แต่ในขณะเดียวกัน ชนะศึกก็รู้สึกขอบคุณมาริษามาโดยตลอด เพราะเธอทำให้เขาเปิดมุมมองใหม่ๆ เกี่ยวกับผู้หญิง ทำให้เขารู้จักเรียนรู้ความเสียใจและความผิดหวัง
ความเจ็บปวดที่เธอมอบให้เปรียบดั่งกำแพงที่สร้างขึ้นปกป้องหัวใจของเขานับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
“ฉันขอโทษด้วยนะคะที่ถามเรื่องแบบนี้ ความจริงฉันไม่ควรถามคุณเลย” ฐิติวรดารู้สึกผิด แววตาของชายหนุ่มหม่นหมองลงไปเล็กน้อยยามพูดถึงลูกพี่ลูกน้อง
“ไม่เป็นไรหรอกครับคุณนิด ผมเองชินแล้วล่ะ” ชนะศึกส่ายหน้า จริงอยู่ที่เรื่องผ่านมานานนม แต่พอมีใครมาสะกิดแผลใจก็มีบ้างที่ฉุกคิด แต่ก็ไม่หนักหนาเท่ากับคราแรก
ผู้หญิงแบบมาริษาทำอะไรเขาไม่ได้อีกต่อไป
“ว่าแต่คุณเถอะครับ สวยน่ารักจิตใจดีอย่างคุณนิด มีเจ้าของหัวใจหรือยังครับ”
ได้ทีมีโอกาสชายหนุ่มก็รีบคว้าเอาไว้ ดวงตาคมจ้องใบหน้าหวานแน่นิ่ง หัวใจเต้นแรงลุ้นในคำตอบของร่างบาง
“ไม่มีค่ะ ฉันยังไม่อยากคิดเรื่องพวกนี้ ต
