ความลับของคุณนายข้างห้อง

บท1 นางฟ้าข้างห้อง

ความลับของคุณนายข้างห้อง

บท1 นางฟ้าข้างห้อง

โชกุน เป็นหนุ่มนักศึกษามหาวิทยาลัยที่อาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนท์ย่านชานเมือง การเดินทางไปมหาวิทยาลัยไม่ได้สะดวกสบายต้องจ่ายค่าเดินทางไปกลับถือว่าไม่น้อยสำหรับนักศึกษาที่ไม่ค่อยมีรายได้นอกจากครอบครัวต่างจังหวัดส่งเงินมาให้ เขาจึงต้องทำงานพาร์ทไทม์ควบคู่กับการเรียนไปในตัวเพื่อให้แต่ละเดือนได้พอกินพอใช้ ใครหลายคนมักจะตั้งคำถามกับเขาว่าหากค่าเดินทางมันเป็นอุปสรรคเหตุใดโชกุนจึงไม่ย้ายออกมาจากที่นั่นแล้วหาหอพักหรืออพาร์ทเมนท์ใกล้กับมหาวิทยาลัยเสีย? เอาตามเหตุผลที่เขามักใช้อ้างกับผู้อื่นคือโชกุนเป็นโรคนอนไม่ค่อยหลับ ฉะนั้นหากเขาต้องย้ายมาอยู่ใจกลางเมืองที่อุดมไปด้วยเหล่านักศึกษาที่อยู่กันเป็นกลุ่มเขาจะประสบปัญหาในเรื่องเสียงรบกวน ขณะอพาร์ทเมนท์ที่เขาอาศัยอยู่ปัจจุบันตั้งเป็นตึกเดี่ยวอยู่ในซอยเพียงตึกเดียวไม่มีบ้านเรือนอาศัยเพราะเป็นที่ดินส่วนบุคคลจึงเงียบสงบแถมยังไม่ค่อยมีคนอาศัยอยู่นัก นั่นเป็นสาเหตุที่โชกุนไม่อยากจะย้ายออกจากที่เดิมที่เขาอาศัย แต่อีกเหตุผลที่เขาไม่เคยบอกใครเก็บเป็นความลับในใจเพียงแค่คนเดียวนั่นคือคนที่อยู่ข้างห้องของเขาต่างหาก

“สวัสดีครับคุณยี่หวา”

ชายหนุ่มทักทายหญิงสาวผู้หนึ่งขณะแทรกตัวเข้ามาภายในลิฟต์ ยี่หวายิ้มหวานให้แล้วทักทายกลับ

“เพิ่งกลับมาถึงเหรอโชกุน?”

โชกุนพยักหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มด้วยความเขินอายเขายืนแนบข้างสาวสวยที่สูงเกือบ170ซ.ม ในชุดเดรสแขนยาวสีน้ำเงินรัดรูปโชว์เอวที่คอดเด่นรับกับผมยาวสยายสีดำสนิทที่ดัดลอนช่วงปลาย ใบหน้ารูปไข่ตาโตริมฝีปากกระจับเคลือบลิปสติกสีชมพูมันวาวขับให้ใบหน้าหญิงสาวดูหวานปานน้ำผึ้ง ยิ่งบวกกับหน้าอกขนาดEคัพยั่วยวนสายตาประจวบกับกลิ่นน้ำหอมที่โชยมากระทบจมูก ยิ่งทำให้คุณยี่หวาของโชกุนยิ่งน่าหลงใหลจนเขาต้องเก็บอาการอย่างถึงที่สุดเมื่อต้องยืนอยู่ข้างกันสองคนภายในลิฟต์เช่นนี้

กริ๊งง!

ประตูลิฟต์เปิดออกเมื่อมาถึงชั้นหกซึ่งเป็นชั้นบนสุดของอพาร์ทเมนท์ ยี่หวาหันมายิ้มหวานให้ชายหนุ่มอีกครั้งก่อนเธอจะเดินเลี้ยวไปทางเดินด้านซ้าย ส่วนโชกุนเดินเลี้ยวไปทางเดินด้านขวาแต่ยังหันมองร่างงามระหงที่กำลังเดินด้วยขาคู่งามขาวเนียนเดินสลับขับก้นที่งามงอนให้เด้งไปมาชวนสัมผัสสักครั้งก่อนร่างสาวสวยจะไขกุญแจเข้าห้องของเธอไป ทิ้งให้โชกุนยืนมองพร้อมกำหนัดที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในอก

โชกุนนั่งอ่านหนังสืออยู่ภายในห้องพักเขายังคงคิดถึงแต่ยี่หวาสาวสวยเพียงหนึ่งเดียวที่อาศัยอยู่บนชั้นหกกับเขา ชายหนุ่มอยากจะจีบยี่หวาใจจะขาดหากว่าตัวเธอนั้นไม่มีสามีเป็นตัวเป็นตนอยู่ก่อนแล้วที่จะมาพร้อมกับรถเมอร์เซเดสเบนซ์คันโตในทุกคืนรวมถึงไปรับส่งเธอทุกเช้าเย็น เสียงลิฟต์เปิดออกพร้อมกับเสียงฝีเท้ามุ่งตรงไปที่ห้องของยี่หวาเป็นเรื่องปกติที่โชกุนจะได้ยิน เขาเดินไปส่องตาแมวที่ประตูเห็นชายวัยกลางคนร่างสูงโปร่งแต่งตัวดีหายเข้าไปภายในห้องของยี่หวาตลอดคืนนั่นเป็นภาพบาดตาสำหรับโชกุนที่ต้องพบเจอทุกเมื่อเชื่อวัน

“โชกุนช่วยพี่ยกตะกร้าผ้าหน่อยสิ”

ยี่หวาเคาะประตูห้องของชายหนุ่มในเช้าวันอาทิตย์ โชกุนรีบทำตามคำขออย่างว่าง่ายลงไปด้านล่างอพาร์ทเมนท์ตรงบริเวณจุดวางเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญตั้งเรียงราย เขามองดูยี่หวาในชุดลำลองใส่เสื้อกล้ามสีขาวกางเกงขาสั้นสีชมพูขับผิวที่ขาวเนียนให้ดูเด่นกำลังนำเอาเสื้อผ้าจากภายในเครื่องซักออกมาใส่ตะกร้าหวายอย่างมิอาจละสายตา โดยเฉพาะยิ่งเมื่อเธอรวบมัดผมยาวเป็นมวยโชว์ต้นคอที่ขาวยิ่งทำให้อวัยวะตรงหว่างขอของโชกุนตุงจนรู้สึกคับบ็อกเซอร์

“ขอโทษที่พี่รบกวนโชกุนนะ สามีพี่เขาไม่ค่อยอยู่ห้องเลยต้องรบกวนเราบ่อยๆ”

“ไม่เป็นไรครับคุณยี่หวา มีอะไรบอกผมได้ผมเต็มใจช่วย”

เสียงประตูลิฟต์เปิดออกโชกุนอุ้มตะกร้าผ้าซักของหญิงสาวเดินตามหลังร่างงามระหงสายตาซุกซนของชายหนุ่มมองไปที่ก้นงามงอนที่ซ่อนตัวอยู่ในกางเกงขาสั้นสีชมพู พร้อมไล่สำรวจจนโชกุนได้คำตอบว่าไม่มีมีส่วนใหนของยี่หวาที่ไม่ชวนมองสำหรับเขา เธอเซ็กซี่น่าหลงใหลจนเขาคิดอกุศลไปไกลแสนไกลในตอนนี้ว่าอยากจะโอบรัดสัมผัสสวาทกับเธอสักครั้ง

“เอาตะกร้าเข้ามาวางในห้องได้เลย”

เสียงหวานเรียกสติของโชกุนให้กลับมาพบว่าขณะนี้เธอกำลังเปิดประตูห้องพักเชื้อเชิญเขาเข้าไปด้านในห้อง ใจของโชกุนเต้นระส่ำขณะย่างเท้าเข้าไปในดินแดนของหญิงสาวที่เขาแอบชอบ

“ห้องพี่อาจจะรกหน่อยนะอย่าถือสาล่ะ”

ยี่หวาพูดด้วยใบหน้าเขินอายสิ่งที่โชกุนได้สัมผัสเมื่อก้าวเข้าไปให้ห้องพักของยี่หวาคือกลิ่นหอมราวกับอยู่ท่ามกลางแปลงดอกไม้แปลงใหญ่ที่หอมสดชื่น แม้ว่ายี่หวาจะออกตัวว่าห้องของเธอนั้นรกไปบ้างแต่เท่าที่ดูจากสายตาภายในห้องกลับจัดข้าวของเป็นระเบียบ แม้ว่าบนพื้นจะมีรองเท้าส้นสูงที่ถอดวางไม่เป็นที่บ้างพร้อมกับเสื้อผ้าบางชิ้นแต่โดยรวมก็ไม่ถือว่าห้องของเธอนั้นรกแต่อย่างใด หนำซ้ำข้าวของเครื่องใช้ของเธอบ่งบอกถึงฐานะว่าเธอเป็นคนมีอันจะกินพอสมควร ยี่หวาผายมือให้เขาวางตะกร้าใส่ผ้าซักวางไว้ที่ระเบียงห้องมีราวตากผ้า

“พี่รบกวนเราแค่นี้แหละ ขอบใจนะโชกุน”

โชกุนพยักหน้าเขาเดินออกมาจากห้องโดยมียี่หวาเดินมาส่งแล้วปิดประตู ทันทีที่กลับถึงห้องของตนเองโชกุนที่ใจยังคงเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะเขาได้หยิบของบางอย่างติดตัวออกมาด้วย ภายในมือของชายหนุ่มเป็นบราลายเสือดาวขนาดคัพEที่วางยั่วสายตาอยู่ภายในมุมหนึ่งของห้อง ด้วยขนาดที่ใหญ่เกินไซส์มาตรฐานหญิงไทยที่เขาเคยพบเจอทำให้โชกุนถึงกับกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่พร้อมกับจินตนาการไปไกลว่าขนาดปทุมถันของนางฟ้าข้างห้องที่เขานั้นแอบชอบจะมีขนาดเพียงใดกันแน่? ชายหนุ่มค่อยๆยกบราลายเสือดาวขึ้นมาใกล้กับจมูกเขาได้กลิ่นหอมซึ่งเป็นกลิ่นเดียวกับเวลาที่อยู่ใกล้ชิดกับยี่หวา อย่างไม่ต้องกลัวอายสายตาใครเนื่องจากอยู่ภายในห้องพักของตัวเองโชกุนยกบราขึ้นมาสูดดมแนบชิดกับใบหน้า เสียงฟืดฟาดดังราวกับจะสูดเอาความหอมติดเนื้อสาวที่อยู่ภายในบรานั้นเสียให้ได้ กลิ่นหอมรัญจวนที่อยู่ในบราทำให้โชกุนรู้สึกกำหนัดพลุ่งพล่านเขาในเวลานี้เหมือนพวกโรคจิตโดยสมบูรณ์แบบซึ่งเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตนเองจะหลวมตัวมาทำอะไรน่าอายขนาดนี้ได้!

หลังจากเหตุการณ์ที่เขาแอบขโมยบราของยี่หวาโชกุนกลับรู้สึกผิดไม่กล้าสู้หน้าเธอเท่าไร แม้เจอหน้าโชกุนก็ได้แต่เพียงทักทายก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิดละอายต่อสิ่งที่เขาไม่ควรทำ แต่ถึงอย่างไรก็ตามไม่กี่วันจากนั้นราวกับว่าพระเจ้าได้โยนบททดสอบสำคัญให้กับโชกุนอีกครั้ง แล้วบททดสอบคราวนี้มันกำลังจะเปลี่ยนแปลงชีวิตเขาไปตลอดกาล!

ขณะที่โชกุนได้อ่านหนังสืออยู่ในห้องพักของตัวเองในค่ำคืนหนึ่งเขาได้ยินเสียงเปิดลิฟต์ตามมาด้วยเสียงรองเท้าส้นสูงของยี่หวา เมื่อเหลือบมองนาฬิกาที่สมาร์ทโฟนพบว่าเป็นเวลาเลยสี่ทุ่มไปแล้วถือว่าดึกเกินปกติที่เธอได้กลับมาที่ห้อง แต่นั่นยังไม่ทำให้โชกุนรู้สึกประหลาดใจเท่ากับแทนที่เสียงรองเท้าส้นสูงของยี่หวาจะเดินตรงไปทางเดินตรงข้ามอันเป็นที่อยู่ของเธอแต่เสียงรองเท้าส้นสูงกลับเดินเข้ามาใกล้ห้องของเขาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

แกร๊ก แกร๊ก

เสียงฝีเท้ายี่หวาหยุดลงที่หน้าประตูห้องของชายหนุ่มพร้อมกับเสียงดังราวกับว่าเธอพยายามจะไขประตูห้องของเขาโชกุนรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ตรงไปปลดล็อคเปิดประตูดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ภาพที่เห็นเกินกว่าที่คนอย่างเขาจะคาดคิดหรือฝันได้ ยี่หวาสาวสวยข้างห้องอยู่ในชุดเดรสแขนยาวไหมพรมปาดไหล่สีดำพร้อมกับสะพายกระเป๋าสีขาวนั่งพับเพียบไม่ได้สติอยู่ตรงหน้าห้อง มือข้างหนึ่งของเธอพยายามไขประตูโดยมีกลิ่นเหล้าโชยออกมาจากร่างที่งามระหง โชกุนพยายามเขย่าตัวหญิงสาวเบาๆแต่ก็พบว่าเธอนั้นอยู่ในอาการเมามายไม่ได้สติ ได้แต่บ่นพึมพำเพียงเท่านั้นโชกุนประคองร่างของเธอให้ลุกขึ้นในความคิดแรกเขาตั้งใจจะพาเธอไปส่งที่ห้องพักของเธอที่อยู่ไม่ไกล แต่เมื่อชายหนุ่มได้สัมผัสเนื้อตัวที่นุ่มนิ่มพร้อมกับกลิ่นหอมจากร่างงามระหงที่โชยมากระทบจมูกจนทำให้บางอย่างที่หว่างขาของโชกุนตุงคับกางเกงที่สวมใส่ เขามองนางในฝันของเขาพร้อมกับกำลังตัดสินใจบางอย่างที่ไม่ใช่เรื่องดี!

ร่างแสนสวยของยี่หวาถูกวางบนเตียงของโชกุนเขากำลังใช้สายตาสำรวจยี่หวาที่นอนบิดไปมาบ่นพึมพำเพราะฤทธิ์สุรา โชกุนไม่รู้ว่าเหตุใดหญิงสาวถึงได้อยู่ในสภาพเมามายไม่ได้สติถึงขนาดเข้าผิดห้องได้แต่นั่นคือโอกาสอันดีสำหรับโชกุนที่กำลังจะได้สุขสมหวังกับนางฟ้าข้างห้องที่เขาหมายปองมานานแสนนาน