SCARS

3544 Words

CHAPTER 26   Mabigat ang mga paa kong sumunod sa kaniyang paglalakad. May nakasukbit na sa kaniyang balikat na backbag. Naisip kong maaring dumaan muna siya sa bahay nila at kung ano ang laman niyon ay hindi ko na nagawang alamin pa. Malayo ang tungo ng aking isipan. Gulung-gulo pati ang aking damdamin. Sino ba kasi ang kailangan kong paniwalaan.                 Ilang sandaling paglalakad pa hanggang sa narating din namin ang taas ng talon. Umupo muna ako sa papag na naroon habang pinagmasdan ang batuhan na kung saan may nangyari sa amin noon ni Francis. Silakbo ng galit ang namayani. Ginawa niya lang akong panakip butas. Dala ng hindi ko mailabas na hinanakit ay naramdaman ko na lamang ang luha na umaagos sa aking pisngi. Napakatindi ang dating sa akin ng mga narinig kong rebelasyon ka

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD