ทั้งคู่ยืนพูดคุยกันโดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องอยู่ไม่ห่าง ชยกฤตรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาเมื่อเห็นหนุ่มหล่อปริศนาขับรถมาส่งหญิงสาวถึงบ้าน จะว่าไปเขาก็คุ้นหน้าคราตาผู้ชายคนนี้นัก เหมือนกับเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
คงหนีไม่พ้นพวกไฮโซลูกหลานคนมีหน้ามีตาทางสังคม
“งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” เมื่อเห็นว่าเวลาล่วงเลยไปมากแล้วชายหนุ่มจึงขอตัวกลับ
“ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง ขับรถกลับดีๆ นะคะ”
เสียงหวานบอกกับเขา
“ถ้าอย่างนั้นขอมือถือคุณหน่อยได้ไหมครับ” ชนะศึกยื่นมือไปตรงหน้า ร่างบางส่งมือถือเครื่องโปรดให้กับคนตัวโต “ผมแอดไลน์เรียบร้อยแล้วนะครับ ถ้าถึงบ้านเมื่อไหร่ผมจะรีบรายงานตัวทันที คุณจะได้ไม่เป็นห่วง”
เขานั้นฉลาดนัก! ใช่โอกาสนี้หาช่องทางติดต่อกับเธอในภายหลัง ฐิติวรดาไม่ได้นึกตำหนิแต่อย่างใด หญิงสาวกลับรู้สึกเห็นต่างว่าเขาเป็นผู้ชายที่น่ารัก และมีกลยุทธ์ในการเข้าหาสตรีในแบบอ่อนโยน ไม่ผลีผลาม
