หลายเดือนต่อมา
เป็นช่วงปีสองที่เหนื่อยสุดๆ ทั้งเรียนและกิจกรรมที่มหาวิทยาลัยมอบให้ เนื่องจากตำแหน่งดาวมหาลัยยังไม่สิ้นสุดจนกว่าจะมีการจัดประกวดใหม่ฉันถึงจะพ้นจากตำแหน่ง อยากตั้งหน้าตั้งตาเรียนเต็มที่แล้วเหมือนกัน เรื่องกิจกรรมเป็นครั้งคราวก็ยังพอไหว บางวันต้องออกงานไกลๆ ไปเป็นตัวแทนของมหาลัยหลายครั้ง เหนื่อยแสนเหนื่อยแล้วยังไม่ได้เข้าเรียนบางครั้งก็เกือบตามไม่ทันยังดีที่มียายโบว์คอยตามงานให้ไม่อย่างนั้นคงไม่รู้เรื่อง สอบไม่ผ่านแน่
ส่วนเฮียขึ้นแท่นเป็นผู้บริหารอย่างเต็มตัว เรียนจบปุ๊บก็นั่งโต๊ะบริหารทันที เฮียของฉันเก่งที่สุดคว้าปริญญาสองใบทั้งบริหารแล้วก็วิศวะ เพราะแบบนี้เฮียถึงได้ตำแหน่งผู้บริหารมาครอบครอง ความตั้งใจของเฮียทำให้ทุกคนเห็น คุ้มค่ากับการเหนื่อย
"หวายเลิกเรียนแล้วค่ะกำลังจะเดินไปที่ป้ายรถเมล์ "
"นึกยังไงขึ้นรถเมล์เฮียไปรับเอามั้ย" งอแงจะมารับอยู่ได้ อีกไม่กี่นาทีก็จะเข้าป
