LADEN
Önüne gelen beni bir yere kapatıyordu, son bir aydır. Kemal bitmiş, Ömer başlamıştı. Bu tavrı hak edecek ne yapmıştım bilmiyorum. ‘Git,’ hatta ‘siktir git,’ demişti gitmek istemiştim. Kemal'in adamlarının önümü kesmesi benim suçum değildi sonuçta.
Ardından eve getirmiş, ‘anlat,’ demiş ve bende anlatmıştım. Tamam konuları hızla geçip, bazı şeyleri atladığım olmuştu fakat o da savaşa gider gibi, kılıç kuşanıp yollara dökülmüştü. Durdurmak istememe rağmen durmamıştı. Bu benim sorunum olmamalıydı.
Odanın içinde bir o tarafa bir bu tarafa yürüdüm. Neden her defasında bir yerlere kapatılan ben oluyordum ki? Ömer'in ne hakkı vardı beni kilit altına almaya?
Tükenmiştim. Öyle yorgun hissediyordum ki düşüncelerim bile uykuya geçiş yapmıştı sanki.
Dolanmaktan yorulup kendimi yatağın üstü
