อยสิ หวายจะบ้าตายอยู่แล้ว "
"นั่งลงแล้วกินข้าวให้หมด " น้ำเสียงนิ่งเรียบของเฮียทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิด เฮียนั่งกินข้าวอย่างสบายใจแม้ว่าก่อนหน้าจะโดนเม็ดข้าวพุ่งใส่หน้าไปรอบหนึ่งแล้วก็ตาม ที่นั่งไม่ติดเพราะกำลังกังวลอยู่เฮียไม่กลัวบ้างหรือไง ก่อนหน้ายังบอกว่ากลัวอยู่เลยในทางกลับกันตอนนี้ฉันอาการหนักมากกว่า พ่อ แม่ ยาย มากันครบ ส่วนตาคนแก่หวงบ้านไม่ค่อยออกไปไหน นอกจากกลับบ้านถึงจะได้เจอ
"ไม่อยากกินแล้ว " เหมือนเด็กเอาแต่ใจสถานการณ์แบบนี้ใครจะนั่งกินลง เฮียตักข้าวคำใหญ่เข้าปากเคี้ยวตุ้ย ผิดกับฉัน ..ที่นั่งไม่ติด
"เฮียบอกให้กินไม่กินแล้วจะเอาแรงที่ไหนไปบอกพ่อละว่าเฮียเป็นลูกเขยท่าน "
"เฮีย หวายกลัว หวายไม่เคยมีแฟน " ถ้าพ่อกับแม่รู้ต้องโดนดุแน่เลย ผิดที่ฉันด้วยละที่ขี้ขลาดไม่ยอมคุยเรื่องนี้กับท่านก่อน คนที่ลำบากที่สุดน่าจะเป็นเฮีย พ่อฉันน่ะธรรมดาที่ไหน ผู้ใหญ่ถึก
