Chapter 16: The Rival (ศัตรูหัวใจ)
1274 Words
21:30 น. - Grand Ballroom, โรงแรม Galaxy Macau
งานเลี้ยงหน้ากากประจำปีของสมาคมนักธุรกิจมาเก๊า คืองานรวมตัวของเสือ สิงห์ กระทิง แรด ในวงการสีเทา ภายใต้แสงไฟระยิบระยับและเสียงดนตรีคลาสสิก ทุกคนซ่อนใบหน้าภายใต้หน้ากากหรูหรา เพื่อเจรจาธุรกิจลับหรือหาคู่ค้านอนคืนเดียว
โลแกน เดินเข้ามาในงานด้วยท่วงท่าสง่างามดุจราชาปีศาจ เขาสวมหน้ากากสีดำสนิทที่ปิดบังใบหน้าครึ่งบน แต่ริมฝีปากหยักลึกและรูปร่างกำยำก็ทำให้สาวๆ ทั้งงานจำเขาได้ทันที ข้างกายเขาคือ จี๊ด ในชุดราตรีสีแดงเพลิงผ่าสูง สวมหน้ากากจิ้งจอกประดับพลอยสีแดงที่ดูเย้ายวนและลึกลับ
"จำไว้นะ... อย่าปล่อยมือฉัน" โลแกนกระซิบ "ที่นี่มีแต่หมาป่าจ้องจะตะครุบเหยื่อ"
"แล้วคุณล่ะคะ? เป็นอะไร?" จี๊ดถามกลับ
"ฉันเป็น 'เจ้าของ' หมาป่าพวกนี้อีกที"
ทั้งคู่เดินทักทายแขกผู้ใหญ่ จนกระทั่งมาหยุดที่โซนเครื่องดื่ม จู่ๆ ก็มีร่างระหงในชุดราตรีสีทองแหวกอกลึกจนแทบหก เดินนวยนาดเข้ามาพร้อมแก้วแชมเปญ
"โลแกน... ไม่เจอกันนานเลยนะคะ"
หญิงสาวถอดหน้ากากขนนกออก เผยให้เห็นใบหน้าสวยเฉี่ยวแบบลูกครึ่งจีน-รัสเซีย เธอคือ 'ลิเดีย' ลูกสาวเจ้าพ่อแก๊งมังกรทอง คู่แข่งตลอดกาลของโลแกน
"ลิเดีย..." โลแกนทักทายเสียงเรียบ ไม่มีความยินดีในน้ำเสียง
"ได้ข่าวว่าช่วงนี้เก็บตัวเงียบ ไม่ค่อยออกล่าเหยื่อเลยนะคะ" ลิเดียกรีดนิ้วไปตามแขนเสื้อสูทของเขา สายตาแทะโลมอย่างเปิดเผย ก่อนจะปรายตามองจี๊ดด้วยหางตา "แล้วนี่... 'สัตว์เลี้ยง' ตัวใหม่เหรอคะ? น่ารักดีนี่ หน้าตาจิ้มลิ้มเหมือนตุ๊กตาไขลาน... ซื้อมาจากซ่องไหนล่ะ?"
จี๊ดคิ้วกระตุกกึก... คำว่า 'สัตว์เลี้ยง' กับ 'ซ่อง' มันจี๊ดใจดำสมชื่อเธอ
"ขอโทษนะคะ..." จี๊ดถอดหน้ากากจิ้งจอกออก เผยใบหน้าหวานที่ตอนนี้รอยยิ้มเคลือบยาพิษผุดขึ้น "ฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยง และไม่ได้มาจากซ่อง... แต่ฉันเป็น 'ภรรยา' ที่จดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย (โมเม) ของคุณโลแกนค่ะ"
เธอเน้นคำว่าภรรยาเสียงใส พร้อมเกาะแขนโลแกนแน่น
"ภรรยา?" ลิเดียหัวเราะเสียงสูง "โอ๊ยตายจริง โลแกน... รสนิยมตกต่ำลงหรือเปล่าคะ? ชอบของจืดๆ ชืดๆ แบบนี้... ลืมลีลาเผ็ดร้อนของลิเดียไปแล้วเหรอ?"
ลิเดียขยับตัวเข้าไปเบียดโลแกน จงใจใช้หน้าอกหน้าใจถูไถแขนเขา
"คืนนี้ไปต่อกับลิเดียดีกว่าค่ะ... รับรองว่าจะทำให้คุณลืมตุ๊กตาจืดชืดตัวนี้ไปเลย"
โลแกนยืนนิ่ง ปล่อยให้ลิเดียแตะตัว... แต่แววตาของเขาฉายแววรังเกียจ เขาจำได้ดีว่าเคยลองกับผู้หญิงคนนี้เมื่อเดือนก่อนเพื่อแก้ขัด... และผลคือ 'ไม่แข็ง' จนน่าอับอาย
"เอามือออกไป..." โลแกนพูดเสียงต่ำ
"คะ?"
"กูบอกว่า เอามือเน่าๆ ของมึงออกไป!!"
เสียงตวาดดังลั่นจนวงดนตรีหยุดเล่น แขกทั้งงานหันมามองเป็นตาเดียว ลิเดียหน้าเสีย รีบชักมือกลับ
โลแกนโอบเอวจี๊ดดึงเข้ามาแนบชิด ประกาศกร้าวกลางงาน
"ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง... แต่เป็น 'นายหญิง' ของพวกแกทุกคน ใครที่กล้าดูถูกเมียฉัน หรือคิดจะแตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บ... เตรียมจองวัดไว้ได้เลย!"
พูดจบเขาก็คว้าแก้วไวน์แดงจากบริกรข้างๆ แล้ว สาด ใส่ชุดราตรีสีทองของลิเดียเต็มๆ
ซ่า!
"กรี๊ดดดด! ชุดฉัน!" ลิเดียกรีดร้องลั่น สภาพดูไม่ได้
"ถือว่าเป็นค่าสอนมารยาท..." โลแกนแสยะยิ้มเหี้ยม "กลับบ้านจี๊ด... อยู่ตรงนี้แล้วเหม็นสาบคนร่าน"
เขาพาจี๊ดเดินแหวกฝูงชนออกมาอย่างเท่ ทิ้งให้ลิเดียยืนกรีดร้องด้วยความอับอายขายขี้หน้าที่สุดในชีวิต
ภายในรถลีมูซีน (The Limousine)
ทันทีที่ประตูปิดลงและรถเคลื่อนตัวออกจากโรงแรม โลแกนก็ดึงร่างจี๊ดเข้ามาบดจูบอย่างรุนแรงทันที
"อื้อ! อื้มมม!"
จี๊ดจูบตอบอย่างไม่ยอมแพ้ อะดรีนาลีนจากการปะทะคารมเมื่อกี้ยังพลุ่งพล่าน โลแกนหยิบหน้ากากจิ้งจอกของเธอมาสวมให้เธออีกครั้ง แล้วหยิบหน้ากากสีดำของตัวเองมาใส่
"ใส่ไว้..." เขาสั่งเสียงพร่า "ฉันอยากเอากับ 'นางจิ้งจอกยั่วสวาท' ที่กล้าฉีกหน้าลูกสาวมาเฟียเมื่อกี้"
"คุณก็ชอบใช่ไหมล่ะ... ที่เห็นฉันหึง" จี๊ดถามเสียงหอบ ภายใต้หน้ากาก ดวงตาเธอยิ่งดูเย้ายวน
"ชอบมาก... โคตรมีอารมณ์เลย"
โลแกนผลักเธอนอนลงกับเบาะหนัง กระชากกระโปรงที่ผ่าสูงอยู่แล้วให้เปิดอ้าออกจนเห็นต้นขาขาวเนียนและจุดซ่อนเร้นที่ไร้ปราการป้องกัน (ยังคง No Panties จากตอนที่แล้ว)
"ไหนดูซิ... นางจิ้งจอกแฉะหรือยัง?"
เขาแหย่นิ้วเข้าไปปาดน้ำหวานที่เยิ้มออกมาทันที
"ซี๊ดดด... แฉะขนาดนี้... อยากประกาศความเป็นเจ้าของบ้างล่ะสิ"
"ก็ยัยนั่น... มันน่าหมั่นไส้... อ๊ะ!"
จี๊ดสะดุ้งเมื่อเขาปลดซิปกางเกงแล้วงัดมังกรยักษ์ออกมาจ่อที่ปากทางรักโดยไม่รอช้า เขาจับขาเธอพาดบ่าทั้งที่ยังใส่รองเท้าส้นสูงและชุดราตรีเต็มยศ
"มองฉัน... มองผ่านหน้ากากนี่"
โลแกนกระแทกแก่นกายเข้าไปทีเดียวมิดลำ!
ปึก!
"อ๊าาาาา!"
จี๊ดหวีดร้องภายใต้หน้ากาก ความลึกลับของหน้ากากผสมกับความดิบเถื่อนในที่แคบสร้างอารมณ์วาบหวามอย่างประหลาด โลแกนขยับสะโพกกระแทกกระทั้นรุนแรง รถลีมูซีนโยกไหวไปตามจังหวะรัก
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
"ลิเดียมันเทียบเธอไม่ได้สักนิด..." โลแกนคำรามขณะโถมกายเข้าใส่ "ข้างในของเธอ... มันแน่น... มันตอดฉันจนจะบ้าตายอยู่แล้ว!"
"แรงอีก... พี่โลแกน... เอาแรงๆ... ให้ยัยนั่นรู้ไปเลยว่าใครเป็นเมีย!"
คำยุยงของเธอเหมือนราดน้ำมันเข้ากองไฟ โลแกนจับเอวเธอลอยขึ้นแล้วสวนสะโพกอัดกระแทกเข้าไปเน้นๆ ทุกดอก บดขยี้จุดกระสันจนจี๊ดตัวงอ
"อ๊ะ... อ๊า... ลึก... มันลึก... เสียว... อื้อ!"
"จำไว้... รูนี้เป็นของฉัน... ของโลแกนคนเดียว!"
เขาโน้มตัวลงไปดูดเลียยอดอกผ่านผ้าซาตินจนเปียกชุ่ม เป็นวงดวงกลมๆ ที่เห็นชัดเจน จี๊ดจิกเล็บลงบนไหล่เขา ร่างกายบิดเร้าด้วยความสุขสม
รถเลี้ยวโค้งแรงๆ ทำให้ร่างทั้งสองกลิ้งไปกระแทกเบาะอีกฝั่ง แต่โลแกนไม่ยอมหลุดออกจากตัวเธอ เขายังคงซอยสะโพกยิกๆ ในท่าตะแคงข้าง
"ไม่หยุด... จนกว่าจะถึงบ้าน!"
"กรี๊ดดดด! จะเสร็จ... พี่โลแกน... ไม่ไหวแล้ว!"
"ปล่อยออกมา! ปล่อยใส่ค*ยฉันนี่!"
ตับ! ตับ! ตับ!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องรถ โลแกนกระแทกสามครั้งสุดท้ายอย่างหนักหน่วง ก่อนที่ทั้งคู่จะกระตุกเกร็งพร้อมกัน ปลดปล่อยลาวารักออกมาอย่างรุนแรง
"โอ้วววววว!"
โลแกนฟุบหน้าลงกับอกเธอ หอบหายใจหนักหน่วงภายใต้หน้ากาก เขาค่อยๆ ถอดหน้ากากของตัวเองออก แล้วถอดให้จี๊ด สบตากันด้วยความรักและความใคร่ที่เปี่ยมล้น
"คืนนี้... เธอชนะขาดลอย" เขายิ้มเจ้าเล่ห์ จูบปากเธอเบาๆ "และรางวัลของผู้ชนะ... คือฉันจะจัดให้อีกรอบบนเตียง"
จี๊ดยิ้มอ่อนระทวย... รู้ตัวว่าคืนนี้คงไม่ได้นอนแน่ๆ แต่มันก็คุ้มค่าที่ได้กำราบศัตรูหัวใจและมัดใจราชสีห์หนุ่มไว้อยู่หมัด!
- Writer
